Αντέλ Εξαρχόπουλος: Από τη σκιά στο φως

Αντέλ Εξαρχόπουλος: Από τη σκιά στο φως

4' 27" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Θα ήθελες να γίνεις η Κλάρα Σεντ μου;»

«Ναι, φυσικά! Και ορκίζομαι ότι θα είμαι πολύ κομψή, γιατί ξέρω ότι κανένας δεν πιστεύει ότι μπορώ να είμαι, αλλά θα είμαι πιο κομψή και από σένα, Ραλφ».

Αυτός ο μάλλον σουρεαλιστικός διάλογος της Αντέλ Εξαρχόπουλος με τον σκηνοθέτη Ραλφ Φάινς οδήγησε σε ξεκαρδιστικά γέλια εκατέρωθεν της τηλεφωνικής γραμμής και στην αρχή της συνεργασίας τους στην ταινία «The White Crow». Το θέμα της είναι η ζωή του θρυλικού Ρούντολφ Νουρέγιεφ, τον οποίο υποδύεται ο χορευτής Όλεγκ Ιβένκο – η ταινία βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 13 Ιουνίου, σε διανομή Odeon. Η 25χρονη Εξαρχόπουλος, που κέρδισε παγκόσμια φήμη, αναγνώριση και τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών για την ερμηνεία της στην ταινία «Η ζωή της Αντέλ», υποδύεται την Κλάρα Σεντ, στενή φίλη και άνθρωπο-κλειδί στην απόφαση του Ρώσου χορευτή να αυτομολήσει στη Δύση. Η ηθοποιός είχε την ευκαιρία να συναντήσει την ίδια την Σεντ πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας. «Ήμουν έγκυος και έβρεχε», λέει στη συνέντευξη που εξασφάλισε το «Κ». «Δεν ήταν απλώς γλυκιά, φαινόταν ότι ήθελε το καλό μου. Και αυτό με απελευθέρωσε από τους φόβους μου σχετικά με το ότι θα έπρεπε να την υποδυθώ».

 

Αντέλ Εξαρχόπουλος: Από τη σκιά στο φως-1

 

Τι σκεφτόταν για την ταινία και το γεγονός ότι θα την υποδυόσασταν;

Νομίζω ότι ήταν λίγο φοβισμένη. Ποιος δεν θα ήταν; Όμως, μοιραζόταν τα μυστικά της και ήταν υπερήφανη που ήταν μέρος της ταινίας.

Πιστεύετε ότι η Κλάρα έδρασε ενστικτωδώς όταν βοήθησε τον Νουρέγιεφ να αυτομολήσει;

Δεν πιστεύω ότι η Κλάρα σκέφτηκε πολύ τις συνέπειες του να βοηθήσει τον Νουρέγιεφ όταν αυτός αποφάσισε να αυτομολήσει στο αεροδρόμιο του Παρισιού. Πηγαίνει εκεί για να τον βοηθήσει, και είναι το μόνο που τη νοιάζει, γιατί κι εκείνος τη βοήθησε πολύ τις λίγες εβδομάδες που γνωρίζονταν. Όταν πρωτοσυναντήθηκαν, πενθούσε, γιατί ο σύντροφός της είχε σκοτωθεί σε ατύχημα. Είναι καταρρακωμένη και τη βοηθάει. Γίνονται φίλοι, λοιπόν, και τον βοηθά και αυτή. Νομίζω ότι για εκείνη αντιπροσώπευε την ελευθερία. Όταν τον είδε στη σκηνή, όπως όλοι, τη μεταμόρφωσε. Χόρευε σαν άγγελος, υπήρχε κάτι που δεν ήταν ανθρώπινο όταν χόρευε. Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, τη συναρπάζει και μετά γνωρίζει αυτόν τον άνδρα, που δεν αφήνει κανέναν να έχει εξουσία πάνω του. Νομίζω ότι έτρεφε αληθινή αγάπη γι’ αυτόν.

Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Όλεγκ Ιβένκο; Ήταν ο πρώτος του ρόλος ως ηθοποιού.

Όλοι μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο και γι’ αυτό πιστεύω είμαστε ισότιμοι. Με τον Όλεγκ δεν μιλάμε την ίδια γλώσσα, οπότε έπρεπε να βρούμε άλλα κοινά σημεία, τη σιωπή, το χιούμορ, και αυτό ήταν κάτι που συνέβαινε και με τον Νουρέγιεφ και την Κλάρα. Έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να επικοινωνήσουν, και το έκαναν. Είδα τον Όλεγκ να χορεύει στις πρόβες και τον θαύμασα. Και επειδή για μένα ο θαυμασμός είναι μια μορφή αγάπης, από την αρχή ένιωθα μεγάλη τρυφερότητα γι’ αυτόν. Επίσης, ο Όλεγκ ποτέ δεν παραπονιέται και εργαζόταν πολύ σκληρά. Ήταν αποφασιστικός και δεν σταματούσε ποτέ. Δεν μιλάει γαλλικά και δεν μιλάω ρωσικά, οπότε προσπαθούσαμε να μιλήσουμε στα αγγλικά, αλλά, όταν δεν καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλο με τις λέξεις, βρίσκαμε έναν τρόπο να επικοινωνήσουμε με τα σώματά μας. 

 

Αντέλ Εξαρχόπουλος: Από τη σκιά στο φως-2

Με τον συμπρωταγωνιστή της Όλεγκ Ιβένκο. 

 

Ποια ήταν η δική σας πρώτη ταινία;

Ο πρώτος μου πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν στην ταινία «Pieces of Me», στα δεκαπέντε μου. Υποδύθηκα ένα κορίτσι σε ένα χωριό. Σκεφτόμουν «θα με πληρώσουν για να το κάνω αυτό» (γελάει). Ο πατέρας μου τότε μου είπε «μην το επαναλάβεις αυτό σε άλλους, δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι αν θέλεις να γίνεις ηθοποιός». Όμως, εγώ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτή ήταν μια δουλειά. Το έβλεπα σαν παιχνίδι. Μεγαλώνοντας γίνεται περισσότερο δουλειά. Και τώρα που πια είμαι μητέρα, αποδέχομαι ότι παίζω αυτό το παιχνίδι. Όμως, το αγαπώ, και η υποκριτική, όπως η ζωή, έχει να κάνει με το τι συνεισφέρεις σε αυτήν.

Ο γιος σας γεννήθηκε πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της ταινίας;

Ήμουν έγκυος όταν είχα την πρώτη συζήτηση με τον Ραλφ και, επειδή δεν είχα συνειδητοποιήσει τι σημαίνει να φέρνεις ένα μωρό στον κόσμο, σκεφτόμουν ότι δύο μήνες μετά τη γέννα θα επέστρεφα στη δουλειά. Πήρα λοιπόν μαζί μου τον γιο μου, δύο τριών μηνών, και ήταν η πιο εξαντλητική περίοδος της ζωής μου. Ήταν όμως εντάξει, γιατί μπορούσα να τον έχω μαζί μου. Και είμαι πολύ τυχερή και δεν παραπονιέμαι, γιατί μπορώ να έχω τον γιο μου μαζί μου όταν εργάζομαι. Νιώθω ευλογημένη.

Και η καριέρα σας πηγαίνει καλά…

Όσο περνά ο καιρός και μεγαλώνω, αναρωτιέμαι πού θα ήμουν αυτή τη στιγμή αν δεν είχα παίξει στην ταινία «Η ζωή της Αντέλ». Μου άλλαξε τη ζωή. Τότε, όταν κάναμε την προώθηση της ταινίας, όλοι μου έλεγαν ότι θα μου αλλάξει τη ζωή, αλλά εγώ ήμουν 18 ετών και ήμουν πεπεισμένη ότι το μόνο που μπορούσε να μου αλλάξει τη ζωή θα ήταν αν έχανα κάποιον ή αν γνώριζα κάποιον. Η αλήθεια όμως είναι ότι πέρασα από τη σκιά στο φως πολύ γρήγορα. Ταυτόχρονα ήμουν λίγο τρομαγμένη, γιατί αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι να ξέρουν ότι μπορώ να είμαι μέρος αυτού του παιχνιδιού και αμφέβαλα αν είχα θέση σε όλο αυτό. Τότε όμως συνειδητοποίησα ότι έχω ακόμα πολλά να μάθω, ότι είμαι νέα, ότι είμαι άνθρωπος, και ηρέμησα. Θα επιλέξω τις μάχες μου, θα κάνω λάθη, αλλά έτσι μόνο μαθαίνει κανείς.

Και, όπως είπατε, αυτή η ταινία επηρέασε πολύ την καριέρα σας…

Ναι, την έχτισε. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή