Μια ομάδα φίλων και συναδέλφων βρίσκονται στο ερευνητικό κέντρο του Πρίνστον και γιορτάζουν τα γενέθλια ενός εξ αυτών, του διασημότερου της παρέας και διασημότερου γενικά επιστήμονα όλων των εποχών. Είναι 1951 και ο Άλμπερτ Αϊνστάιν γίνεται 72 ετών. Έξω από το πανεπιστήμιο τον περιμένει ένα αυτοκίνητο για να τον γυρίσει σπίτι, καθώς και μια ομάδα παπαράτσι. Ο Αϊνστάιν δεν ενθουσιάζεται. Έχει ποζάρει ήδη λόγω της ημέρας μερικές δεκάδες φορές και γενικά έχει κουραστεί από τη δημοσιότητα και την πίεση που του ασκούν τα μίντια. Αποφασίζει να απαντήσει στα φλας των μηχανών βγάζοντας τη γλώσσα.
Προ ημερών συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τη φωτογραφία που έμελλε να εξελιχθεί στην πλέον εμβληματική του μεγάλου φυσικού· έγινε σύμβολο μιας ξεχωριστής ευφυΐας και μιας αντισυμβατικής διαμαρτυρίας ή μιας κομψής αυθάδειας, έγινε γκράφιτι και αφίσα, έγινε μέρος της ποπ κουλτούρας. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι, για να συμβούν όλα αυτά, έβαλε το χεράκι του ο ίδιος ο Αϊνστάιν, ο οποίος βρήκε τη φωτογραφία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, παρήγγειλε μερικές εκτυπώσεις και άρχισε να τη μοιράζει σε φίλους και γνωστούς, λέγοντας ότι στη βγαλμένη του γλώσσα αντανακλώνται οι πολιτικές του απόψεις. Ίσως μπορούμε να προσθέσουμε ότι μέσα από αυτή την εικόνα, μέσα από την παιδική γκριμάτσα του μεγάλου επιστήμονα, αποτυπώνονται επίσης οι αντιφάσεις του μεταπολεμικού κόσμου.
Η πρωτότυπη φωτογραφία του Άρθουρ Σάσε, του μοναδικού από τους φωτογράφους εκείνης της νύχτας που πρόλαβε το στιγμιότυπο, πουλήθηκε πριν από τρία χρόνια σε μια δημοπρασία έναντι 125.000 δολαρίων.