2CV, αγάπη μου!

Μια παρέα που μεγαλώνει από το 1985: η Ελληνική Λέσχη Φίλων 2CV & Citroën ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο και δεν σταματάει να καμαρώνει για το θρυλικό «ασχημόπαπο», το όχημα-σύμβολο με τη διαχρονική γοητεία.

3' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Αντικομφορμισμός». Αυτή τη λέξη χρησιμοποιεί ο Δημήτρης Αμούργης για να εξηγήσει την αγάπη των Ελλήνων για το γαλλικό αυτοκίνητο-φετίχ, που μεταξύ άλλων δημιούργησε κάποτε μια παρέα νέων που λάτρευαν το 2CV, τα ατελείωτα roadtrips στην Ευρώπη, τις συναντήσεις με διαφορετικές κουλτούρες και τη φύση. Η πρώτη τους εκδήλωση ήταν μια χειμωνιάτικη εκδρομή, τα Χριστούγεννα του 1985, στο καταφύγιο Φλαμπούρι της Πάρνηθας, με μισό μέτρο χιόνι σε 1.252 μ. υψόμετρο, με 4 2CV, 2 PONY & 1 VISA. 

Τον Σεπτέμβρη του 1986, η λέσχη –επίσημα– βρήκε στέγη, νοικιάζοντας μια αίθουσα στο Πολύγωνο (Γκύζη) στην οδό Διστομίτου 15. Μέχρι τότε, οι συναντήσεις των μελών και φίλων γίνονταν στο ουζερί μέλους στον Ταύρο. 

«Σπάνια αλλάζουν μάρκα». Κάτι άλλο που τονίζει ο Δημήτρης Αμούργης για τους φανατικούς οπαδούς του Ντεσεβό (παρόλο που σταμάτησε η παραγωγή του μετά από 42 χρόνια και το κοντέρ παραγωγής του έφτασε τα 3.868.634 επιβατικά και 1.246.335 καμιονέτες).

2CV, αγάπη μου!-1

Το θρυλικό ντεσεβό ήταν μια εμπορική επιτυχία και εξαιρετικά ριζοσπαστικό για την αυτοκινητοβιομηχανία, ανοίγοντας τον δρόμο στην κατασκευή οικονομικών και δημοφιλών αυτοκινήτων. Με τριετή (ενίοτε και πενταετή) λίστα αναμονής για την αγορά ενός καινούργιου 2CV. Το αποκαλούσαν «το αυτοκίνητο του λαού». 

Αν τον ρωτήσει κανείς τι σημαίνει αυτό το αυτοκίνητο για τα μέλη της λέσχης, δεν έχει μια απάντηση. «Εύκολη συντήρηση. Εύκολη οδήγηση, ακόμα και για αρχάριους, όπως επίσης και για τα δύο φύλα. Κατανάλωση μικρότερη από τρία λίτρα βενζίνης για να διανύσει 100 χιλιόμετρα. Χώρο αποσκευών για 50 κιλά. Θα επέτρεπε σε δύο αγρότες να μεταφέρουν 50 κιλά αγροτικών προϊόντων στην αγορά, ακόμα και μέσα από λασπώδεις και μη ασφαλτοστρωμένους δρόμους, αν ήταν απαραίτητο. Η Γαλλία εκείνη την εποχή είχε πολυάριθμο αγροτικό πληθυσμό, ο οποίος δεν είχε υιοθετήσει ακόμη το αυτοκίνητο, λόγω του κόστους. Θα ήταν δυνατόν να διασχίσει ένα οργωμένο χωράφι κουβαλώντας ένα καλάθι με αυγά, χωρίς να τα σπάσει. Ο Μπουλανζέ, τότε αντιπρόεδρος της Citroën, αργότερα αύξησε το ύψος της οροφής ώστε να μπορεί να το οδηγήσει φορώντας καπέλο. Η διαφορετικότητά του έδωσε το έναυσμα στον κόσμο να γίνουν θαυμαστές του και να το αγαπήσουν, διότι δεν αποτελούσε ένα κοινότοπο αυτοκίνητο αλλά μια σύλληψη ιδέας που πρόσφερε την κουλτούρα της λέξης “αντικομφορμισμός” και είχε πολύ καλή επαφή με τη φύση και την ελευθερία, ήταν ένα από τα αυτοκίνητα-σύμβολα για το κίνημα των hippies και του Μάη του ’68».

Έχει συνηθίσει να του μιλούν οι Έλληνες οδηγοί όταν τον συναντούν στον δρόμο. «Πολλές φορές μάς σταματάνε στον δρόμο άγνωστοι και όλοι έχουν να πουν μια ιστορία σχετικά με το 2CV, όπως “είχα και εγώ κάποτε ένα τέτοιο, το μετάνιωσα που το πούλησα, είχε κάποιος δικός μου, κ.λπ.”, είναι πολύ συνδεδεμένο με ανθρώπους του πνεύματος και της διαφορετικής προσέγγισης της ζωής».

2CV, αγάπη μου!-2

Πιστή στις αρχές του Μάη του ’68, η Ελληνική Λέσχη Φίλων 2CV & Citroën αριθμεί 22 μέλη γυναίκες οδηγούς. Και εξαιρετικά συγκινητική είναι η συνέχεια της οικογενειακής παράδοσης των μελών της λέσχης. «Από την πρώτη γενιά των μελών σήμερα τα παιδιά τους είναι πάνω από 18 χρονών και επομένως μπορούν να οδηγήσουν και να έχουν δυνητικά στην κατοχή τους αυτοκίνητο. Δύο από αυτά τα παιδιά είναι μαζί με τους γονείς τους μέλη της λέσχης και εννοείται κάτοχοι του αυτοκινήτου αυτού». 

Φυσικά, η πανδημία χτύπησε και τους ρυθμούς λειτουργίας της λέσχης. Πρώτο χτύπημα: «Έχουμε ξεκινήσει μια φιλανθρωπική δραστηριότητα από το 2019 με την προσφορά ρουχισμού και τροφίμων στο ίδρυμα για το παιδί “Η Παμμακάριστος” στη Νέα Μάκρη, αλλά δυστυχώς, λόγω της πανδημίας, σταματήσαμε. Eυελπιστούμε ότι σύντομα θα ξεκινήσουμε ξανά». 

Δεύτερο χτύπημα: «Οι παγκόσμιες συναντήσεις 2CV ξεκίνησαν το 1975 στη Φινλανδία, γίνονται ανά δύο χρόνια και φέτος θα γινόταν η 24η στην Ελβετία, αλλά ακυρώθηκε εξαιτίας του κορωνοϊού. Στις συναντήσεις αυτές, που κρατούν πέντε ημέρες, μετέχουν όλες οι λέσχες ανά τον κόσμο, με κυριότερη συμμετοχή των ευρωπαϊκών, και το πλήθος αυτοκινήτων κυμαίνεται, ανάλογα με τον τόπο και την απόσταση, από 1.500 έως 7.000 αυτοκίνητα». Σαν ένα μικρό Woodstock. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή