Και το πλοίο φεύγει…

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Φραντσέσκο και η Στεφάνια ήταν αποφασισμένοι για το ελληνικό τους καλοκαίρι. Είχαν ανακαλύψει την προσφορά στο διαδίκτυο πριν από τα Χριστούγεννα και έσπευσαν να «κλείσουν» τα εισιτήριά τους με το πλοίο, χωρίς να το πολυσκεφτούν. Ακόμα κι αν έπεφτε ο ουρανός στο κεφάλι τους, θα έχαναν ένα σχετικά ασήμαντο ποσό, δεν έπαιρναν το ρίσκο της ζωής τους.

Τελικά δεν έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι τους, αλλά σίγουρα δεν έπληξαν: στους έξι μήνες που μεσολάβησαν από την κράτηση του Δεκεμβρίου, ενέσκηψε η μεγαλύτερη πανδημία τα τελευταία 100 χρόνια, η χώρα τους πλήρωσε ακριβό τίμημα στην πρώτη φάση της επέλασης του νέου κορωνοϊού στην Ευρώπη και οι διακοπές ήρθαν πολύ πίσω στις προτεραιότητες της ανθρωπότητας. Όχι για όλους.

Αρχές Ιουλίου, όταν η Ελλάδα άνοιγε τις πόρτες της στον τουρισμό, το ζευγάρι από το Λέτσε δεν δίστασε ούτε λεπτό. Το Λέτσε, που απέχει μόλις μιάμιση ώρα από το βασικό λιμάνι αναχώρησης για τα ελληνικά παράλια στον ιταλικό νότο (το Μπάρι), δεν χτυπήθηκε τόσο πολύ από τον κορωνοϊό, όπως άλλωστε και η υπόλοιπη νότια Ιταλία. Παρ’ όλα αυτά, ο Φραντσέσκο και η Στεφάνια είχαν ζήσει το σκληρό ιταλικό lockdown που ίσχυσε για όλη τη χώρα, από τον δοκιμαζόμενο βορρά μέχρι τη Σικελία. Ήθελαν διακοπές, ήθελαν Ελλάδα.

«Συμπληρώσαμε ηλεκτρονικά μια σειρά από ερωτηματολόγια υγειονομικού χαρακτήρα κι ένα ζεστό απόγευμα της τρίτης εβδομάδας του Ιουλίου επιβιβαζόμασταν στο πλοίο», θυμάται ο Φραντσέσκο. «Έχω κάνει αρκετές φορές το δρομολόγιο, συνηθίζω να λέω στους φίλους μου ότι η Ελλάδα είναι πιο κοντά από το Ρίμινι: δύο ώρες με το αυτοκίνητο κι ένα ρομαντικό βράδυ απόσταση, σιγά το πράγμα. Αλλά όσο κι αν ήμουν προετοιμασμένος, δεν ήμουν έτοιμος ψυχολογικά για το θέαμα ενός σχεδόν άδειου πλοίου, γιατί ακριβώς αυτό αντικρίσαμε ανεβαίνοντας στο σαλόνι της δεύτερης θέσης».

Ήταν ένα από τα πρώτα δρομολόγια στη γραμμή Μπάρι-

Ηγουμενίτσα-Πάτρα και ελάχιστοι ήταν ακόμα πρόθυμοι να πάρουν το ρίσκο. Ο Φραντσέσκο και η Στεφάνια απόλαυσαν τον βραδινό τους ύπνο στους άδειους καναπέδες του πλοίου. «Θυμάμαι ακόμα τον νυχτερινό ουρανό με τα αστέρια, σε ένα περιβάλλον απόλυτης ησυχίας». Τις επόμενες μέρες η κατάσταση άρχισε να αλλάζει. Η ενθαρρυντική επιδημιολογική εικόνα της Ιταλίας έκανε πολλούς συμπατριώτες του ζευγαριού από το Λέτσε (κυρίως νέους σε ηλικία) να ξεθαρρέψουν και να ταξιδέψουν στην Ελλάδα. Ο αριθμός τους μάλλον ασήμαντος για τα δεδομένα περασμένων σεζόν (μόνο το 2019 μας είχαν επισκεφθεί 1.553.173 Ιταλοί). Δυστυχώς, για λίγους από αυτούς η εμπειρία δεν ήταν από τις καλύτερες. Οι διακοπές τους συνέπεσαν με την έξαρση του ιού στη φαινομενικά «ασφαλή» Ελλάδα, με αποτέλεσμα να καταγραφούν αρκετά κρούσματα κατά την επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Ας ελπίσουμε οι απόκοσμες εικόνες του μισοάδειου πλοίου να είναι ένα ακόμα ενθύμιο αυτού του παράξενου θέρους που ημερολογιακά τελειώνει αύριο· μια άχαρη παρένθεση που θα κλείσει πριν από το επόμενο καλοκαίρι. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή