Ήταν 14 Μαρτίου του 2019. Μπορείτε να θυμηθείτε τι κάνατε εκείνη την ημέρα; Εγώ το έψαξα στο ημερολόγιο. Όχι γιατί έχει σημασία το τι έκανα, αλλά για να νιώσω πόσος χρόνος έχει περάσει: πολύς. Είναι η ημερομηνία που η 40χρονη Κριστίνα Κοχ, η Αμερικανίδα μηχανικός και αστροναύτης της NASA, έφυγε για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Εκείνη την ημέρα, στην αναχώρησή της, έκλαψε από συγκίνηση, χαιρετώντας τον άντρα της, φίλους, γνωστούς αλλά και αγνώστους στην αποχαιρετιστήρια τελετή. Αλλά δεν είχε δεύτερες σκέψεις: το να γίνει αστροναύτης ήταν το όνειρό της από τότε που θυμόταν τον εαυτό της, στο Τζάκσονβιλ της Βόρειας Καρολίνας όπου μεγάλωσε.
Πότε επέστρεψε; Στις 6 Φεβρουαρίου προσγειώθηκε στις στέπες του Καζακστάν, 328 ημέρες αργότερα. Κι έτσι κατέκτησε το παγκόσμιο ρεκόρ συνεχόμενης παραμονής γυναίκας στο διάστημα. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε συμμετάσχει σε κάτι επίσης ιστορικό: στον πρώτο αμιγώς γυναικείο διαστημικό περίπατο, με την έτερη αστροναύτη Τζέσικα Μέιρ. Οι δυο τους βγήκαν από τον διαστημικό σταθμό για επτά ώρες προκειμένου να αντικαταστήσουν μια χαλασμένη μονάδα ελέγχου ισχύος.
Δεν ήταν πάντα εύκολο να είσαι γυναίκα στη NASA. Μέχρι η αμερικανική κυβέρνηση να ψηφίσει τον νόμο για την ισότητα στις ευκαιρίες απασχόλησης, το 1972, η NASA δεν δεχόταν να συνεργαστεί με γυναίκες σε άλλους τομείς πέραν των υποστηρικτικών ή διοικητικών. Αλλά και ύστερα, για πολλά χρόνια, υπήρχε ένταση μεταξύ αντρών και γυναικών, καθώς πολλοί άντρες δεν δέχονταν να μοιραστούν τις εγκαταστάσεις, τα μπάνια και φυσικά και τα διαστημόπλοια με γυναίκες. Πέρασε καιρός για να νιώσουν ευπρόσδεκτες. Έτσι, δεν είναι απλώς συμβολικό αυτό που κάνει η Κοχ και οι συναδέλφισσές της. Τα ρεκόρ τους δεν είναι κενά νοήματος. Είναι το αποτέλεσμα πολλών ετών μάχης. ■