Οι τελευταίες μέρες του Πρίπιατ

Οι τελευταίες μέρες του Πρίπιατ

1' 19" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για τους κατοίκους του Πρίπιατ, της πόλης-δορυφόρου του Τσέρνομπιλ, η 25η Απριλίου του 1986 ήταν μια μέρα χωρίς κάτι ιδιαίτερο να τη χαρακτηρίζει και, τραγικά, χωρίς να ορίζεται από εκείνη που θα ακολουθούσε – καταπληκτική η ιδέα του Άκη Παπαντώνη (γεν. 1978) να ξεκινήσει την αφήγηση του μυθιστορήματός του «Ρηχό νερό, σκιές» (εκδ. Κίχλη) την παραμονή της έκρηξης του πυρηνικού αντιδραστήρα. Οι ήρωές του δεν ξέρουν τι θα συμβεί, δεν έχουν την αίσθηση της παραμονής και φέρονται όπως θα φέρονταν μια οποιαδήποτε μέρα· ο αναγνώστης όμως γνωρίζει, και αυτή του η γνώση καλύπτει τους χαρακτήρες με ένα πέπλο ματαιότητας.

Παρένθεση: αυτό το εύρημα της αφήγησης της προηγούμενης μέρας μού θύμισε εκείνη την ιστορία του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, «Το κανάλι της δυστυχίας» (από τη συλλογή «Αμερικανική Λήθη», εκδ. Κέδρος), που διαδραματίζεται σε έναν από τους Δίδυμους Πύργους στις 10 Σεπτεμβρίου του 2001. Πίσω στο Πρίπιατ: η σπονδυλωτή ιστορία του Παπαντώνη, άριστα δεμένη, προσπερνάει την έκρηξη και φτάνει μέχρι και την 28η του Απριλίου (αν και η αφήγηση γίνεται πιο αχνή όσο προχωράει), όταν το Πρίπιατ έχει πλέον εκκενωθεί για να μείνει άδειο, μια πόλη-φάντασμα, μέχρι και σήμερα. Προλαβαίνουμε όμως να γνωρίσουμε τους ανθρώπους του, αν και μέσα από ένα κείμενο μυθοπλασίας, τους ανθρώπους της πόλης, εκπροσώπους τριών διαφορετικών γενεών, καθεμιά από τις οποίες κουβαλάει εφιάλτες και όνειρα, φόβους και ελπίδες, επιθυμίες και διαψεύσεις. 

Πέντε χρόνια μετά το εξαιρετικό πρώτο του μυθιστόρημα («Καρυότυπος», εκδ. Κίχλη), ο Άκης Παπαντώνης έγραψε ένα ακόμα καλύτερο, πιο «δύσκολο», πιο άρτιο. Ιδανικό γι’ αυτές τις μέρες της άνοιξης, που η επέτειος του Τσέρνομπιλ φέρνει στην επιφάνεια εικόνες και συντρίμμια αλλοτινών ζωών. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή