«Δεν μπορώ να πιστέψω τα σημερινά νέα», τραγουδάει ο Bono. «Δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μου και να τα κάνω να φύγουν μακριά». Μέσα από τη φωνή του τραγουδιστή των U2 και το κομμάτι «Sunday Bloody Sunday» έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο η «Ματωμένη Κυριακή», η πιο μαύρη μέρα των δεκαετιών των «Troubles», όπως αποκαλείται η εποχή των συγκρούσεων στη Βόρεια Ιρλανδία. Εκείνη την ημέρα του Ιανουαρίου του 1972, κατά τη διάρκεια πορείας ειρήνης των κατοίκων του Ντέρι, Άγγλοι στρατιώτες άνοιξαν πυρ σκοτώνοντας 14 ανθρώπους. Τριάντα χρόνια αργότερα, ο σκηνοθέτης Πολ Γκρίνγκρας βρήκε το θάρρος να δραματοποιήσει τα γεγονότα στην ντοκιμαντερίστικου χαρακτήρα ταινία του («Bloody Sunday», 2002), κερδίζοντας τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο. Και ξαφνικά, πριν από λίγες μέρες, η Δικαιοσύνη της Βόρειας Ιρλανδίας, με καθυστέρηση σχεδόν μισού αιώνα, άσκησε δίωξη σε έναν (μόνο έναν, πάντως) από τους εμπλεκόμενους στρατιώτες, με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας.
Το κλίμα της εποχής και της καθημερινότητας στο Ντέρι προσπαθεί να μεταφέρει σήμερα και η Λίσα Μαγκί μέσα από την αλλόκοτη κωμική σειρά «Derry Girls» του Channel 4 – μπορείτε να τη δείτε στο Netflix. Μια ιστορία ενηλικίωσης μιας παρέας κοριτσιών που περνούν την εφηβεία τους σε ένα καθολικό σχολείο της πόλης. Προκλητικό και αμήχανο βρετανικό χιούμορ, με την αύρα των ταραχών να μένει στο περιθώριο. Στο Ντέρι μεγάλωσαν και πραγματικά κορίτσια, όπως αυτά της φωτογραφίας, που έμαθαν να ζουν σε ένα πολεμικό κλίμα, και πραγματικά αγόρια, όπως ο συμπαθέστατος Νιλ Χάνον, τραγουδιστής των Divine Comedy, αλλά και τρεις νομπελίστες: ο Γουίλιαμ Κάμπελ (Ιατρική), ο Τζον Χιουμ (Ειρήνη), και ο υπέροχος ποιητής Σίμους Χίνι (Λογοτεχνία). ■