Αν τη δεκαετία του ’30 υπήρχαν social media, θα λεγόταν Wallexit. Όχι τόσο εύηχο όσο το Megxit, αλλά πιο επεισοδιακό και σκληρό από το deal που προσέφερε η Ελισάβετ στον εγγονό της και στη σύζυγό του. Όμως ήταν άλλες εποχές. Όταν ο βασιλιάς Εδουάρδος Η΄ αποφάσισε το 1936 να παντρευτεί τη δις διαζευγμένη Αμερικανίδα Γουάλις Σίμπσον, θεωρήθηκε εντελώς ανεπίτρεπτο. Ένας βασιλιάς που ήταν ταυτόχρονα και υπέρτατος άρχων της Εκκλησίας της Αγγλίας δεν θα μπορούσε να παντρευτεί μια γυναίκα της οποίας οι δύο προηγούμενοι σύζυγοι βρίσκονταν στη ζωή. Ο τότε πρωθυπουργός απείλησε να παραιτηθεί, κι έτσι ο Εδουάρδος απαρνήθηκε τον θρόνο, πήρε τον τίτλο του Δούκα του Ουίνδσορ, παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιάς του στη Γαλλία και έζησε στην εξορία.
Όχι ότι το ζεύγος πέρασε άσχημα. Μπορεί η φιλόδοξη Γουάλις να μην κατάφερε να γίνει «βασίλισσα της Αγγλίας», όπως λέγεται ότι κόμπαζε πως θα καταφέρει πριν από το σκάνδαλο που απείλησε τη μοναρχία, να έχασαν τα βασιλικά προνόμια, όμως η ζωή τους αποδείχθηκε ένα συνεχές πάρτι. Χορηγούμενο μάλιστα από τις «οικονομίες» που ο Εδουάρδος φρόντισε να κάνει πριν παραιτηθεί, αλλά και από πλούσιους φίλους που είχε το ζεύγος (πολλοί εκ των οποίων και φιλοναζί). Στη φωτογραφία, το 1941, ο Δούκας και η Δούκισσα του Ουίνδσορ ποζάρουν σε πέτρινα σκαλιά στο Μαϊάμι, σε κάποια εκδρομή από τη νέα βάση τους, τις Μπαχάμες. Εκεί φυγαδεύτηκαν τον Αύγουστο του 1941 λόγω του πολέμου, όπου ο Δούκας έγινε κυβερνήτης και η Γουάλις έπαιξε τον ρόλο της Πρώτης Κυρίας, εργαζόμενη για τον Ερυθρό Σταυρό, παρότι μισούσε το μέρος. Αποκαλούσε το Νασάου «η Αγία Ελένη μας», μια αναφορά στον τελικό τόπο εξορίας του Ναπολέοντα, και τους κατοίκους του «τεμπέληδες νέγρους»… ■