Άπατρις, με ρίζες στη Γαλλία και στη Βόρεια Αφρική, επέλεξε την Ελλάδα για να μεγαλώσει το παιδί του, έχοντας πίσω του έναν συναρπαστικό επαγγελματικό κύκλο, που περιλαμβάνει τηλεόραση, τεχνολογικά success stories και παραστάσεις stand-up, στις οποίες ετοιμάζεται να επιστρέψει σύντομα. Διαβάστε την ασυνήθιστη ιστορία του Γκι Κριέφ.
Πριν από δεκαπέντε χρόνια, ήταν ένα αστείο αγόρι που έβγαινε στο MAD TV και έσπαγε πλάκα μιλώντας ελληνικά με τη σπαστή γαλλική προφορά του. Το «Ninja TV» του, ένα ωριαίο καθημερινό stand-up όπου σχολίαζε την επικαιρότητα –από πολιτική μέχρι μουσική– διήρκεσε τρία χρόνια και είχε φανατικούς τηλεθεατές. Όταν ένα σχόλιό του «ενόχλησε» τον σταθμό και του ζητήθηκε να λογοκρίνεται, αποφάσισε να φύγει και, αφού έστησε 12 επιτυχημένες παραστάσεις stand-up με τους συντελεστές της εκπομπής, αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα· δέκα ολόκληρων ετών…
Κάπου εκεί έκανε την έκπληξη – τουλάχιστον για όσους τον ήξεραν ή τον θεωρούσαν μόνο τηλεοπτική περσόνα. Ο Γκι Κριέφ αποδείχθηκε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Στη διάρκεια των δέκα ετών έστησε τρεις εταιρείες τεχνολογίας, εκ των οποίων η μία έγινε πολυεθνική και η δεύτερη μπήκε στη λίστα των 50 CNBC Disruptors (μαζί με την Airbnb και τη SpaceX του Έλον Μασκ), άλλαξε τρεις πόλεις και συνίδρυσε δύο εστιατόρια. Τώρα όμως, που έβαλε τις δουλειές του σε σειρά, κατάλαβε ότι αυτό που του λείπει περισσότερο είναι το stand-up. Εξ ου και επιστρέφει με δύο παραστάσεις τον Μάιο σε ένα νέο, σόλο stand-up στο six d.o.g.s.
Το καλό του να μην ανήκεις πουθενά
Δεν είναι περίεργο που ο Γκι έχει τόση εξοικείωση, ίσως και ανάγκη, για αλλαγές. «Η μαμά μου είναι Γαλλίδα, ο πατέρας μου Αλγερινός, Τυνήσιος, Ισπανός και Εβραίος. Μεγάλωσα με τη γιαγιά μου στην Τυνησία σε ένα αραβικό περιβάλλον, όπου πήγαινα στη συναγωγή. Στα έξι μου ήρθαμε στην Ελλάδα κι έζησα εδώ. Όταν χώρισαν οι γονείς μου, καταλήξαμε με τη μητέρα μου για τρία χρόνια στα πρότζεκτ του Παρισιού, αυτά που βλέπεις στο “Μίσος”, ενώ σε άλλη φάση ζούσαμε στη νότια Γαλλία, σε ένα τροχόσπιτο. Τα τελευταία δέκα χρόνια έζησα και στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. Όταν κάποιος με ρωτάει από πού είμαι, τον ρωτάω πόσο χρόνο έχει για την απάντηση. Κι αυτό είναι κάτι που αισθάνομαι από μικρός. Στην Τυνησία ήμουν Γάλλος, στη Γαλλία Τυνήσιος, όταν πήγαινα στη συναγωγή, προτεστάντης, εδώ ήμουν ο Γάλλος. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί πολλά έντονα πράγματα. Κι αυτός είναι και ο λόγος που θεωρώ ότι έχω κάτι να πω. Όταν δεν ανήκεις, δεν έχεις πλευρά εξαρχής, βλέπεις τα πράγματα χωρίς παραμορφωτικά γυαλιά, έχεις μια ματιά καθαρή που θέλω να μοιραστώ».
Ο Γκι επιστρέφει στην ενεργό δράση του stand-up τον Μάιο στο six d.o.g.s, με την παράσταση «Make Ninja Great Again».
Έχουμε συναντηθεί στον κήπο του six d.o.g.s. Η προφορά του, τόσο χαρακτηριστική, είναι σχεδόν εθιστική. Αν εξαιρέσεις αυτήν και μερικές λέξεις που επιμένει να λέει λάθος, μιλάει εντυπωσιακά καλά ελληνικά. «Έχω φτάσει στο σημείο να μη μιλάω καμία γλώσσα σωστά, μιλάω τρεις στο περίπου», λέει γελώντας. Αλλά περιγράφει με εξαιρετική σαφήνεια την πορεία του. Στη Γαλλία σπουδάζει κοινωνική ψυχολογία στη Σορβόνη, αλλά επειδή βαριέται τη σχολή, γράφει κείμενα, τα οποία στέλνει σε φίλους του με φαξ. Μια φίλη του που δουλεύει σε τηλεοπτικό σταθμό τον φωνάζει για δοκιμαστικό και καταλήγει να γράφει κείμενα εκεί. Γεγονός που σύντομα τον φέρνει στη France Telecom, να ασχολείται με τα κείμενα σε μια ιστοσελίδα που οι Γάλλοι τότε χρησιμοποιούν για να συνδεθούν στο ίντερνετ. «Κάποια στιγμή που η France Telecom αντιλαμβάνεται τη δυναμική του ίντερνετ, αποφασίζει ότι με αυτό πρέπει να ασχοληθούν σοβαροί άνθρωποι κι έτσι μας δίνει μια τρελή αποζημίωση για να πάμε να παίξουμε αλλού. Κι εγώ βρίσκομαι ξαφνικά με λεφτά. Κι έρχομαι στην Ελλάδα και ανοίγω ένα γαλλικό ζαχαροπλαστείο». Το Αμελί στο Κολωνάκι πάει καλά και, όταν πουλιέται ένα μερίδιό του, ο Γκι αρχίζει να ψάχνεται για κάτι καινούργιο και πάλι. «Βλέπω στο Linkedin μια μικρή εταιρεία που κάνει mobile marketing και μου φαίνεται πρωτόγνωρο και ενδιαφέρον. Ψάχνουν κάποιον που δεν είμαι, αλλά γράφω ένα CV όπως το θέλουν, εντελώς ψεύτικο, πάω για συνέντευξη και με παίρνουν. Αυτή είναι η Upstream».
Upstream, Mad και στο βάθος… Αμερική
Τότε έχει επτά άτομα, «όλοι ασχολούμασταν με όλα», σχεδιάζει λογισμικό για mobile marketing (την ψηφοφορία της Εurovision, μηνύματα σε ραδιοφωνικούς σταθμούς κ.λπ.), σύντομα γίνεται πολυεθνική, από τις ελάχιστες ελληνικές στον χώρο των ψηφιακών τεχνολογιών. Τώρα πια δραστηριοποιείται σε 45 χώρες, αλλά βλέπει και το όνομά της να φιλοξενείται στα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης, καθώς η πλατφόρμα ψηφιακής ασφάλειας που έχει αναπτύξει (Secure-D) εντοπίζει μια εφαρμογή για τον καιρό η οποία έρχεται προεγκατεστημένη σε smartphones κινεζικής εταιρείας και λειτουργεί ως «κακόβουλο» λογισμικό. Παρ’ όλα αυτά, ο Γκι μια μέρα γυρνάει σπίτι και λέει στην τότε κοπέλα του και νυν γυναίκα του: «Παραιτήθηκα γιατί θέλω να κάνω ραδιόφωνο και τηλεόραση».
Κάπως έτσι ξεκινάει η περιπέτεια. Στην αρχή στο ραδιόφωνο του Village και μετά σε ραδιόφωνο και τηλεόραση του MAD. Ξεκινάει με μια εκπομπή για γκάτζετ, «όπου μόνο για γκάτζετ δεν μιλούσα», και καταλήγει με τον Δημήτρη Αναγνώστου και τον Στέφανο Γκέιτλι να κάνουν το «Ninja TV». «Είναι στα μέτρα μου, ένα free ride. Κάποια στιγμή γίνομαι ακραίος. Ήταν εποχή Βατοπαιδίου και στο ραδιόφωνο τηλεφωνούσαμε κάθε μέρα στο γραφείο του Ρουσόπουλου και ρωτούσαμε πότε πιστεύει ότι θα παραιτηθεί. Έχουμε μεγάλη ελευθερία. Μέχρι που στην τηλεόραση αγγίζουμε ένα θέμα ευαίσθητο, ένα τραγούδι της Δέσποινας Βανδή που μοιάζει με ένα τραγούδι των Coldplay. Το MAD “κλοτσάει”, μου λέει δεν μπορείς να τα κάνεις αυτά, κι εγώ λέω, αφού δεν μπορώ, θα φύγω. Φεύγω και στήνουμε τις παραστάσεις στις Χοροροές. Μας βγαίνει μια οργή, επειδή μας είχαν αδικήσει, κρατάει τρεις μήνες και δεν έχω περάσει ποτέ τόσο ωραία επαγγελματικά στη ζωή μου».
Στο μεταξύ η σχέση του με την Upstream δεν έχει τελειώσει. Μετά το τέλος των παραστάσεων επιστρέφει full time. «Εξελίσσουμε μια τεχνολογία για το πώς να φτιάχνεις καλύτερα τη γλώσσα για να έχει ανταπόκριση η διαφήμιση, με AI και αλγόριθμους. Στην πορεία καταλαβαίνουμε ότι έχει μεγάλη απήχηση και φτιάχνουμε μια spin-off εταιρεία, της οποίας είμαι συνιδρυτής, την Persado. Φεύγω για Λονδίνο με γυναίκα και οκτώ μηνών παιδί, για να στήσω την εταιρεία, παίρνουμε μια μεγάλη χρηματοδότηση από ένα fund στην Αμερική και καταλήγω στη Νέα Υόρκη». Εκεί μένει για τέσσερα χρόνια.
Eν τω μεταξύ, όσο είναι στην Αμερική συμβαίνουν κι άλλα. «Έχουμε έναν φίλο στην Ελλάδα που έχει φτιάξει ένα εστιατόριο στην Κηφισιά, το Πbox, από τα αγαπημένα μου στην Ελλάδα. Θέλει να ξεκινήσει κάτι καινούργιο με έναν ανερχόμενο τότε σεφ και χρειάζεται χρηματοδότηση. Όταν αποφασίζει να το κάνει, στην Ελλάδα κλείνουν οι τράπεζες. Για να είμαι ειλικρινής, είπα θα τα δώσω ως φόρο φιλίας, θεωρώ ότι τα αποχαιρετώ αυτά τα λεφτά. Θυμάμαι όταν είπα στον τραπεζίτη μου στην Αμερική να τα στείλουμε στην Ελλάδα, με ξαναπήρε τρεις φορές. “Είσαι σίγουρος;” είπε. “Είσαι ο μόνος που στέλνει λεφτά στην Ελλάδα τώρα, όλοι οι άλλοι κάνουν το ανάποδο”. Κάπως έτσι μαγικά άνοιξε το Nolan και είναι από τα πιο επιτυχημένα πράγματα στα οποία έχω εμπλοκή, χωρίς να έχω καμία εμπλοκή. Όσο ωραία είναι αυτά που έχουν φτιάξει ο Κώστας (Πισιώτης) και ο Σωτήρης (Κοντιζάς), εγώ δεν έχω συμβάλει παρά μόνο οικονομικά και λίγο ψυχολογικά στην αρχή. Όταν έκαναν την πρώτη φωτογράφιση, μου είπαν έλα κι εσύ και είπα όχι, γιατί σκεφτόμουν ότι δεν ήθελα να συνδεθώ με μια αποτυχία». Πριν από μερικούς μήνες, την ίδια εμπλοκή είχε ο Γκι και με το νέο εγχείρημα της ομάδας, το εστιατόριο Proveleggios.
Επιστροφή στην Ελλάδα
To 2017 καταλήγει πάλι στην Ελλάδα. Η Upstream χρειάζεται αλλαγές, άρα κι έναν νέο CEO, το παιδί του είναι πια έξι ετών και θέλουν να πάει σχολείο στην Ελλάδα, επιστρέφουν και εκείνος αναλαμβάνει διευθύνων σύμβουλος. «Μια εντελώς αφύσικη θέση για μένα. Έχω αποφύγει με μεγάλη επιτυχία έως τότε να εμπλακώ σε corporate περιβάλλον, πάντα μου άφηναν σχετική ελευθερία για να μπορέσω να λειτουργήσω. Και ξαφνικά δεν μπορώ να το κάνω. Είναι σοκ. Όμως φτιάχνουμε καινούργια προϊόντα για τα οποία είμαι περήφανος: δίνει ίντερνετ σε 300 εκατομμύρια κόσμο σε φτωχές χώρες, μπλοκάρει τους ιούς από τα τηλέφωνά τους, για να μην τους εξαπατούν. Έρχεται όμως το καλοκαίρι φέτος και εγώ καταλαβαίνω ότι δεν θέλω να περάσω τη ζωή μου κάνοντας αυτό. Επίσης θεωρώ ότι κάποιοι μπορεί να είναι πιο ικανοί από μένα να την πάνε παραπέρα. Κι έτσι αναλαμβάνει ο Δημήτρης Μανιάτης, κι εγώ μπαίνω στο διοικητικό συμβούλιο και δεν έχω πια καθημερινή εμπλοκή».
Έτσι έρχεται η ιδέα για το νέο stand-up. Με το που σταματάει να πηγαίνει στο γραφείο, αρχίζει να γράφει κείμενα, συνεργάζεται με μια θεατρολόγο, την Τζω Κακουδάκη, για να τον προσγειώσει και να τον κατευθύνει, ψάχνει χώρο, καταλήγει στο six d.o.g.s («αν δεν δέχονταν, ήμουν διατεθειμένος να τους πληρώσω για να το κάνω εκεί») και κάπως έτσι κανονίζονται οι δύο παραστάσεις «Make Ninja Great Again», που έρχονται τον Μάιο. «Έχω μεγάλη αγωνία γι’ αυτό, και η εμπειρία μου έχει δείξει ότι όσο περισσότερη αγωνία και τρόμο έχω για κάτι, τόσο καλύτερο βγαίνει για μένα. Και θέλω να το κάνω εδώ. Η Ελλάδα είναι πλέον το πιο κοντινό που νιώθω σε σπίτι. Όταν πήγαμε Αμερική, άκουγα Χαρούλα Αλεξίου και έκλαιγα, είναι κάπως αστείο. Είναι η δεύτερη πατρίδα μου, χωρίς να έχω πρώτη».
INFO: «Make Ninja Great Again», 4/5 και 11/5, six d.o.g.s, είσοδος 10 ευρώ.