50 χρόνια μπλε

Το Blue της Τζόνι Μίτσελ, που αυτές τις μέρες συμπληρώνει 50 χρόνια, παραμένει ένα αριστούργημα εξομολογητικής γραφής.

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Όταν είδα το Blue της Τζόνι Μίτσελ στην τρίτη θέση της ανανεωμένης λίστας του Rolling Stone με τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών, ο νους μου πήγε στο φεμινιστικό κίνημα. Μερικά χρόνια πριν, ο ίδιος δίσκος κατατασσόταν στη θέση 30. Δυσκολεύομαι να δεχτώ ότι ένα έργο σαν κι αυτό αξιολογείται με βάση τη μόδα που (με καλές προθέσεις, ασφαλώς) πριμοδοτεί γυναίκες και έγχρωμους καλλιτέχνες. Όπως και να ’χει, το Blue, που αυτές τις μέρες συμπληρώνει 50 χρόνια, παραμένει ένα αριστούργημα εξομολογητικής γραφής, αποθέωση και ταυτόχρονα αμφισβήτηση του ρομαντισμού. «Ένιωθα σαν το σελοφάν περιτύλιγμα ενός πακέτου τσιγάρων», είχε πει η ίδια η Μίτσελ για την ψυχολογία της όταν το ηχογραφούσε. «Δεν είχα μυστικά από τον κόσμο και δεν μπορούσα να προσποιούμαι ότι είμαι δυνατή. Ή ότι είμαι χαρούμενη». To χλωμό πρόσωπο του κοριτσιού που υπήρξε τότε, όλο δόντια και ντροπαλά χαμόγελα, κατάφερε μέσα σε 10 folk τραγούδια να αποτυπώσει, όχι μόνο ένα προσωπικό κενό, αλλά και την ανώμαλη προσγείωση μιας γενιάς: «Δεν θα δώσουν ευκαιρία στην ειρήνη/ ήταν απλώς ένα όνειρο που είχαμε κάποιοι από εμάς». Μέρος του υλικού γράφτηκε κατά την παραμονή της Τζόνι Μίτσελ στα Μάταλα, με θέα τους χίπηδες και το βαθύ μπλε της θάλασσας. Πέρα από τους στίχους, ξεχωρίζουν τα παράξενα κουρδίσματα, οι ψηλές οκτάβες, η ιδιοτροπία κάποιων συνθέσεων που ελίσσονται σαν ψάρια. Πολλά μπορείς να πεις για το Blue. Κυρίως, όμως, είναι ένας δίσκος που ακούς ιδιωτικά και οριζόντια, στο ντιβάνι της αυτο-ψυχανάλυσής σου ή, τέλος πάντων, στον καναπέ του καθιστικού.

ΙΝFO
Με αφορμή την επέτειο του Blue, η Rhino επανακυκλοφορεί σε βινύλιο τόσο αυτό όσο και τα τρία άλμπουμ της Μίτσελ που προηγήθηκαν, σε ένα box set με τίτλο The Reprise Albums (1968-1971).

ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Gοst (2021)
50 χρόνια μπλε-1Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα εγχώρια κυκλοφορία για φέτος, μέχρι στιγμής. Ο σκηνοθέτης και μουσικός Γιάννης Βεσλεμές συγκεντρώνει σε διπλό βινύλιο δεκαεπτά σπάνια και άγνωστα κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής από το ελληνικό σινεμά της περιόδου 1975-1989. Χατζηνάσιος, Σπανουδάκης, Παπαδημητρίου, αλλά και λιγότερο γνωστοί συνθέτες, σε μια ατμοσφαιρική συλλογή που συνδυάζει το coolness με την ουσία. Ακούστε ένα μεγάλο τμήμα της στο into-the-light.bandcamp.com

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή