Η πρώτη φορά που ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και ο Μπραντ Πιτ συναντήθηκαν στην ίδια ταινία ήταν το 2015. Σκηνοθέτης του «The Audition» ήταν ο Μάρτιν Σκορσέζε και συμπρωταγωνιστής των δύο ξανθών υπέρ-σταρ ήταν ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Μην ανησυχείτε αν αυτή η ονειρεμένη, θα έλεγε κανείς, σύμπραξη δεν σας λέει κάτι. Ήταν απλώς μια μικρού μήκους παραγωγή για τον εορτασμό των εγκαινίων ενός ξενοδοχείου-καζίνο στο Μακάο, με θεματικό άξονα το Χόλιγουντ.
Η παντοτινή καρδιά της αμερικανικής βιομηχανίας του κινηματογράφου φέτος ενώνει ξανά τους δύο, κατά γενική παγκόσμια ομολογία, όμορφους άντρες. Και αν το «Audition» ήταν ένα ευχάριστο απεριτίφ για να ανοίξει την όρεξη, το «Once Upon a Time in… Hollywood» («Κάποτε στο… Χόλιγουντ») προσφέρει ένα πλήρες γεύμα. Η ταινία, η ένατη κινηματογραφική πρόταση του Κουέντιν Ταραντίνο, είναι, όπως λέει ο ίδιος ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος, μια «ερωτική επιστολή» στο Λος Άντζελες, η οποία ξεπέρασε τα 40 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις τις πρώτες 4 μέρες της προβολής της σε ΗΠΑ και Καναδά.
Οι δρόμοι του 55χρονου Πιτ και του 44χρονου Ντι Κάπριο είχαν κατά κάποιον τρόπο διασταυρωθεί και στην αρχή της καριέρας τους, όταν οι δύο ανερχόμενοι τότε ηθοποιοί είχαν εμφανιστεί στο οικογενειακό σίριαλ του ABC, «Growing Pains»: o Μπραντ σε δύο επεισόδια το 1987 και το 1989, και ο Λίο τη σεζόν 1991-1992. Έχουν επίσης και οι δύο βρεθεί απέναντι στις σκηνοθετικές υποδείξεις και αντιλήψεις του Ταραντίνο, με τον Πιτ να περιλαμβάνεται στο καστ του «Inglourious Basterds» («Άδωξοι μπάσταρδη») το 2009, και τον Ντι Κάπριο να είναι ένας εκ των πρωταγωνιστών του «Django Unchained» («Django: Ο Τιμωρός») το 2012.
Γεμάτες καριέρες, γεμάτες ζωές
Ηθοποιός και περιβαλλοντολόγος δηλώνει στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram, όπου τον ακολουθούν πάνω από 33 εκατομμύρια χρήστες, ο Ντι Κάπριο. Ο Πιτ αντιστέκεται ακόμα σε οποιαδήποτε προσωπική χρήση ψηφιακής κοινωνικής δικτύωσης, όμως η φήμη του ξεπερνάει τα διαδικτυακά «εγκόσμια», καθώς ο μικρός πλανήτης (ή πλανητοειδής) 29132 φέρει το όνομά του. Από την άλλη, ο Λίο έχει ήδη διακριθεί με Όσκαρ πρώτου ρόλου για την ερμηνεία του στο «The Revenant» («Η επιστροφή») του Αλεχάντρο Ινιαρίτου, ενώ το Όσκαρ που κατέχει ο Μπραντ το κέρδισε ως παραγωγός της ταινίας «12 Years as a Slave» («12 χρόνια σκλάβος») του Στηβ ΜακΚουήν. Ο Πιτ έχει το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλιγουντ, ο Ντι Κάπριο (περιέργως), όχι. Ίσως όμως η σημαντικότερη διαφορά των δύο ανδρών εντοπίζεται στην προσωπική τους ζωή: ο Ντι Κάπριο δεν έχει παιδιά, ενώ ο Πιτ μοιράζεται 6 με την (από φέτος, επισήμως, πρώην σύζυγό του) Αντζελίνα Τζολί.
Ο Πιτ έγινε γνωστός ως καουμπόι που κάνει οτοστόπ στο «Θέλμα & Λουίζ» το 1991, συνέχισε την καριέρα του σε μεγάλες παραγωγές όπως το «Legends of the Fall» («Θρύλοι του πάθους») του Έντουαρντ Ζουίκ το 1994, ενώ οι υποκριτικές του δυνατότητες άρχισαν να κεντρίζουν το ενδιαφέρον των ειδικών σε ταινίες όπως το «Seven» του Ντέιβιντ Φίντσερ. Τεράστιο επίσης ήταν συνήθως και το διεθνές ενδιαφέρον για το τι έκανε ο Πιτ όταν έσβηναν τα φώτα στο εκάστοτε πλατό. Το 2000, ο Μπραντ παντρεύτηκε την Τζένιφερ Άνιστον, χωρίζοντας πέντε χρόνια αργότερα, ενώ το 2014 ενώθηκε επισήμως με την Τζολί. Μέσα στα χρόνια έχει υποστηρίξει δημοσίως την ανάγκη δημόσιας χρηματοδότησης στην έρευνα για τα εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα, ενώ μαζί με τους Τζορτζ Κλούνεϊ, Ματ Ντέιμον, Ντον Τσιντλ, Τζέρι Γουάιντραουμπ και Ντέιβιντ Πρέσμαν ίδρυσε το «Not On Our Watch», έναν φιλανθρωπικό οργανισμό ενάντια σε μαζικές θηριωδίες, όπως στο Νταρφούρ. Το 2006, ο Πιτ ίδρυσε το «Make It Right Foundation», για την ανάπτυξη σειράς οικολογικών και οικονομικών κατοικιών στη Νέα Ορλεάνη, μετά την επέλαση του τυφώνα Κατρίνα.
Ντι Κάπριο όπως Ντα Βίντσι
Ο Ντι Κάπριο πήρε το όνομά του από τον αναγεννησιακό μαέστρο, καθώς έκανε την παρουσία του αισθητή στην έγκυο μητέρα του για πρώτη φορά μπροστά σε ένα έργο του Ντα Βίντσι στη Φλωρεντία. Στα 19 του κέρδισε μια πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ δεύτερου ρόλου για την ερμηνεία του ως ο νοητικά ανάπηρος αδερφός του Τζόνι Ντεπ στο «What’s Eating Gilbert Grape» («Τι βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέιπ») του Λάσε Χάλστρομ. Το 2002 εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ταινία του Σκόρσεζε, «Gangs of New York» («Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης»), συνεχίζοντας τη συνεργασία με τον Αμερικανό σκηνοθέτη σε έργα όπως το «The Aviator» («Ιπτάμενος κροίσος») το 2004 και «The Departed» («O πληροφοριοδότης») το 2006. Μετά τη σαρωτική επιτυχία του «Τιτανικού» το 1997, ο Ντι Κάπριο ίδρυσε το Leonardo DiCaprio Foundation, μια ΜΚΟ με σκοπό την προώθηση της ενημέρωσης για περιβαλλοντικά θέματα. Παράλληλα, οι παπαράτσι μονίμως καραδοκούσαν και εξακολουθούν να βρίσκονται σε επιφυλακή για ένα ιδιωτικό στιγμιότυπο του Λίο με κάποια από τις κατά καιρούς συντρόφους του, όπως οι (πρώην) και διεθνώς γνωστές από τον χώρο της μόδας, Ζιζέλ Μπούντχεν και Μπαρ Ραφαέλι.
Μέσα στα κομψά τους ιταλικά σμόκιν, ο Πιτ (με Brioni) και ο Ντι Κάπριο (με Giorgio Armani) έφεραν άλλον έναν κάποτε-στο-Χόλιγουντ αέρα στο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο, όταν το φιλμ έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του. «Ο Μπραντ δεν είναι μόνο ένας εξαιρετικός ηθοποιός, αλλά και ένας επαγγελματίας. Οπότε, όταν ο Κουέντιν σε βάζει απέναντι από αυτά τα αυτοσχέδια σενάρια, και οι δύο έχουμε πάτημα για την ιστορία και τους χαρακτήρες μας. Πρέπει να πω ότι ήταν απίστευτα εύκολη η συνεργασία με τον Μπραντ. Και ελπίζω ότι μαζί δημιουργήσαμε έναν ξεχωριστό κινηματογραφικό δεσμό σε μια ταινία για τη βιομηχανία μας», δήλωνε ο Ντι Κάπριο σε συνέντευξη Τύπου στο διεθνές γαλλικό φεστιβάλ. «Είναι αυτό το αίσθημα που έχεις όταν ξέρεις ότι απέναντί σου έχεις τον καλύτερο όλων, ο οποίος σηκώνει το βάρος της σκηνής μαζί σου, και αυτό είναι μεγάλη ανακούφιση», συμπλήρωνε ο Πιτ για τον συμπρωταγωνιστή του. «Κατά κάποιον τρόπο έχουμε τις ίδιες αναφορές, εμφανιστήκαμε την ίδια εποχή, έχουμε παρόμοιες εμπειρίες με τις οποίες γελάμε και ελπίζω να το ξανακάνουμε. Περάσαμε πολύ ωραία». ■
Ένα ιδιαίτερο bromance
Του Αιμίλιου Χαρμπή
Το «Κ» είδε το «Once upon a time… in Hollywood», που περισσότερο από ταινία του Ταραντίνο είναι ταινία των πρωταγωνιστών της.
Πώς μπορεί μια ταινία τόσο άμεσα καθορισμένη από τον δημιουργό της, όπως είναι όλα τα φιλμ του Ταραντίνο, να γίνει, τελικά, ταινία των ηθοποιών της; Η απάντηση, φυσικά, είναι πως αυτό γίνεται όταν οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί είναι ο Μπραντ Πιτ και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Οι δύο σούπερ σταρ του Χόλιγουντ ενώνουν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους επί της οθόνης, και η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα μπορούσαν να βρουν πιο ταιριαστό σκηνικό.
Όπως προδίδει και ο τίτλος, η 9η ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο είναι ένα ερωτικό γράμμα στην κινηματογραφική βιομηχανία, όχι του σήμερα, αλλά μιας εποχής όπου ο ρομαντισμός έπαιζε ακόμα σημαντικό ρόλο τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε επίπεδο προσωπικών σχέσεων μεταξύ των στελεχών της. Ένα τέτοιο ιδιαίτερο… bromance ζουν οι Ντι Κάπριο και Πιτ, υποδυόμενοι τον τηλεοπτικό αστέρα Ρικ Ντάλτον και τον μόνιμο κασκαντέρ του, Κλιφ Μπουθ, αντίστοιχα. Οι δύο άνδρες, πέρα από συνεργάτες, είναι και καλοί φίλοι, με τον ταλαντούχο, όμως συχνά ανασφαλή, Ρικ να βασίζεται πολύ στην ήρεμη σιγουριά και το ατσάλινο πνεύμα του Κλιφ.
Ο Ταραντίνο όχι μόνο παραχωρεί ελεύθερο έδαφος στους δύο πρωταγωνιστές του για να προσεγγίσουν τους ρόλους και τη μεταξύ τους χημεία, αλλά ολοφάνερα γράφει τους χαρακτήρες με εκείνους ακριβώς στο μυαλό του. Το αποτέλεσμα; Στο πρώτο δίωρο σχεδόν της ταινίας από άποψη πλοκής πρακτικά δεν συμβαίνει τίποτα, ωστόσο ο θεατής παρασύρεται σε μια δίνη σκηνών, με τους δύο σταρ (και αρκετούς ακόμα γύρω τους) να δίνουν ρεσιτάλ, χτίζοντας την έκρηξη του τελευταίου τρίτου του φιλμ.
Και μπορεί οι Πιτ και Ντι Κάπριο να μη βρέθηκαν ποτέ στο παρελθόν μπροστά από την ίδια κάμερα, όμως οι πορείες τους συγκλίνουν με έναν τρόπο στον Ρικ και τον Κλιφ. Ξεκινώντας και οι δύο ως νεαροί γόηδες, ακολούθησαν αρκετά διαφορετικούς δρόμους, με τον Ντι Κάπριο να εξελίσσεται σε μόνιμο οσκαρικό φαβορί και αγαπημένο πρωταγωνιστή σκηνοθετών σαν τον Μάρτιν Σκορσέζε· από την άλλη, ο κατά μία δεκαετία μεγαλύτερος Πιτ έμεινε πιο κοντά στην εικόνα του «κυρίαρχου αρσενικού», ενός ωραίου αλλά και σκληρού τύπου, περίπου όπως και ο Κλιφ, που μας κάνει επίδειξη του (ακόμα) άψογου κορμιού του, στην ηλικία των 56 ετών. ■