Σύστησε σε μια καινουργια γενια τις Μεταμορφώσεις του Γιώργου Ρωμανού, μεταμορφώνοντας ένα κομμάτι που έφερε την ερμηνευτική σφραγίδα του Βλάση Μπονάτσου σε κάτι που λοξοκοιτούσε προς την μπόσα νόβα των Nouvelle Vague. Τραγούδησε σε μπάντες, έχτισε όνομα ως DJ, συνέδεσε κομμάτια από ετερόκλητα είδη. Με εξαίρεση κάποιες μεμονωμένες καταθέσεις, το μόνο που δεν είχε κάνει μέχρι στιγμής η Matina Sous Peau (Ματίνα Θρουμουλοπούλου) είναι να κυκλοφορήσει δικό της, πρωτότυπο υλικό. Το κάνει τώρα με το 1999. Ένα Ε.P. πέντε τραγουδιών που, όπως μας λέει η ίδια, «είναι ένας μικρός φόρος τιμής στη μελωδική R&B του τέλους των ’90s και της αρχής των ’00s. Μια προσπάθεια ένωσης συναισθημάτων και groovy ήχων, των δύο ποιοτήτων δηλαδή που υπήρχαν μέχρι σήμερα στα κομμάτια που έφτιαχνα. Ήθελα η μουσική να μπορεί ταυτόχρονα να σε κινεί και να σε συγκινεί». Αυτή τη φορά, η χαρακτηριστική απαλή ερμηνεία της ακολουθεί μπασογραμμές που οδηγούν σε μια χορευτική μουσική απαλών αποχρώσεων (ακούστε το καλοδουλεμένο Lost in purple). Έχοντας αποβάλει από νωρίς κάθε διάθεση επίδειξης δυνατοτήτων, η Matina Sous Peau φτιάχνει cool τραγούδια που η ίδια θα ήθελε να ακούσει και να παίξει στα μπαρ της Αθήνας. Άλλωστε και αυτή τη σεζόν θα βρίσκεται ξανά πίσω από τα decks αγαπημένων meeting points, όπως ο Κύριος της Μαβίλη και ο Μπλε Παπαγάλος του Μεταξουργείου. Οι σπουδές κλασικού βιολιού και αρχιτεκτονικής, η ήρεμη αύρα της, η αποχή από το αλκοόλ συγκροτούν το πορτρέτο μιας από τις πιο ιδιαίτερες παρουσίες που μπορεί να συναντήσει κανείς στην αθηναϊκή νύχτα.
ΙΝFO
Το 1999 κυκλοφορεί από τη Mellowsophy Music.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Amaro Freitas – Sankofa (2021)
Μία στο τόσο μού αρέσει να αγοράζω δίσκους ορμώμενος από καθαρά επιφανειακούς λόγους – δηλαδή από το εξώφυλλo. O Αμάρο Φρέιτας είναι ένα ανερχόμενο ταλέντο της Βραζιλίας, τζαζ πιανίστας και συνθέτης, που συνδέει την παράδοση του τόπου του με το μέλλον. Ακούστε πόση ένταση περικλείει το κομμάτι Βatucada ή πιο τρυφερές στιγμές του άλμπουμ, όπως το Vila Bela.