Μετά από πτήση 25 λεπτών προσγειώθηκα στο νησί μου, αμήχανο και άδειο στο τέλος Ιουνίου… Ευτυχώς, στον Ηλιότοπο στο Ημεροβίγλι η ζεστή υποδοχή (με όλα τα απαραίτητα μέτρα) της οικογένειας Κωνσταντινίδη αλλάζει το τοπίο κι ένα ποτήρι με δροσερό Θαλασσίτη 2019 της Γαίας με θέα την καλντέρα βγάζει έναν βαθύ αναστεναγμό: Αχ, Σαντορίνη μου!
Οι προτάσεις
Να πάτε στο νησί φέτος! Κι όταν πάτε, μην παραλείψετε:
→ Μια επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο στο Ακρωτήρι, αλλά και στο Μουσείο Προϊστορικής Θήρας στα Φηρά. Εμπειρία!
→ Επίσκεψη και δοκιμή κρασιών στο πρώτο βιομηχανικό οινοποιείο της Σαντορίνης, ένα οινικό «μνημείο» στο Venetsanos Winery. Σταθείτε στο εξαιρετικό του Νυχτέρι…
→ Μια στάση στη Santo Wines στον Συνεταιρισμό, όχι μόνο για κρασί, αλλά και για το φοβερό άλειμμα πελτέ με τζίντζερ και μαστίχα.
→ Cellar doors του Κτήματος Αβαντίς, στα Φηρά! Δοκιμή κρασιών και καταπληκτικό φαγητό με έμπνευση του Γιάννη Μπαξεβάνη. Ενθουσιαστήκαμε με τη νέα ετικέτα Σαντορίνης, το Άνυδρο, που ωριμάζει σε τσιμεντένιο αυγό, αλλά και με τα Dolphins 2019 και την Άφουρα 2018.
→ Στον Περίβολα η θάλασσα ήταν μαγική! Και η Βιβή με τον Θάνο στο Wet Stories πάντα άψογοι οικοδεσπότες. Και λίγο πιο πέρα, στα Δίχτυα, ο Μιχάλης, διαχρονικός προορισμός, ψήνει ροφό σε θαλασσινό νερό και κάνει τους ωραιότερους ντοματοκεφτέδες. Στα ποτήρια μας: όλες οι Σαντορίνες παγωμένες και καλοσερβιρισμένες.
→ Στη Βλυχάδα υποκλινόμαστε για μία ακόμα φορά στο μεγαλείο της φύσης και ξαποσταίνουμε μετά τη θάλασσα στο Salty Bone, με φοβερούς θαλασσομεζέδες, καταναλώνοντας όλες τις μπίρες του μαγαζιού.
→ Προφανώς πάμε για μία ακόμα φορά στο Volcanic Slopes Winery, για να δοκιμάσουμε κάθετα το Pure, που δεν παύει κάθε χρόνο να εξελίσσεται και να μας εκπλήσσει.
→ Στην αγαπημένη μας γωνιά στο Κτήμα Σιγάλα δοκιμάζουμε όλα τα 7 Χωριά 2018 και ενθουσιάζομαι με τη Σαντορίνη 2019. Εξαιρετική!
→ Φετινή ανακάλυψη το εστιατόριο Αλισάχνη στο Μεγαλοχώρι. Υπέροχος χώρος με ταρατσάκια και αυλές, art gallery, αξιοζήλευτη λίστα κρασιών και μια κουκλίστικη κάβα.
→ Για μένα, βέβαια, όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο «The Wine Bar» στον Ηλιότοπο, στο Ημεροβίγλι. Κρεμασμένη πάνω από την καλντέρα, ρουφάω τις τελευταίες αχτίδες του ήλιου στο ποτήρι μου και για μία ακόμα φορά αναστενάζω: Αχ, Σαντορίνη μου!… ■