Καλαπόδια, καπέλα, χειροποίητα κεντήματα μέσα σε τελάρα, κλειδιά, πορσελάνινα πιάτα, δακτυλήθρες, παλιές κορνίζες. Καθεμία από τις 16 ξεχωριστές σουίτες του Τhe Pinnacle Athens στην καρδιά της Αθήνας επιχειρεί με υπαινικτικό τρόπο μια αναφορά στην εμπορική δραστηριότητα που από τις αρχές του 20ού αιώνα χαρακτηρίζει την ευρύτερη γειτονιά που περιβάλλει το νέο ξενοδοχείο και η οποία σε σημαντικό βαθμό διαμόρφωσε το προφίλ ολόκληρου του Ιστορικού Κέντρου.
Το Pinnacle Athens υποδέχεται εδώ και τρεις μήνες επισκέπτες σε ένα εντυπωσιακό κτίριο στη διασταύρωση των οδών Αιόλου και Ευριπίδου. Το όνομά του στα ελληνικά σημαίνει «κολοφώνας» και είναι εμπνευσμένο από το ύψος του. Το πολυώροφο κτίσμα, που φέρει την υπογραφή του αρχιτέκτονα Δημήτρη Βαράγκη, ανεγέρθηκε τη δεκαετία του ’70 και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του αθηναϊκού μοντερνισμού. Eκτός από το ύψος του –αποτελεί το ψηλότερο κτίριο του Εμπορικού Τριγώνου– ξεχωρίζει και για τα χιλιάδες μεταλλικά πλακίδια που κοσμούν την εξωτερική όψη του.
Λειτούργησε για πολλά χρόνια ως εμπορικό κατάστημα με την επωνυμία «Μαύρος», ενώ από τις αρχές του 2000 είχε παραδοθεί στη φθορά. Για την ανακατασκευή και τη διαμόρφωση του αθηναϊκού μίνι ουρανοξύστη σε aparthotel απαιτήθηκαν εργασίες οκτώ μηνών. Τη διαρρύθμιση των χώρων και τον διακοσμητικό σχεδιασμό ανέλαβε η κατασκευαστική εταιρεία Conous, με επικεφαλής τον δημιουργικό της διευθυντή, Φραγκίσκο Παπασηφάκη, ενώ την ευθύνη για τη στατικότητα και την κατασκευαστική μελέτη του κτιρίου ανέλαβε ο μηχανικός Στυλιανός Κωνσταντινίδης.
Τα μεταλλικά πάνελ
«Υπήρχε μια σειρά πρακτικών προβλημάτων που έπρεπε να ξεπεραστούν», επισημαίνει ο κ. Παπασηφάκης, «με σημαντικότερο όλων το ότι δεν υπήρχε φυσικός φωτισμός, παρά μόνο κάποιοι κατακόρυφοι φεγγίτες». Τη διάνοιξη των κατακόρυφων παραθύρων (1,50 x 2,50 ύψος) ακολούθησε η επανατοποθέτηση των μεταλλικών πάνελ, ώστε να διατηρηθεί ο μοναδικός χαρακτήρας του κτιρίου. Τίποτα πλέον δεν προδίδει την ηλικία του «ουρανοξύστη», εκτός ίσως από τους ανελκυστήρες, οι οποίοι, αφού επενδύθηκαν με υφάσματα που παραπέμπουν στα υφασματάδικα της περιοχής, συντηρήθηκαν και λειτούργησαν εκ νέου.
Αισθητικά, οι σουίτες διαφέρουν μεταξύ τους τόσο στα τετραγωνικά και στη διαρρύθμιση, όσο και στα έπιπλα και στις διακοσμητικές λεπτομέρειες. Καθεμία προσφέρει χώρο κρεβατοκάμαρας, καθιστικό, κουζίνα και μια μικρή τραπεζαρία, δίνοντας περισσότερο την αίσθηση ενός μικρού αστικού διαμερίσματος με ισορροπημένες νότες πολυτέλειας. «Θέλαμε να αποφύγουμε τα αποστειρωμένα δωμάτια ξενοδοχείων με την ενιαία αισθητική και να προσφέρουμε μια μοναδική εμπειρία διαμονής στους ενοίκους μας», σημειώνει ο creative director της Conous. «Δημιουργήσαμε ξεχωριστούς χώρους στο ύφος του εκλεκτικισμού, συνδυάζοντας custom-made φωτιστικά με έπιπλα διαφορετικών επιρροών και υλικών και vintage ταπετσαρίες. Συμπληρώσαμε τη διακόσμηση με μοναδικά αντικείμενα από τα ταξίδια του ιδιοκτήτη, Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, όπως πορσελάνινες τσαγιέρες, παλιές εκδόσεις, μικρά γλυπτά και γκραβούρες. Ενοποιό στοιχείο όλων των apartments τα λακαριστά τζάκια, η άπλετη θέα στο αθηναϊκό αστικό τοπίο μέσα από τα υπερμεγέθη κατακόρυφα ανοίγματα και οι παλ αποχρώσεις. «Κρίναμε πως θα ήταν ανούσιο να επιχειρήσουμε να ενσωματώσουμε στοιχεία της γειτονιάς στη διακοσμητική μας προσέγγιση. Περπατώντας πέντε λεπτά από το ξενοδοχείο, ο επισκέπτης θα συναντήσει την αυθεντική εκδοχή της ιστορίας, που θα προσπαθούσαμε να του μεταφέρουμε μέσα από φωτογραφίες και αντικείμενα», υποστηρίζει ο Φραγκίσκος Παπασηφάκης. Υπάρχουν, βέβαια, διακριτικές αναφορές στα ραφεία, στα καπελάδικα και σε όλες τις άλλες μικρές βιοτεχνίες του Ιστορικού Κέντρου, χωρίς όμως να «βαραίνουν» το συνολικό αποτέλεσμα. «Η Αθήνα, σε απόσταση αναπνοής από το Pinnacle, προσφέρει μια ποικιλία από ερεθίσματα. Θεωρήσαμε πιο σωστό το δικό μας περιβάλλον να είναι πιο δροσερό και “καθαρό”, να αφήνουμε χώρο ώστε να εντυπωθούν στο μυαλό με μεγαλύτερη ευκολία οι εικόνες από την περιήγηση στην πόλη», προσθέτει.
Art shop
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το μικρό art shop στο lobby του ξενοδοχείου, όπως και το κλιμακοστάσιο, που αποτελεί μια ιδιότυπη «κατακόρυφη» γκαλερί, τις συλλογές της οποίας απολαμβάνει κανείς ανεβαίνοντας από το ισόγειο στον 9ο όροφο. Χαρακτικά, σχέδια, ελαιογραφίες, πορσελάνες, φωτογραφίες, αποκόμματα από παλιές αθηναϊκές εφημερίδες –τα περισσότερα από τη συλλογή του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη– σε οδηγούν στο καλαίσθητο μικρό roof garden, με την απρόσκοπτη θέα στον Βράχο της Ακρόπολης, στον Λυκαβηττό, στο Εθνικό Αστεροσκοπείο, στον Υμηττό και στον Πειραιά. ■