O Γιάννης ακούγεται άνετος. «Καθόλου δεν μας δυσκόλεψε», λέει. «Πήραμε τους στίχους και τη δομή και βάλαμε το στοιχείο μας, που είναι το φανκ». Αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο το συγκρότημά του, The Confusion, διασκεύασε την Κλέφτικη ζωή για την επερχόμενη συναυλία «Το Schoolwave παίζει με την παράδοση» – από τις πρώτες που θα διεξαχθούν με παρουσία κοινού.
Στο πλαίσιο αυτής, τρεις νεανικές μπάντες πειραματίζονται πάνω σε δημοτικά τραγούδια, ελεύθερα, χωρίς σοβαροφάνεια, κατόπιν πρόσκλησης του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Αφορμή, φυσικά, τα 200 χρόνια από την κήρυξη του απελευθερωτικού αγώνα.
Ο 19χρονος Γιάννης Γιαννόπουλος, μπασίστας του αθηναϊκού γκρουπ, εξοικειώθηκε με τον παραδοσιακό ήχο μέσα από σύγχρονα σχήματα: «Αγαπώ πολύ τους Villagers of Ioannina City. Μου αρέσει επίσης ο τρόπος που πειράζουν τα ρεμπέτικα οι Tourlou The Band». Ασφαλώς, το παιχνίδι με την παράδοση είναι ένα παιχνίδι ισορροπίας. Χρειάζεται προοδευτική ματιά, πιθανόν και ρήξη με μια μερίδα του κοινού, όμως ο υπερβάλλων μοντερνισμός δεν δικαιώνει απαραιτήτως τη διασκευή: «Δεν πρέπει να απομακρυνθείς πολύ από το πρωτότυπο», υποστηρίζει η 17χρονη Σταυρούλα Πράσινου. «Θέλει προσοχή. Αλλάζουμε λίγο τα όργανα, το μέταλλο όπως λέμε, χωρίς να αλλάζουμε τα πάντα». Το συγκρότημά της, οι Red Gloves, γνωρίστηκαν στο Μουσικό Σχολείο Καλαμάτας και τώρα δεν βλέπουν την ώρα για την πρώτη τους αθηναϊκή συναυλία: «Θα γνωρίσουμε τις άλλες μπάντες, θα ανταλλάξουμε ιδέες. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς».
Στο live συμμετέχουν επίσης οι παλιοί γνώριμοι Musica Ficta, διασκευάζοντας τραγούδια όπως τα «Έχε γεια, καημένε κόσμε» και «Τα παιδιά της Σαμαρίνας», με αρετή και τόλμη.
ΙΝFO
H συναυλία «Το Schoolwave παίζει με την παράδοση» θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 31/5 και ώρα 20.00 στον ΘΟΛΟ του ΚΠΙΣΝ (είσοδος 5 €), ενώ θα μεταδοθεί και ψηφιακά.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Max Richter – Voices 2 (2021)
Μουσική που ακούω την ώρα που δουλεύω. O Γερμανο-Βρετανός συνθέτης της neo-classical εμπνέεται από την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κάπου μεταξύ μελαγχολίας και ελπίδας για έναν καλύτερο κόσμο. Μολονότι κινείται στα όρια της ambient αυτή τη φορά, το πιάνο του παραμένει ο κύριος πομπός συναισθημάτων. Ακούστε το Prelude 2 και το Origins (solo), αμφότερα highlights ενός όμορφου, βατού άλμπουμ.