Το τριήμερο εκείνο ξεκίνησε κεφλίδικα, με τη Μαρία να δίνει ρεσιτάλ στον πηγαιμό μας: «Μπαμπά, ποιος είναι αυτός ο Κώστας Ναβαρίνος που πάμε τώρα;». Τραντάχτηκε το αμάξι από τα γέλια. Συνεχίστηκε κεφλίδικα: το πρώτο μας γεύμα στο resort ήταν στο αλίβρεκτο Barbouni, που εποπτεύει τη χρυσή πλαζ με τρόπο που –παίρνω όρκο– ζηλεύουν οι παρακείμενοι ναυαγοσώστες. Προτού καν βουτήξουμε στα δροσερά βαθιά νερά του Ιονίου, λοιπόν, βουτήξαμε στα πιάτα του σεφ Παναγιώτη Τζιουρτζιούμη.
Ο κ. Τζιουρτζιούμης μαγειρεύει μια σπαρταριστή κουζίνα, ολόφωτη και ανοιχτόκαρδη, που συνάδει με την καλοκαιρινή αχλύ του τοπίου. Απλή ου μην αλλά ευφάνταστη, μεσογειακή, με πινελίτσες από εδώ κι από εκεί. Τεχνικώς άρτια, μετρημένη, κομψή, αλλά την ίδια στιγμή σουλούδικη, με τα ζουμάκια της, τα τραγανά και τα ξεροψημένα της, τις δροσάτες μυρωδιές της, τα πικάντικά της. Ελαφριά, μεσημεριανή κουζίνα, ανάλαφρα παρουσιασμένη στο πιάτο, με φροντίδα, αλλά και με άνεση, χωρίς ανοίκεια επιτήδευση. Τέτοια απλοχεριά, τέτοια γλύκα στο σερβίρισμα των υλικών στα πιάτα μόνο στον Πέσκια έχω δει.
Στα οπωσδήποτε το καρπάτσιο λαβρακιού με λάδι εσπεριδοειδών και τόνους σχοινόπρασου, κοκκινοπίπερου d’ Espelette και παπαρουνόσπορου. Τι ωραίες οι τραγανές, γλυκοπικάντικες προσθήκες. Το μαγιάτικο σεβίτσε, ντυμένο στα πράσινα, με αβοκάντο, πράσινο τσίλι, αλμύρα και πράσινο μήλο, τσουχτερό, βουτυράτο και δροσερό μαζί, ζητιάνευε μπουκιές από τα ωραία, χειροποίητα ψωμάκια. Φιλί και χαστούκι μαζί η εκδοχή του για την ντόπια ριγανάδα: φρυγμένο προζυμένιο ψωμί, με τριφτή ντομάτα, φρέσκια ρίγανη, μαρινάτο γαύρο, ανθότυρο, κρίταμο και αυγά ρέγκας. Πιάτο εμπνευσμένο από το «Μοριάς ’21», την πολιτιστική πρωτοβουλία που ανέπτυξαν το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου και η ΤΕΜΕΣ Α.Ε. με στόχο τη γνωριμία μας με τη ζωή και τις συνήθειες των Μοραϊτών του 1821. Τρισχαριτωμένο πιάτο η μελιτζάνα σχάρας με χούμους, γκρεμολάτα, φιστίκια και σάλτσα γιαουρτιού με ταχίνι, έξοχο το μαστιχωτό, όσο πρέπει κρουστό και γεμάτο θαλασσινά ζουμιά χταπόδι με φάβα, κάππαρη, φρέσκια ρίγανη, ημίλιαστες ντομάτες και πικάντικη σάλτσα piri piri.
Το πιάτο που αγάπησε η Μαρία, το κριθαράκι –τι καλά που δεν το γράφει κριθαρότο!– με καραβιδούλες ιδεωδώς ψημένες, ούζο, ζαφορά και ελαφριά μπισκ – μια φίνα εκδοχή της τυπικής θαλασσινής πάστας που λατρεύεται στα παραθαλάσσια ρεστοράν.
Υψηλή τέχνη ο ακριβής εντοπισμός της αγχιστείας μεταξύ των υλικών. Ο κ. Τζιουτζιούμης είναι μαγίστωρ σε αυτό και έξοχος μάγειρας. Το γνωρίζει και το καταδιασκεδάζει. Και μαζί του κι εμείς.
Mood Χαλαρής κοσμικότητας με αντηλιακό.
Crowd Λουόμενοι και άλλοι πελάτες του resort.
Κόστος Περίπου 45 €/άτομο, χωρίς ποτά.
Λίστα ποτών Ωραία, ανάλαφρα κοκτέιλ. Σφιχτή λίστα κρασιών, δει δη διεύρυνσης.
Διεύθυνση Navarino Dunes, Costa Navarino, T/27230-97000.
Ημέρες/ώρες λειτουργίας Καθημερινά 11.00-19.00, μόνο για τους πελάτες των ξενοδοχείων.
Κράτηση Μόνο για το δείπνο, 17.30-19.00 (την υπόλοιπη μέρα λειτουργεί χωρίς κρατήσεις).
Υ.Γ.: Σύντομα στο gastronomos.gr θα διαβάσετε όλες τις φετινές γαστρονομικές μας εμπειρίες στην Costa Navarino.