Στην αρχή είπαμε να μιλήσουμε τηλεφωνικά. Η ασθενής σύνδεση των Κυκλάδων δεν μας έκανε τη χάρη. Συμφωνήσαμε να μου απαντήσει γραπτώς σε κάποιες ερωτήσεις, με την ίδια ειλικρίνεια που έχει όταν γράφει τους στίχους των τραγουδιών της ή όταν ανεβαίνει στη σκηνή για να τα ερμηνεύσει.
Κοιτώντας πίσω, πόσο έχει αλλάξει το κορίτσι που συνάντησα πριν από επτά χρόνια στο πλαίσιο της πρώτης του συνέντευξης ως ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα στο ελληνικό τραγούδι;
Έχω αλλάξει πολύ. Νομίζω ότι αλλάζω διαρκώς. Τα χρόνια περνάνε και προκύπτουν στοιχεία μου που δεν τα αναγνωρίζω. Στους Λαβύρινθους είχα άγνοια, έγιναν όλα μόνα τους, μέσα από μια παρέα καλλιτεχνών που είχαμε έρθει κοντά. Στη συνέχεια πέρασα από ένα στάδιο αγωνίας. Ένιωθα μόνη μου στα κύματα. Ήμουν πολύ κλεισμένη. Πλέον στα 30 μου μαθαίνω την τρυφερότητα κι έτσι νιώθω αγάπη και σεβασμό για όλες τις Παυλίνες που γνώρισα. Εμπεριέχω τα μαθήματα που μου δίδαξαν. Εξασκούμαι στο να επιλέγω καθημερινά τη ζωή. Τη ροή, την ευγνωμοσύνη, την αγάπη. Δεν περιμένω κάτι να συμβεί. Συμβαίνει κάτι τώρα.
Η δεκαετία των 30 πόσο διαφορετική είναι από τη δεκαετία των 20;
Έχω μια πηγαία ανάγκη να είμαι καλά. Χαρούμενη, υγιής σε σώμα και πνεύμα κι η προσωπικότητά μου να υπηρετεί τους σκοπούς της ψυχής μου. Να συναναστρέφομαι ανθρώπους που θαυμάζω, αυθεντικούς, καλοσυνάτους με ανοιχτή καρδιά. Να κρατάω σε ροή την ενέργεια της δημιουργικότητας. Κι όποιο πέπλο καλύπτει την αλήθεια, σιγά σιγά να πέφτει, με όποια συνέπεια.
Σε τι φάση βρίσκεται η σχέση σου με τη δουλειά σου;
Σε απελευθερωμένη. Πλέον, κάνω ό,τι αισθάνομαι συνειδητά, έχοντας εμπιστοσύνη στις επιλογές μου. Κερδίζω πολύ χρόνο έτσι, καθώς το default state μου είναι να είμαι αργή σαν σαλιγκάρι.
Η προκατάληψη που βίωσες εξαιτίας του επωνύμου σου συνεχίζει να σε επηρεάζει;
Όχι, καθόλου. Κάθε περίοδος, όπως και κάθε ζωή, έχει τις δικές της προκλήσεις. Κλήθηκα να αντιμετωπίσω κι άλλα πράγματα στην πορεία. Καλά να είμαστε, έχουν να έρθουν τόσα ακόμα.
Ξέρω ότι είσαι σε προετοιμασία για τον τρίτο σου δίσκο. Μίλησέ μου γι’ αυτόν.
Σ’ αυτόν τον δίσκο, ηχητικά, κάθε τραγούδι είναι και μια άλλη ιστορία. Ήταν μια συνειδητή απόφαση κι όχι κάτι που προέκυψε. Αυτό, ίσως, να είναι το πρώτο πράγμα που τον διαφοροποιεί από τους άλλους δίσκους. Στιχουργικά, αν έχεις παρατηρήσει από τα πρώτα τραγούδια, τα θέματα που προσεγγίζω δεν έχουν να κάνουν τόσο με τον έρωτα, αλλά πιο πολύ με τον άνθρωπο, όπως το Καμία Ψυχή ή το Ξάπλωσέ με στη Γη. Ακόμα και το Δεν Είπες Κάτι που γράψαμε μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη.
Οι περισσότεροι στίχοι σου, πάντως, έχουν να κάνουν μ’ αυτά τα περίπλοκα συναισθήματα που γεννά ο έρωτας. Νιώθεις ότι έχουμε ξεχάσει να ερωτευόμαστε ή έστω ότι δεν είμαστε σίγουροι πώς να το κάνουμε;
Δεν ξεχνιέται ο έρωτας. Κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά. Υπάρχει μέσα μας πάντα κι έπειτα έρχεται ο άλλος και τον ξυπνάει. Όταν δεν μπορείς να κοιμηθείς επειδή η πραγματικότητα είναι ομορφότερη απ’ ό,τι ονειρευόσουν, δεν χρειάζεται να ξέρεις τι να κάνεις. Σε πάει μόνο του. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι μεγαλώνοντας ερωτευόμαστε δυσκολότερα και συμβιβαζόμαστε ευκολότερα.
Ποιο τραγούδι σου σε εκφράζει καλύτερα αυτή την περίοδο;
Ένα τραγούδι που γράψαμε με τη Δήμητρα Γαλάνη και είναι ακόμα ακυκλοφόρητο. Έχει τον τίτλο Θα τον αλλάξω αυτόν τον κόσμο εγώ για εσένα.
Έχεις χτίσει ένα σταθερό κοινό που σε ακολουθεί και ξέρει απέξω τα κομμάτια σου. Έχεις καταλάβει τον χαρακτήρα του;
Είναι πολλοί και διαφορετικοί μεταξύ τους. Νομίζω τους ενώνει ότι είναι ευαίσθητοι και φευγάτοι.
Με τι προσδοκίες ανεβαίνεις στη σκηνή για το επερχόμενη εμφάνισή σου στο ΚΠΙΣΝ;
Ξέρω ότι θα γίνει ένα live που έχουμε όλοι πάρα πολύ την ανάγκη να κάνουμε, σ’ έναν χώρο που ονειρεύομαι να παίξω από όταν άνοιξε. Είμαστε full band, έπειτα από καιρό. Εύχομαι να φτιάξουμε στιγμές από αυτές που λέμε «αιώνιες». Να φύγουμε όλοι από ’κει έχοντας πάρει κάτι.
ΙΝFO
H Παυλίνα Βουλγαράκη ολοκληρώνει τις καλοκαιρινές της εμφανίσεις με μια μεγάλη γιορτή, την Κυριακή 29/8 στις 20:00, στο πλαίσιο του SNF Nostos του ΙΣΝ (Σκηνή στο Κανάλι, ΚΠΙΣΝ). Είσοδος ελεύθερη. snfnostos.org