Τέσσερις απλές συνταγές, σε λίγες λέξεις η καθεμία.
Το ’χουμε ξαναπεί: η μαγειρική λειτουργεί παρηγορητικά, διασκεδάζει τον φόβο και την πίεση, είναι ένα κατευναστικό δούναι και λαβείν με την ψυχή σου. Kαι όπως η ζωή, εκκινεί από αλλού, πηγαίνει αλλού και, όταν τραβάς ζόρια, σε τραβάει από το χέρι στα απλά, στα τρυφερά, στα σιγαλόφωνα πράγματα. Να, ας πούμε, σε αυτά τα φαγητά που ακολουθούν, εμπνεύσεις της στιγμής που «δούλεψαν» και καθιερώθηκαν στο μικρό μας βασίλειο.
Μακαρονάδα με το μυστικό μου πέστο
Φτιάχνω το τυπικό πέστο, όχι με βασιλικό ή μαϊντανό, αλλά με ρόκα. Όσο πιο πιπεράτη, τόσο το καλύτερο. Και αντί ξηρών καρπών, 2 γερές κουταλιές φιστικοβούτυρο (χωρίς συντηρητικά, παρακαλώ). Λάδι (λίγο λιγότερο από το σύνηθες), σκόρδο (αρκετά περισσότερο από το σύνηθες), τριμμένη παρμεζάνα ή αρσενικό Νάξου. Το μισό τυρί στο μούλτι, το υπόλοιπο στο τέλος στα ζυμαρικά. Μου αρέσει περισσότερο με πένες ριγέ.
Τραχανάς 4 τυριά
Φτιάχνω τον τραχανά ως είθισται. Νερό ή κοτόζουμο, λίγο λάδι, αλάτι. Λίγο πριν τον τραβήξω από τη φωτιά, ρίχνω παρμεζάνα και γραβιέρα Κρήτης, σε κομμάτια-μπουκίτσες, να μαλακώσουν λίγο. Στο πιάτο τρίβω με τα χέρια φέτα και ροκφόρ. Όλα τα τυριά από λίγο. Τελειώνω με ωμό αγουρόλαδο και άσπρο πιπέρι.
Χορταράκια με σάλτσα ντομάτας
Τσιγαρίζω ψιλοκομμένα πράσα. Ρίχνω σέσκουλα, πρώτα τα κοτσάνια χοντροκομμένα και ακολούθως τα φύλλα. Αλατίζω καλά, θέλουν αλάτι τα χόρτα. Τα ψήνω στα υγρά τους, χωρίς νερό. Έως al dente. Χωριστά φτιάχνω σάλτσα με ένα κουτί ντομάτα κονκασέ. Τσιγαρίζω πάρα πολύ σκόρδο, ρίχνω την ντομάτα, άλλο τόσο νερό, αλατοπίπερο. Τίποτε άλλο. Δυνατά, μέχρι να δέσει. Ενώνω χόρτα και σάλτσα και ψήνω άλλα 2 λεπτά. Σερβίρω με ένα αυγό μάτι, με κρόκο μελάτο, σε κάθε πιάτο.
Το κουνουπίδι της Μαρίας
Από ένα κουνουπίδι κρατάω τα μπουκετάκια (τα υπόλοιπα θα γίνουν σούπα βελουτέ το βράδυ). Τα κόβω σε μικρότερα κομμάτια. Τα τσιγαρίζω σε λάδι με αλάτι και καπνιστή πάπρικα, να χρυσίσουν. Σκεπάζω και αχνίζω για λίγα λεπτά, να μαλακώσουν τόσο όσο. Ανακατεύω με ντοματίνια-βελανίδια κομμένα στη μέση, μαϊντανό, φρέσκα κρεμμυδάκια και χοντροτριμμένο Σαν Μιχάλη. Μαυροκούκι, προαιρετικά. Το τρώει και η μικρή, το λατρεύει.■