Οδύνη και παρωδία

Τα Παιδιά της Παλαιότητας παρουσιάζουν ζωντανά στην Αθήνα το εξαιρετικό άλμπουμ Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών.

1' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Από την άλλη άκρη του τηλεφώνου, ο Π. Ε. Δημητριάδης ακούγεται απόλυτος: «Ο κύκλος του τραγουδιού έκλεισε», λέει. «Αυτή τη στιγμή αναμετριόμαστε με τη σκιά μας. Για να αναστραφεί το κλίμα, χρειάζεται μια μεταφυσικής τάξεως τονωτική ένεση, διαστάσεων τις οποίες δεν έχουμε καν φανταστεί». Ηγετική μορφή του κερκυραϊκού ροκ συγκροτήματος Παιδιά της Παλαιότητας (μετεξέλιξη των Κόρε. Ύδρο.), ο Δημητριάδης ανέκαθεν εμπνεόταν από την έννοια του τέλους. Ένα τέλος πρόωρο, αληθινό ή κατά φαντασίαν, καθώς και μια ισορροπία ανάμεσα στην οδύνη και στην παρωδία, αποτελούν τον πυρήνα της τέχνης του. Αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην Αθήνα, για τη ζωντανή παρουσίαση του εξαιρετικού περσινού άλμπουμ με τίτλο Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών. «Θα εμφανιστούμε με οκταμελές σχήμα», αναφέρει. «Δεν είναι αυτό που είχα ονειρευτεί, αλλά είναι κάτι κοντινό». Άραγε ο προσδιορισμός «εναλλακτικός» εξακολουθεί να τον εκφράζει, μετά από έναν δίσκο με μπουζούκια, σαξόφωνα και φολκλόρ ελληνικά στοιχεία; «O προσδιορισμός αυτός έχει άπειρες διαβαθμίσεις», λέει. «Ανήκω σε μία από τις πιο ανάδελφες και ακραίες. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν προσπάθησα, ανεπιτυχώς, να προσεγγίσω ένα ευρύτερο κοινό. Υπάρχει μια μικρή κάστα ανθρώπων που λαχταράει να ακούσει τον δίσκο μας ζωντανά. Σε αυτούς τους ανθρώπους απευθύνομαι και αυτούς επιθυμώ να ικανοποιήσω». Για μια ανήσυχη, ενημερωμένη μειοψηφία, ο Δημητριάδης παραμένει ο σημαντικότερος Έλληνας στιχουργός από το 2000 μέχρι σήμερα. Ερωτώμενος αν διατηρεί τον ενθουσιασμό του, παραδέχεται ότι «τα κίνητρα ολοένα και λιγοστεύουν. Έχω δώσει το είναι μου γι’ αυτή την ιστορία, με αποκορύφωμα το Ενθύμιον. Νιώθω μεγαλύτερη από ποτέ την ανάγκη για θαλπωρή και επανεκκίνηση. Ας είναι αυτή η εμφάνιση ένα ορόσημο!».

ΙΝFΟ
Τα Παιδιά της Παλαιότητας εμφανίζονται μαζί με το Παιδί Τραύμα στα Πανοραμικά Σκαλιά του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (22/7, 21.00). 

ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Roger Eno & Brian Eno – Mixing Colours (2020)
Οδύνη και παρωδία-1«Δεν ξέρω κανένα τραγούδι του», απάντησε ένας φίλος όταν πρότεινα να κλείσουμε για Brian Eno. Ο πυρήνας της επερχόμενης συναυλίας στο Ηρώδειο θα είναι αυτό εδώ το πρόσφατο άλμπουμ, όπου τα δύο αδέλφια δημιουργούν ηχητικές ατμόσφαιρες ήρεμης απόλαυσης, με συνθεσάιζερ και «πειραγμένους» ήχους πιάνου. Σαν μια παλέτα χρωμάτων που διαλύεται στο νερό, σε αργή κίνηση.

 

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή