ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ απολαμβάνουν το καλοκαιρινό τους μπάνιο φορώντας μαγιό με το ίδιο εμπριμέ μοτίβο. Το στιγμιότυπο είναι χαρακτηριστικό και επαναλαμβάνεται συχνά τα τελευταία 50 χρόνια – όσα ακριβώς η Vilebrequin δημιουργεί τα «οικογενειακά», μεταξύ όλων των άλλων, σχέδιά της. Μισός αιώνας στον ιδιαίτερα ανταγωνιστικό χώρο της παγκόσμιας μόδας και της ένδυσης είναι αφορμή για γιορτή, και η Vilebrequin γιορτάζει δημιουργικά μέσα από 50 ξεχωριστά μοτίβα σε μαγιό, τα οποία αντιπροσωπεύουν το κάθε έτος της διαδρομής μέσα από τάσεις και τρόπους ζωής. Λουλούδια της άνοιξης του ’70, πολύχρωμα κύματα του ’80, παπαγάλοι του ’90, χωρίς να ξεχνάμε τα χελωνάκια-σήματα κατατεθέντα του οίκου. Άλλοτε επανεκδόσεις, άλλοτε ξαναδουλεμένα, τα μοτίβα της συλλεκτικής γενέθλιας συλλογής βρίσκονται σε επιλεγμένα καταστήματα ανά τον κόσμο.
«Για τα πολύ πρώτα χρόνια ζητήσαμε τη βοήθεια των πελατών μας. Τη δεκαετία του ’80, ο ιδρυτής της εταιρείας, Fred Prysquel, έχασε σχεδόν όλα τα αρχεία σε μια πλημμύρα στο Σεν Τροπέ», σημειώνει ο διευθύνων σύμβουλος του οίκου, Ρολάν Ερλορί, μιλώντας μέσω Zoom. «Γι’ αυτό και απευθυνθήκαμε στο κοινό μας, σε εκείνους που είχαν ακόμα μαγιό από εκείνη την εποχή ή και φωτογραφίες. Και έτσι, ξαναχτίσαμε την κληρονομιά μας». Είναι μια κληρονομιά γεμάτη χαρούμενες, χαλαρές, καλοκαιρινές, «υδάτινες» στιγμές, που στόχο έχουν να δημιουργούν όμορφες αναμνήσεις. Ο οίκος που ίδρυσε ο λάτρης των σπορ αυτοκινήτων Prysquel –«vilebrequin» σημαίνει «στροφαλοφόρος άξονας»– στο Σεν Τροπέ το 1971 είναι σήμερα ένα lifestyle brand.
O CEO που έγινε ψηφιακός νομάς
Η ανοδική πορεία του οίκου τα τελευταία χρόνια συνδέεται με την παρουσία του Ερλορί στο διοικητικό πηδάλιο. Ένας σύγχρονος νομάς με προϋπηρεσία στον οίκο Hermès, είναι και ο ίδιος άξιος «πρεσβευτής» της Vilebrequin. Σήμερα που μιλάμε, βρίσκεται στη Γενεύη, λίγο πριν ταξιδέψει για Παρίσι και κατόπιν για τη Γαλλική Ριβιέρα. Και πολύ πριν όλοι εμείς πάρουμε τις θέσεις μας μπροστά στον «σπιτικό» μας υπολογιστή λόγω Covid-19, o Ερλορί είχε κάνει την τηλεργασία πράξη, ζώντας περίπου δέκα μέρες τον μήνα στο σπίτι του στο Σεντ Μπαρτς της Καραϊβικής. Η επέλαση της πανδημίας τον ανάγκασε να παραμείνει στην οικία του, με θέα τον ωκεανό, για κάποιους μήνες.
Η συζήτησή μας φτάνει στην έννοια της πολυτέλειας, αυτού του τόσο πολυχρησιμοποιημένου όρου, ο οποίος όλο και περισσότερο μοιάζει να χάνει την αξία του στη διεθνή βιομηχανία. «Η πολυτέλεια είναι ένα ειδικό savoir-faire, η αριστεία, η ποιότητα και η διάρκεια. Ένα προϊόν ποιότητας και πολυτέλειας έχει περιεχόμενο και εξειδίκευση, είναι ένα προϊόν με διάρκεια ζωής», σημειώνει ο Ερλορί. Η λέξη «πολυτέλεια» συνδέεται με ένα βαρύτιμο κόσμημα ή ένα χειροποίητο ρούχο. Γιατί να τοποθετήσουμε ένα μαγιό σε αυτή την ιδιαίτερη κατηγορία; «Έχει ενδιαφέρον αυτή η ερώτηση και είναι η πρώτη φορά που μου την απευθύνουν», λέει χαμογελώντας μέσα από την οθόνη. «Αυτό που έκανε η Vilebrequin, από την πρώτη στιγμή, είναι να φέρει το μαγιό στο επίπεδο των ειδών πολυτελείας. Και είναι πολύ ξεκάθαρο ότι, όταν διαλέγεις τα καλύτερα υφάσματα, τους καλύτερους τεχνίτες, τα καλύτερα λάστιχα και δίνεις τεράστια έμφαση στο να μπορεί ένα μαγιό να επισκευαστεί, τότε αυτό βρίσκεται σε αυτή την κατηγορία. Από άποψη δεοντολογίας, ανεβάσαμε το προϊόν στο ψηλότερο σημείο που γίνεται να είναι σήμερα και ξέρουμε πως μπορούμε να το πάμε και παρακάτω. Όπως το να στεγνώνει γρηγορότερα».
Από το tailor made στην πράσινη πολυτέλεια
Η Vilebrequin συνεχίζει κάποιες ειδικές συλλογές, όπως η Mistral, όπου τα limited edition μαγιό κεντιούνται στο χέρι από τρεις ειδικούς τεχνίτες στη Γαλλία, στην Ιταλία και στην Ελβετία. Υπάρχει επίσης η υπηρεσία του Monogramming, μια διαδικτυακή επιλογή μονογράμματος και προσωποποίησης. Παράλληλα, ο Ερλορί και η ομάδα του αναπτύσσουν την «πράσινη» στρατηγική της εταιρείας. Φέτος, το 60% των πρώτων υλών προέρχονται από ανακυκλώσιμες πηγές, ενώ του χρόνου ο στόχος είναι το 80-90% των υλικών να προέρχονται από οικολογικά υπεύθυνες πηγές. Για τον Ερλορί, τα στοιχεία αυτά είναι πηγή περηφάνιας, όπως και το γεγονός ότι η ευρύτερη μεσογειακή αλυσίδα παραγωγής της Vilebrequin –από τη Γαλλία και την Ιταλία έως το Μαρόκο, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Τουρκία– επιτρέπει οικονομία στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
«Η πολυτέλεια του αύριο θα έχει διάρκεια και θα είναι υπεύθυνη. Αλλιώς δεν θα είναι πολυτέλεια», τονίζει ο Ερλορί. «Αν οι εταιρείες δεν ενσωματώσουν στο καταστατικό τους την κοινωνική και περιβαλλοντική ευθύνη, το σύστημα όπως το γνωρίζουμε σήμερα θα εκραγεί. Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να κάνουν πολλά πια, τη δύναμη την έχει ο καταναλωτής, για να απαιτήσει κάποια πράγματα, για να αλλάξουν οι εταιρείες και να αλλάξει και ο κόσμος. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη».
ΣΕΝ ΤΡΟΠΕ – ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ
Στη Vilebrequin, τα 50 είναι τα νέα 18, αν κρίνει κανείς από μία από τις πιο πρόσφατες συνεργασίες του οίκου. Η συλλογή Vilebrequin x Highsnobiety (blog, MME και εταιρεία παραγωγής με έδρα τη Γερμανία και φιλοσοφία street style) φέρνει το Σεν Τροπέ στην Καλιφόρνια. «Ο συνδετικός κρίκος σε αυτή την περίπτωση είναι οι skate pools, οι άδειες πισίνες όπου αθλούνται οι σκέιτερ του Λος Άντζελες», λέει ο Ερλορί, λίγο πριν κλείσουμε τις οθόνες. Πάντα είναι κάπου καλοκαίρι και γι’ αυτό η ιστορία της Vilebrequin συνεχίζεται.
⇒ Ελληνικά «ύδατα»
Η Vilebrequin αναπτύσσει μια δυναμική παρουσία στα ελληνικά «ύδατα», με παρτενέρ σήμερα τον Όμιλο Παπαϊωάννου, μέσα από ένα δίκτυο καταστημάτων όπως το φρεσκότατο pop-up στην οδό Βουκουρεστίου της Αθήνας, το οποίο συνοδεύεται από αντίστοιχα pop-up στη Γλυφάδα και στην Κηφισιά. Στη Μύκονο –το ελληνικό Σεν Τροπέ, όπως τη χαρακτηρίζει ο Ερλορί– τα μαγιό, ρούχα και αξεσουάρ του οίκου φιλοξενούνται στο Nammos Village και στη Χώρα, ενώ Vilebrequin συλλογές διατίθενται και στο Sani Resort της Χαλκιδικής. Και φέτος το καλοκαίρι, κάποια ελληνικά σημεία πώλησης διαθέτουν το αποκλειστικό για την εγχώρια αγορά Vilebrequin μοτίβο με το «μάτι».