Υπάρχει ένας στίχος του Αλκίνοου Ιωαννίδη που λέει «έλα και κάνε μουσική την τρέλα που με διαφεντεύει». Πέρα από θέματα ήχου, για τα οποία υπάρχουν οι ηχολήπτες, ο παραγωγός είναι αυτός που αναλαμβάνει να δώσει μορφή στο χάος του καλλιτέχνη. Άρτι βραβευθείς στα Γκράμι ως «παραγωγός της χρονιάς», με στούντιο στο παλιό σπίτι του Τσάρλι Τσάπλιν και πρόγραμμα βαρύ σαν λίστα αναμονής εμβολιασμού, ο 30χρονος Andrew Watt αποτελεί για τη μουσική βιομηχανία μια γέφυρα που ενώνει το παλιό με το νέο. Στο βιογραφικό του συναντάμε την Dua Lipa, τον Post Malone, τη Miley Cyrus και τον Justin Bieber, όμως μια βαθιά αγάπη για το ροκ τον φέρνει δίπλα σε τιτάνες που θέλουν να μάθουν «πώς γίνεται σήμερα», όπως ο Ozzy Osbourne και ο Paul McCartney. «Μου τον σύστησε ο μάνατζέρ μου», δήλωσε ο τελευταίος. «Βρεθήκαμε για τσάι και καταλήξαμε να ηχογραφούμε». Παραδόξως, ο Andrew Watt ξεκίνησε την καριέρα του πριν από δέκα χρόνια, περιοδεύοντας στην Ελλάδα! Ήταν ο κιθαρίστας του Jared Evan, γνωστού στη χώρα μας από μια εμφάνιση στο «Ράδιο Αρβύλα». Σήμερα, στις κονσόλες του στο Λος Άντζελες συντελούνται μικρά θαύματα με δυνατά ντραμς ή δυνατά beats. Το καγκούρικο look δεν προδίδει έλλειψη αισθητικής, μην μπερδεύεσαι· ο Watt αποτελεί τυπικό δείγμα μιας γενιάς που αντιλαμβάνεται τη μόδα και τη μουσική σαν ένα πολύχρωμο παζλ, ζωηρό, μπερδεμένο. Επόμενοι στη σειρά λέγεται ότι είναι ο Morrissey και ο Iggy Pop. Ελπίζω απλώς τα νέα τους κομμάτια να μη θυμίζουν σε τίποτε αυτά του Justin Bieber. ■
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Dinosaur Jr. – «Sweep It Into Space» (2021)
Η σοφή κουκουβάγια του εξωφύλλου θυμίζει πολλά, όχι πάντως τον J Mascis. Στα 55 του, ο ηγέτης των Dinosaur Jr. ακούγεται ακόμα σαν έφηβος που βαριέται να πάει σχολείο, με τις φασαριόζικες κιθάρες και τις ακατάληπτες μουρμούρες του να κρατούν ζωντανή μια μακρά παράδοση εναλλακτικού ροκ. Τίποτα εδώ δεν είναι καινούργιο και τίποτα δεν χρειάζεται να είναι.