Με αφορμή την τελετή των Όσκαρ, θυμηθήκαμε τρεις ταινίες που δίχασαν το κοινό τη φετινή σεζόν και συζητήθηκαν πολύ μετά τους τίτλους τέλους τους.
«JOKER»
Aριστούργημα ή εγχειρίδιο για serial killers;
Αν υπήρχε Όσκαρ πιο αμφιλεγόμενης ταινίας, το «Τζόκερ» θα έφευγε σίγουρα με το χρυσό αγαλματίδιο από τη φετινή, 92η απονομή των βραβείων. Η θερμή συζήτηση γύρω από την ταινία του Τοντ Φίλιπς εξελισσόταν ήδη για εβδομάδες πριν από την πρεμιέρα της στα σινεμά του κόσμου, αφενός μεν λόγω της ανησυχίας ενός μέρους του κοινού για το βίαιο περιεχόμενό της –είναι η πρώτη ταινία της σειράς Μπάτμαν με σήμα καταλληλότητας «άνω των 17 ετών»–, αφετέρου δε λόγω των αυξημένων προσδοκιών των φαν. Στις ΗΠΑ ο στρατός απηύθυνε προειδοποιήσεις για ενδεχόμενες επιθέσεις ή αναταραχές στις κινηματογραφικές αίθουσες όπου είχε προγραμματιστεί η προβολή της και οι κατά τόπους αστυνομικές δυνάμεις τέθηκαν σε επιφυλακή. Τα «μαχαίρια» δεν άργησαν να βγουν, εξαιρετικά ακονισμένα, από τα «θηκάρια» κριτικών και θεατών, που από τα μέσα ενημέρωσης και τα σόσιαλ μίντια κατέθεταν με πάθος τα επιχειρήματά τους και συνέλεγαν ενθουσιώδη «like» ή εξοργισμένες αντιδράσεις.
Τι είναι το «Τζόκερ»; Αριστούργημα ή αγιογραφία ενός διεστραμμένου δολοφόνου; Μελέτη της ψυχοπαθολογίας της σύγχρονης κοινωνίας ή εγχειρίδιο δράσης επίδοξων serial killers; Αφυπνιστική απεικόνιση της εξέλιξης μιας διαταραγμένης προσωπικότητας σε μανιακό δολοφόνο ή αυτάρεσκη επιφανειακή καταγραφή τετριμμένων στερεοτύπων; Είναι η ερμηνεία του Γιοακίν Φίνιξ μία από τις καλύτερες της κινηματογραφικής ιστορίας ή πρόκειται για μια υπερτιμημένη, πομπώδη προσομοίωση μιας αβανταδόρικης καρικατούρας; Είναι μια εξαιρετική ταινία ή το φόντο για μια καταπληκτική ερμηνεία; Μια κινηματογραφική εμπειρία με εκτόπισμα που εκτείνεται πέρα από τη στιγμή της θέασης ή μια σοκαριστική, τραυματική φούσκα; Οσκαρικός χρυσός ή καλογυαλισμένα κλισέ; Καθολική ετυμηγορία δεν θα υπάρξει. Το «Τζόκερ», τελικά, είναι ο μύθος του.
― Μαρία Αθανασίου
11 υποψηφιότητες
Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Α΄ Ανδρικού Ρόλου, Διασκευασμένου Σεναρίου, Φωτογραφίας, Ήχου, Ηχητικών Εφέ, Μουσικής, Μοντάζ, Κοστουμιών, Μακιγιάζ και Κομμώσεων
«Ο ΙΡΛΑΝΔΟΣ»
Για όσους άντεξαν μέχρι το τέλος
© Netflix/AFP/Visualhellas.gr
Κυριακή των Όσκαρ σήμερα και, κακά τα ψέματα, ούτε ο Μάρτιν Σκορσέζε δεν στοιχηματίζει πλέον στο ιρλανδικό άλογό του για το βραβείο καλύτερης ταινίας. Μετά τις Χρυσές Σφαίρες, τα Critics Choice Awards, τα βραβεία του Producers Guild, του Screen Actors Guild, του Directors Guild, του Writers Guild, γενικά όλων των guild, των BAFTA κ.λπ., όπου ο «Ιρλανδός» κατέγραψε ένα αρνητικό σερί σαν του φετινού Πανιωνίου, είναι πια φανερό ακόμα και στον μεγαλύτερο φαν της ταινίας (εμένα) ότι το saga του Σκορσέζε γέμισε υποψηφιότητες στο πλαίσιο κάποιου σαδιστικού αστείου.
Σήμερα, ο Μάρτι με τον Μπόμπι και τον Αλ θα φορέσουν και πάλι τα tuxedo τους και θα καθίσουν στις πρώτες θέσεις του Dolby Theatre για να παρακολουθήσουν την τελετή των βραβείων Όσκαρ, όπου είναι υποψήφιοι σε 10 (ολογράφως: δέκα) κατηγορίες, ανάμεσα στις οποίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Β΄ Ανδρικού Ρόλου και Διασκευασμένου Σεναρίου. Θα είναι μια μακριά βραδιά, αν και ο μόνος που δεν επιτρέπεται να διαμαρτυρηθεί γι’ αυτό είναι ο Σκορσέζε.
Τουλάχιστον, ο σκηνοθέτης έχει τελειοποιήσει πια το ύφος «χάνω gracefully». Δεν είναι απλό. Όπως διηγούνταν ο ίδιος, στις Χρυσές Σφαίρες, στις οποίες ο «Ιρλανδός» πλασαριζόταν με πέντε υποψηφιότητες, η βραδιά είχε εξελιχθεί σε πανωλεθρία: «Πέφταμε, βουλιάζαμε. Αλλά εγώ είχα συνηθίσει. Ο Χάρβεϊ (σ.σ. Καϊτέλ) όμως; Είχε πέσει τόσο πολύ. Όταν η ταινία του Κουέντιν κέρδισε νωρίς, είπε “αυτό ήταν, αλλάζω τραπέζια”. Και το έκανε. Εξαφανίστηκε σε ταινία που κέρδιζε». Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ο Καϊτέλ ένιωθε άνετα στο τραπέζι του Κουέντιν έχοντας παίξει στις δύο καλύτερες ταινίες του («Pulp Fiction», «Reservoir Dogs»). Ο Ταραντίνο, πάντως, έχει πει ότι θεωρεί τον «Ιρλανδό» μία από τις τρεις καλύτερες ταινίες του 2019. Σε αντίθεση με όσους διαμαρτυρήθηκαν για τη διάρκεια ή ξενέρωσαν με την de-aging τεχνολογία.
Πάντως τουλάχιστον μία φαν θα ξενυχτήσει απόψε για τον «Ιρλανδό». Κάποιος πρέπει να είναι στη γωνία μας.
― Λίνα Γιάνναρου
10 υποψηφιότητες
Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Β΄ Ανδρικού Ρόλου (x2), Διασκευασμένου Σεναρίου, Φωτογραφίας, Kαλλιτεχνικής Διεύθυνσης, Μοντάζ, Κοστουμιών, Οπτικών Εφέ
«ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΑΜΟΥ»
Ποιος έχει δίκιο σε έναν χωρισμό
Ο Μπέργκμαν («Σκηνές από έναν γάμο») και ο Γούντι Άλεν («Παντρεμένα ζευγάρια»), μαύρες κωμωδίες («Ο πόλεμος των Ρόουζ», «Οικογένεια Τενενμπάουμ»), σύγχρονα δράματα («Boyhood», «Ένας χωρισμός») και κλασικά φιλμ της ποπ κουλτούρας («Κράμερ εναντίον Κράμερ»): το σινεμά αγαπάει το θέμα του διαζυγίου και ο Νόα Μπάουμπακ συνέχισε φέτος αυτή την παράδοση με το «Ιστορία γάμου» («Marriage Story») που, σε γενικές γραμμές, άρεσε πολύ και συζητήθηκε ακόμα περισσότερο, προκαλώντας μια μεγάλη κουβέντα για το ποιος τελικά είχε δίκιο: η Νικόλ ή ο Τσάρλι;
Ο σκηνοθέτης κοιτάζει με (λίγη) περισσότερη συμπάθεια τον Τσάρλι, και έτσι όπως ξεκινά η ταινία αναγκαστικά τον συμπονούμε, σχεδόν διαμαρτυρόμαστε μαζί του που η Νικόλ πήρε το παιδί και εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες. Πώς θα μπορεί να βλέπει τον γιο του ενώ η δουλειά του είναι στη Νέα Υόρκη; Και είχαν συμφωνήσει να μην μπλέξουν με δικηγόρους, γιατί τον ξεγέλασε έτσι; Όσο κυλάει η ιστορία, πάντως, καταλαβαίνουμε ότι η Νικόλ δεν είναι κανένα τέρας. Ούτε είναι τρελή. Μπορεί να έχει κάνει τα λάθη της, αλλά μάλλον είναι λιγότερα από τα δικά του. Στο κάτω κάτω έφυγε για να μην είναι δυστυχισμένη. Από ένα σημείο και μετά η ταινία γίνεται ένα συνεχές «ναι, αλλά» και κανείς δεν μπορεί να αποφασίσει ποιος από τους δύο είχε περισσότερο δίκιο. Γιατί έτσι είναι οι σχέσεις τελικά. Έτσι καμιά φορά καταλήγουν, έστω.
Δεν πρόκειται για κάποιο μήνυμα σπουδαίας πρωτοτυπίας, αλλά (ακόμα και παρά τα ορισμένα άστοχα κωμικά στοιχεία) το πορτρέτο αυτού του σύγχρονου γάμου ήταν εξαιρετικά αληθοφανές, γεγονός που πρέπει πρωτίστως να πιστωθούν οι δύο πρωταγωνιστές, Σκάρλετ Γιόχανσον και Άνταμ Ντράιβερ, οι ερμηνείες των οποίων υπήρξαν υποδειγματικές – ο μεγάλος τους καβγάς στο σαλόνι του Τσάρλι ήταν από τους καλύτερους που έχουμε δει στο σινεμά τελευταία.
― Άθως Δημουλάς
6 υποψηφιότητες
Καλύτερης Ταινίας, Α΄ Ανδρικού Ρόλου, Α΄ Γυναικείου Ρόλου, Β΄ Γυναικείου Ρόλου, Πρωτότυπου Σεναρίου, Μουσικής