Η πρώτη 25η Μαρτίου μετά την Απελευθέρωση ήταν Κυριακή. Η ωραία αυτή σύμπτωση, σε συνδυασμό με τον ηλιόλουστο καιρό, συνέβαλε ακόμα περισσότερο στον πανηγυρικό τόνο ενός εορτασμού που ούτως ή άλλως είχε προεξοφληθεί ως ιστορικός.
Η Αθήνα προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της όχι μόνο από την Κατοχή, αλλά και από τα Δεκεμβριανά. Όμως εκείνη τη μέρα ήταν σαν όλα να είχαν ξεχαστεί. Ο κόσμος ήταν αποφασισμένος να γιορτάσει, όπως μαρτυρά η συναρπαστική φωτογραφία από τη «Νεοκλασσική Αθήνα του Παύλου Μ. Μυλωνά» (εκδ. Καπόν), που απεικονίζει μια χαμένη για πάντα όψη της συμβολής των λεωφόρων Πανεπιστημίου και Βασιλίσσης Σοφίας ενώ η παρέλαση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Οι Αθηναίοι δεν έχουν πλημμυρίσει μόνο τα πεζοδρόμια και τα μπαλκόνια, αλλά και τις στέγες των παρακείμενων μεγάρων, προκειμένου να παρακολουθήσουν το μεγάλο γεγονός. Ανεβασμένος στη στέγη του κτιρίου της Βουλής ήταν προφανώς και ο Παύλος Μυλωνάς, που άθελά του μας εξασφαλίζει θέα όχι μόνο προς την Ιστορία του 20ού αιώνα, αλλά και προς την Ιστορία της Αθήνας. Σε πρώτο πλάνο διακρίνεται το εντυπωσιακό μέγαρο του τραπεζίτη Αριστείδη Παπούδωφ, χτισμένο στο τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα με μεταγενέστερη προσθήκη ορόφων. Δυστυχώς, κατεδαφίστηκε το 1971. Σήμερα έχουμε μπροστά μας μία ακόμα ιστορική παρέλαση, που θα γράψει επίσης ιστορία για πολύ διαφορετικούς λόγους.