Τον Αύγουστο του 1986, στις πανέμορφες κερκυραϊκές παραλίες συνωστίζονταν εκατοντάδες τουρίστες κάθε ηλικίας. Γλεντζέδες Ιταλοί και πρόσχαροι Βρετανοί έδιναν τον τόνο στα θέρετρα του νησιού, απολαμβάνοντας τα γραφικά χωριά, το καλό φαγητό, την καλόκαρδη φιλοξενία των ντόπιων.
Εικόνες όπως αυτή της φωτογραφίας, με χαρούμενους νεαρούς Ευρωπαίους παραθεριστές, που απολαμβάνουν ξένοιαστα ομαδικά παιχνίδια στην ακροθαλασσιά, ήταν συνήθεις. Δεν ξένιζαν, βέβαια, ούτε κινητοποιούσαν φοβικά αντανακλαστικά. Τα μαυρισμένα, σφριγηλά νεανικά κορμιά, τα λαμπερά χαμόγελα, η εγγύτητα, το πολύ πολύ να προκαλούσαν μερικά πονηρά μειδιάματα ή χαμόγελα ειλικρινούς χαράς και επιδοκιμασίας για την ορμή και την ανεμελιά της νιότης.
Το φετινό καλοκαίρι, ωστόσο, το πανέμορφο νησί των Φαιάκων ζει σε ισορροπία τρόμου, μετέωρο ανάμεσα στην ανάγκη για ενισχυμένη τουριστική κίνηση και στην πραγματικότητα της ανησυχητικής αύξησης των ημερήσιων κρουσμάτων. Τα ανέμελα νιάτα, από την άλλη, έχουν μπει στο στόχαστρο αφενός του κορωνοϊού –ο μέσος όρος ηλικίας όσων έχουν νοσήσει τον φετινό Αύγουστο είναι τα 36 έτη, ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Υγείας– και αφετέρου των υπόλοιπων ηλικιακών ομάδων, που θεωρούν ότι οι 30άρηδες φέρονται απερίσκεπτα και τους επιρρίπτουν ευθύνες για τη διασπορά του ιού.
Στιγμές σαν αυτή της φωτογραφίας, πάντως, είναι σίγουρο ότι κάποιοι φέτος θα τις νοσταλγούν, ενώ άλλοι τις ζουν και θα τις συμπεριλάβουν στο άλμπουμ «Διακοπές 2020».