150 εργαζόμενοι. 20 πτήσεις. 12 ταξίδια με τρένο. 40 διαθέσιμα αυτοκίνητα. 60 διεθνείς παραδόσεις πακέτων. Φώτα αναμμένα για τουλάχιστον 10 ώρες σερί, με ρεύμα που παράγεται συνήθως από γεννήτριες βενζίνης. Πεταμένα τρόφιμα από τα catering. Δεκάδες μέτρα πλαστικού για το πακετάρισμα των ρούχων και των αξεσουάρ. Ηλεκτρικό ρεύμα για να φορτιστούν κινητά και κάμερες.
Νούμερα σοκαριστικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτοί οι πόροι απαιτήθηκαν μόνο για τις φωτογραφίσεις του τεύχους Σεπτεμβρίου της ιταλικής Vogue, σύμφωνα με τον διευθυντή της, Εμανουέλ Φαρνέτι. Μπορεί να πρόκειται για το μεγαλύτερο και σημαντικότερο τεύχος της χρονιάς, όμως αποδεικνύει πόσο διόλου βιώσιμη είναι η παραγωγή ενός τέτοιου εντύπου. Νούμερα που θορύβησαν και την ίδια τη Vogue Ιταλίας, που συμβολικά και προκειμένου να κάνει μια δήλωση περί βιωσιμότητας αποφάσισε να μην πραγματοποιήσει καμία φωτογράφιση για το πρώτο τεύχος του 2020.
Αντίθετα, με οκτώ διαφορετικά εξώφυλλα θα παρουσιάσει τη δουλειά καλλιτεχνών που τα έχουν εικονογραφήσει με αληθινά μοντέλα να φορούν Gucci. Κάθε εξώφυλλο θα έχει τίτλο «Καμία φωτογράφιση δεν απαιτήθηκε για την παραγωγή αυτού του τεύχους» και ανάμεσα στους καλλιτέχνες υπάρχουν ονόματα όπως ο Μίλο Μανάρα, το εξώφυλλο του οποίου απεικονίζει το μοντέλο Ολίβια Βίντεν με εσώρουχα και λάτεξ γάντια, ο Αμερικανο-Μοζαμβικανός καλλιτέχνης Κάσι Ναμόντα και η Ιταλίδα καλλιτέχνις και συνεργάτις του Κάνιε Γουέστ, Βανέσα Μπίκροφτ.
Και τι νόημα έχει αυτό όταν από το επόμενο τεύχος οι παραγωγές θα συνεχιστούν κανονικά; Μήπως πρόκειται για ένα ακόμα διαφημιστικό κόλπο; αναρωτιούνται οι πιο καχύποπτοι. «Νομίζω ότι ο πιο ειλικρινής τρόπος αντιμετώπισης ενός προβλήματος αρχίζει με την παραδοχή του», είπε ο Φαρνέτι στους New York Times. «Αυτός ήταν ο τρόπος να πούμε ότι γνωρίζουμε ότι είμαστε μέρος μιας επιχείρησης που απέχει πολύ από το να είναι βιώσιμη».
