Ο ΑΝΔΡΕΑΣ finch γεννήθηκε στον Καναδά το 1983 και στα πέντε του χρόνια μετακόμισε στην Ελλάδα. «Ήρθαμε οδικώς από την Ολλανδία, έχοντας διασχίσει τη μισή Ευρώπη. Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα μόλις βγήκαμε από το καράβι στην Πάτρα ήταν αυτά τα “φλύαρα”, φορτωμένα κίτρινα κιόσκια, τα οποία μου φάνηκαν ιδιαίτερα, καθώς δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Όση ώρα τα επεξεργαζόταν το παιδικό μυαλό μου, η μάνα μου είχε κατέβει και γύρισε με μια σακούλα γεμάτη από διάφορα περιπτερίσια προϊόντα, όπως παγωτά (ακόμη θυμάμαι τη γεύση από ένα παγωτό ποπ κορν και έναν πύραυλο λεμόνι που έβγαινε τότε), μαστιχάκια και, βεβαίως, σοκολάτες! Αυτές ήταν οι ελληνικές γεύσεις που με καλωσόρισαν!» θυμάται.
Μεγάλωσε στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα σε τρία κοντινά περίπτερα, που το καθένα διατηρούσε έναν διαφορετικό χαρακτήρα: το ένα ήταν πιο λιτό και αυστηρό, με έναν οριακά αγενή ηλικιωμένο. Το παραδίπλα ήταν άκρως πρόσχαρο, φορτωμένο με κόμικ και πολλά καραμελοειδή, με μια μονίμως χαρούμενη και κουτσομπόλα περιπτερού. Το απέναντι ήταν πιο αλανιάρικο, καθώς είχε έναν ευγενικό –αλλά μάγκα– περιπτερά, τον οποίο προτιμούσαν οι ταξιτζήδες της πιάτσας.
«Καθώς ασχολούμαι με βιομηχανικό σχέδιο και με υπό κλίμακα κατασκευές, θέλησα να αναπαραγάγω αυτό το αστικό στοιχείο του περιπτέρου σε διάφορες κλίμακες», λέει. Ο σκοπός του ήταν «να προσπαθήσω να αναβιώσω τα ενδιαφέροντα λαογραφικά στοιχεία που είχαν, με όποιον τρόπο μού ήταν δυνατό».
Ύστερα από εκτενή μελέτη, συγκέντρωσε τα αρχιτεκτονικά στοιχεία που ήθελε, σχεδίασε και μια φιγούρα ενός κλασικού περιπτερά με τραγιάσκα, αποτύπωσε διαφημιστικά λογότυπα διάφορων δημοφιλών επωνυμιών (Μινιόν, Olympic, ΙΟΝ κ.ά.) και στη συνέχεια κατασκεύασε τα προπλάσματα, από τα οποία έφτιαξε καλούπια.
Τα περίπτερά του είναι χειροποίητα, γι’ αυτό και είναι μοναδικά και κανένα δεν μοιάζει με κάποιο άλλο. Είναι φτιαγμένα από ρητίνη, οι βάσεις τους είναι από τσιμέντο και οι τέντες τους είναι υφασμάτινες. Κατασκευάζονται σε διάφορα μεγέθη. Υπάρχουν τα μικρά (ύψος 13-16 εκ.), τα οποία συνοδεύονται από τη φιγούρα του περιπτερά στο εσωτερικό τους, τα μεσαία (ύψος 25-27 εκ.) και τα μεγάλα (που φτάνουν τα 45 εκ.). Τόσο τα μεσαία όσο και τα μεγάλα είναι φωτιζόμενα.
Λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που απαιτούνται, η παραγωγή είναι αρκετά περιορισμένη. Λίγα κομμάτια διατίθενται στο Art Place του Κυριάκου Πεταλίδη, ενώ όλη η συλλογή προβάλλεται στη σελίδα του Ανδρέα Finch στο instagram, @finch_of_athens.