Το εθνικό μας απεριτίφ, με τη γεμάτη μνήμες μυρωδιά, αισθάνομαι ότι τα τελευταία χρόνια έχει κάπως παραγκωνιστεί, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για άλλα αποστάγματα. Και τούτο οφείλεται στο ότι το ούζο έχασε τον πρωταρχικό, κυρίαρχο, πρωταγωνιστικό του ρόλο ως ορεκτικό. «Το ούζο είναι το φλερτ», έλεγε ο αείμνηστος πρωτομάστορας Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος, το φλερτ πριν καθίσεις στο τραπέζι και παραδοθείς στον έρωτα του οίνου. Το ούζο είναι ορεκτικό! Δεν υποκαθιστά το κρασί ή την μπίρα, δεν είναι σε καμία περίπτωση συνοδευτικό γεύματος και δεν πίνεται ποτέ στο τραπέζι! Κι εδώ δεν μπορώ παρά να αντιγράψω με σεβασμό από τον πρώτο Δειπνοσοφιστή του Ζουράρι (εκδόσεις Ίκαρος) το ανάλογο απόσπασμα από μια πραγματική ελεγεία στο ούζο: «Καθόμαστε πλαγίως ή υπό γωνίαν, ποτέ με το πρόσωπο προς το τραπέζι, ακριβώς για να δηλωθεί πανηγυρικά ότι εκείνη την ώρα δεν τρώμε. Περιττό να υπομνησθεί ότι κάθε σκέψη να τοποθετηθούν ατομικά πιάτα μπροστά από κάθε συνδαιτυμόνα είναι εξοβελιστέα: το τραπέζι του ούζου είναι τόπος συμμετοχής και μοιρασιάς, τόπος ακραίας συντροφικότητας».
Η ιδιαίτερη και μάλλον επιθετική γεύση του ούζου απαιτεί και ιδιαίτερους μεζέδες, απλούς και καθημερινούς, όπως: σαρδέλες παστές, αντζούγιες, λακέρδα και κάθε είδους παστό και καπνιστό αλμυρό ψαρικό. Κολοκυθάκια και μελιτζάνες τηγανητά με σκορδάτο, κλασικό τζατζίκι. Όλα τα τουρσιά, αληθινές ταραμοσαλάτες και μελιτζανοσαλάτες που γυρίζουν την πλάτη στη μαγιονέζα! Πιπεράτα και πικάντικα τυριά. Και ελιές! Και μία ντομάτα κομμένη στα τέσσερα με αλάτι!
Ποτήρια ψηλά, λίγο φαρδιά, με κοντό ποδαράκι, για να μη ζεσταίνεται το παγωμένο ούζο από τη θερμοκρασία του χεριού. Πίνουμε πάντα με μικρές γουλιές, ποτέ γρήγορα, και ένα ποτήρι κρατάει αρκετή ώρα, έτσι ώστε να υπάρχει περιθώριο για συζητήσεις, πριν καθίσουμε στο τραπέζι.
Οι ετικέτες που μας αρέσουν
→Στην κάβα Ανθίδη: Άβαντες 100% εξ αποστάξεως, η τέλεια γεύση που θα σας σκλαβώσει, σε ένα κομψό μπουκάλι (16,50 €). Ηδωνικό Κτήμα Κώστα Λαζαρίδη, 100% απόσταξη με τέχνη και αρώματα (11 €).
→Στο House of wine: Μίνι Μυτιλήνης, το πρώτο μας ούζο, να μας θυμίζει πάντα τα τρελοκόριτσα με μίνι ζιπ και τη Μαίρη Κουάντ (10,50 €). Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου, γιατί εκείνος ο φελλός τάραξε τα νερά (12,10 €). Άδολο, το πρώτο premium ούζο (18,90 €). Από την οικογένεια Κατσάρου, πρωτεργάτες στο ούζο, το Συλλεκτικό, με το απίθανο μπουκάλι (3,5 €/200 ml) και το γευστικό, αρωματικό Jivaeri (16 €).