Μια μέρα μετά την φανταχτερή πρεμιέρα του House of Gucci στο Λονδίνο, η Lady Gaga με συνάντησε σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην πλατεία Τραφάλγκαρ, με μια μικρή υποσημείωση.
«Για να είμαι ειλικρινής, αισθάνομαι ότι έχει προκαλέσει αίσθηση το γεγονός ότι δούλευα τόσο καιρό πάνω στην προφορά μου, και ότι ήμουν μέσα στον ρόλο για τόσο καιρό», δήλωσε η Gaga με τα πλατινέ μαλλιά της να πέφτουν μπροστά από το ένα της μάτι. «Αλλά αν μπορούσα να σας το εξηγήσω και να το διευκρινίσω…»
Η 35χρονη σούπερ σταρ αναφερόταν στα πρόσφατα πρωτοσέλιδα σχετικά με την υποκριτική της μέθοδο κατά την διάρκεια των γυρισμάτων του δράματος που σκηνοθέτησε ο Ridley Scott. Για να υποδυθεί την Patrizia Reggiani, η οποία οργάνωσε τη δολοφονία του συζύγου της, κληρονόμου του οίκου Gucci, το 1995, η Gaga μιλούσε με έντονη ιταλική προφορά επί εννέα μήνες και βυθίστηκε τόσο βαθιά στον ρόλο που σκεφτόταν και αισθανόταν ως Patrizia ακόμη και όταν οι κάμερες δεν ήταν ανοιχτές.
Αλλά όπως μου είπε, είχε τους λόγους της. Το ίδιο και η Patrizia.
Βασισμένη στο βιβλίο The House of Gucci: A Sensational Story of Murder, Madness, Glamour, and Greed (The House of Gucci: Μια συγκλονιστική ιστορία φόνου, τρέλας, αίγλης και απιστίας) της Sara Gay Forden, η ταινία μας συστήνει τη φιλόδοξη Patrizia, η οποία ερωτεύεται τον Maurizio Gucci (Άνταμ Ντράιβερ), και τον οποίο και παντρεύεται με σκοπό να εισχωρήσει στη δυναστική ιταλική εταιρεία πολυτελείας. Η οικογενειακή επιχείρηση δεν γοητεύει ιδιαίτερα τον βιβλιοφάγο Maurizio, και την πραγματική εξουσία κατέχουν ο πατέρας του Rodolfo (Τζέρεμι Άιρονς) και ο θείος του Aldo (Aλ Πατσίνο). Αν μια ξένη όπως η Patrizia θέλει να έχει πραγματική δύναμη μέσα στην οικογένεια Gucci, θα πρέπει να δημιουργήσει έριδες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας. Τελικά, ακόμη και η Patrizia με τον Maurizio έρχονται σε αντιπαράθεση, και σύντομα η οργή της απέναντι του μετατρέπεται σε δολοφονική.
«Βρισκόμουν σε μια πολύ περίπλοκη φάση στη ζωή μου όταν ήρθε στα χέρια μου το σενάριο», δήλωσε η Gaga για τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο μετά το Ένα αστέρι γεννιέται (2018). Καθώς ηχογραφούσε το άλμπουμ Chromatica (2020) η γυναίκα που γεννήθηκε ως Stefani Joanne Angelina Germanotta πάλευε με την κατάθλιψη, όπως επίσης και με το αν ήθελε πραγματικά να είναι πλέον η Lady Gaga. Όταν η παραγωγή του House of Gucci της πρότεινε να γίνει κάποια άλλη, άρπαξε την ευκαιρία.
Τώρα που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη, ακτινοβολεί καθώς συζητά για την εμπιστοσύνη του Ρίντλει Σκοτ στην μεταμόρφωσή της. «Δεν είχα ποτέ καλύτερη εμπειρία με σκηνοθέτη», λέει. «Αγαπάει τους καλλιτέχνες, ενώ μερικοί σκηνοθέτες δεν το κάνουν. Αγαπούν τον εαυτό τους». Καθώς ο 83χρονος Σκοτ ήταν μαζί μας μέσω βιντεοκλήσης, η Gaga μίλησε για το πώς αυτός ο δεσμός της επέτρεψε να κάνει την πιο βαθιά μελέτη χαρακτήρα που έχει κάνει ποτέ. Ακολουθούν επιμελημένα αποσπάσματα από τη συζήτηση μας.
Η ταινία ξεκινά με μια ατάκα για τους ανθρώπους που κοιτάζουν τις βιτρίνες του Gucci και εύχονται να μπορούσαν να αγοράσουν ακόμα και το δεύτερο φθηνότερο αντικείμενο του καταστήματος. Πώς ήταν όταν ήσουν σε θέση όχι μόνο να έχεις την οικονομική δυνατότητα να αγοράσεις όλα αυτά τα πράγματα, αλλά και να σου τα προσφέρουν απλόχερα;
Lady Gaga: Μόλις μου κάνεις αυτή την ερώτηση, μεταφέρομαι αμέσως στην στιγμή που είπα αυτές τις λέξεις στο πλατό. Θυμάμαι να σκέφτομαι ότι εγώ ήμουν το δεύτερο φθηνότερο αντικείμενο, ότι η Patrizia ήταν το δεύτερο φθηνότερο αντικείμενο στο κατάστημα, ότι ποτέ δεν θα ήταν η καλύτερη. Σκέφτηκα επίσης ότι όταν επιτέλους μπόρεσα να αγοράσω ωραία πράγματα ή μου τα προσέφεραν, υπήρχε πάντα κάτι μέσα μου, που γρατζούνιζε την καρδιά μου και μου έλεγε ότι δεν μου ανήκε. Αλλά νομίζω ότι μέρος του να είσαι καλλιτέχνης είναι ακριβώς αυτή η ατέρμονη ιδέα ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί. Τα υλικά αγαθά είναι υπέροχα, αλλά βλέπουμε σε αυτή την ταινία πώς η εξουσία και τα προνόμια μπορούν να είναι εγγενώς κακά.
Η Patrizia είναι φιλόδοξη με τον τρόπο που κυνηγάει τον Maurizio, αλλά αρχικά τους υποστηρίζεις ως ζευγάρι.
Lady Gaga: Ένα από τα πρώτα πράγματα που είπα στον Ridley ήταν «Δεν ξέρω αν είχε αγαπήσει πραγματικά τον Maurizio». Και είπε, «Ναι, τον αγάπησε».
Ρίντλει Σκοτ: Το βασικό για μένα ήταν ότι όσο άσχημα και αν έγιναν τα πράγματα, υπήρχε κάτι που σε έκανε να τους συμπαθήσεις αυτούς τους ανθρώπους. Τον κυνηγάει βάσει σχεδίου, αλλά νομίζω ότι μαγεύεται από την ευγενική συμπεριφορά του και αυτό εξελίσσεται σε τρυφερότητα και αγάπη. Η αγάπη είναι ένας ισχυρός δεσμός, αλλά πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός, γιατί η αγάπη μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε μίσος μέσα σε μια στιγμή.
Lady Gaga: Μόλις ο Ρίντλει είπε ότι ήταν αγάπη, εγκατέλειψα την ιδέα ότι ήταν προικοθήρας και μελέτησα κάθε πιθανό άρθρο που μπορούσα να βρω, κάθε συνέντευξη γι’ αυτήν. Δεν διάβασα το βιβλίο.
Γιατί όχι;
Lady Gaga: Ξεκίνησα το βιβλίο και ήταν γεμάτο απόψεις, οπότε το πέταξα. Δεν ήθελα κανείς να διαμορφώσει τις σκέψεις μου, ούτε η ίδια η Patrizia Gucci. Μόλις την είδα στις συνεντεύξεις της, σκέφτηκα ότι αυτό θα ήταν σίγουρα κακή ιδέα, γιατί θα είχε μια ατζέντα και θα ήθελε να πω την ιστορία με τον τρόπο που εκείνη θα ήθελε να ειπωθεί.
Μίλησέ μου για την εμπειρία του να μιλάς όπως η Patrizia για τόσους μήνες. Ήταν κουραστικό;
Lady Gaga: Νομίζω ότι θα με είχε καταβάλει περισσότερο αν δεν είχα εξασκηθεί τόσο πολύ. Μιλούσα έτσι με τη μητέρα μου, με τους φίλους μου, ώστε εγώ, η Stefani, να μπορώ να μιλάω έτσι και να είναι εντελώς φυσικό. Ήθελα όταν βρίσκομαι στη σκηνή, η προφορά μου να μην αποτελεί εμπόδιο στην ενστικτώδη ποιότητα των αναγκών του ρόλου. Αν είχα ένα τζαζ σόου την επόμενη εβδομάδα, και δεν έκανα πρόβες εκ των προτέρων, η φωνή μου δεν θα ήταν έτοιμη για το σόου. Η προσέγγιση μου σε αυτό δεν διέφερε από τη αφοσίωση μου στη μουσική. Αλλά θέλω να είμαι σαφής: δεν ακολούθησα την βιωματική μέθοδο υποκριτικής για να εντυπωσιάσω ή ότι θεωρώ ότι είναι ο μόνος τρόπος για να προσεγγίσεις έναν ρόλο. Θα ήταν πιο δύσκολο για μένα να μπαίνω και να βγαίνω από τον ρόλο για τις ανάγκες των γυρισμάτων παρά να παραμείνω σε αυτόν.
Ρίντλει Σκοτ: Ήταν μια στιγμή που σκέφτηκα, «Για μισό λεπτό. Ήταν πάντα έτσι; Έχω ξεχάσει». Στην πρώτη μας συνάντηση ήταν, τολμώ να πω, Αμερικανίδα…
Lady Gaga: Είμαι Αμερικανίδα! Αμερικανίδα με ιταλική καταγωγή.
Ρίντλει Σκοτ: Αλλά μετά, σκέφτηκα, «Δεν πρόκειται να πω τίποτα, γιατί εμένα δεν με χαλάει καθόλου αυτό»
Πώς εμπνεύστηκες την γλώσσα του σώματος της Patrizia? Με τον τρόπο που περπατάει και με τον τρόπο που χορεύει, φαίνεται να έχει πολύ χαμηλότερο κέντρο βάρους από ό,τι εσύ.
Lady Gaga: Σε ορισμένες τεχνικές υποκριτικής, το αποκαλούν «αντλώντας έμπνευση από τα ζώα». Χρησιμοποίησα τρία διαφορετικά ζώα για την Patrizia. Ξεκίνησα ως οικόσιτη γάτα, η οποία έχει γοητευτικές ποιότητες αλλά μπορεί επίσης να είναι και λίγο απόμακρη, και το χρησιμοποίησα αυτό για την σωματική της έκφραση. Στη συνέχεια μεταμορφώνεται όταν βλέπει τον Aldo να αγκαλιάζει τον Maurizio. Σκέφτεται: «Ίσως μπορώ να πείσω τον Maurizio να έρθει πιο κοντά με την οικογένεια, να γίνει μέρος της οικογενειακής επιχείρησης». Σε αυτή τη σκηνή, έκανα την επιλογή να μεταμορφωθώ από γάτα σε αλεπού. Στη συνέχεια, όταν ένας δικηγόρος της Gucci έρχεται στο σχολείο της κόρης μου για να μου παραδώσει τα χαρτιά του διαζυγίου, που σημαίνει ότι ο Maurizio δεν είχε το θάρρος να το κάνει ο ίδιος, μεταμορφώνομαι από αλεπού σε πάνθηρα. Είναι κάτι πάνω στο οποίο δούλεψα, μελετώντας τον πάνθηρα. Ποιοι είναι οι τρόποι με τους οποίους ο πάνθηρας σαγηνεύει το θήραμά του; Πώς ο πάνθηρας γίνεται αργός πριν ορμήσει; Τι συμβαίνει όταν ο πάνθηρας εξαγριώνεται τόσο πολύ από την πείνα και την ασιτία που μπαίνει σε κατάσταση επιβίωσης; Πάντα ένιωθα ότι η Πατρίτσια ήταν σε κατάσταση επιβίωσης όλη της τη ζωή.
Με ποιόν τρόπο;
Lady Gaga: Ποτέ δεν ήταν τόσο διάσημη ή γυαλιστερή ή κομψή όσο τα μέλη της οικογένειας Gucci. Υπήρχε πάντα κάτι πάνω της που ήταν λίγο ενοχλητικό και λίγο παράταιρο. Πρόκειται για μια γυναίκα που θέλει περισσότερα για τον εαυτό της, αλλά κατά τη γνώμη μου, όλη η δύναμή της είναι στην πραγματικότητα μια ψευδαίσθηση, όπως η πατριαρχία είναι μια ψευδαίσθηση. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ως γυναίκα, μπορώ να νιώθω ότι έχω δύναμη, αλλά μόλις ένας άνδρας μου πει όχι, τότε όλος μου ο κόσμος καταρρέει. Απλά την ξεφορτώνονται, ξανά και ξανά, και πιστεύω ότι αυτό ήταν που ώθησε σε αυτή τη δολοφονία.
Πώς αιτιολογείς αυτή την πράξη;
Lady Gaga: Πιστεύω με όλο μου το είναι ότι αυτή η γυναίκα κυκλοφορεί στο Μιλάνο και μετανιώνει βαθιά για ό,τι έκανε. Νομίζω ότι ήταν τόσο τραυματισμένη που έκανε ένα μεγάλο λάθος. Δεν προσπάθησα να την κάνω αγαπητή, αλλά νομίζω ότι ο Ridley της επέτρεψε να γίνει αγαπητή επειδή με ενδυνάμωσε ως γυναίκα. Πρέπει να πω, Ρίντλει, δεν υπάρχουν πολλοί άνδρες σκηνοθέτες που θα έδιναν τη δυνατότητα σε μια γυναίκα να είναι άσχημη μπροστά στην κάμερα. Όταν γέρασα και είχα σκηνές όπου ήμουν σε αυτή την ντροπιαστική, απελπισμένη κατάσταση, αγκάλιασε την ασχήμια αυτού του χαρακτήρα και αυτό πρέπει να επαινεθεί, γιατί είναι άσχημο να σε ξεφορτώνονται για την εμφάνιση σου, είναι άσχημο να σε αφήνουν για μια νεότερη γυναίκα. Εκτιμώ λοιπόν ότι ο Ρίντλει πήρε κάτι που ήταν κάτι σαν «σέξι δολοφονία» και το άφησε να είναι άσχημο.
Κύριε Σκοτ, δεν ήταν πολλοί οι σκηνοθέτες που μπόρεσαν να γυρίσουν μεγάλες ταινίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Εσύ έκανες δύο, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας «Η τελευταία μονομαχία», της οποίας η παραγωγή διακόπηκε λόγω του COVID την περασμένη άνοιξη. Πώς τα κατάφερες;
Ρίντλει Σκοτ: Η ομάδα μου είναι η καλύτερη στη αγορά. Θυμάμαι ότι γύριζα την πρώτη ταινία σε ένα αρκετά όμορφο μέρος [στη γαλλική ύπαιθρο], και δεν είμαι γενικά τύπος της υπαίθρου. Το βαθύ πράσινο και η υγρασία με κάνει να σκέφτομαι αυτό το βότκα μαρτίνι γύρω στις τρεις το απόγευμα, το οποίο είναι καταστροφικό. Ξαφνικά, υπήρχε αυτό το τέρας που ερχόταν κατά πάνω μας και λεγόταν COVID, οπότε είπα: «Θα κλείσουμε». Αυτό βοήθησε πολύ γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να κάνω μοντάζ μέχρι εκεί που είχα φτάσει, αλλά και να κάνω πλήρη προετοιμασία δύο μηνών για την εξέλιξη της ιστορίας του «Οίκου Gucci».
Lady Gaga: Δεν ξέρω αν αισθανόσουν έτσι, Rid, αλλά λόγω του COVID οι ηθοποιοί είμασταν είτε στα δωμάτιά μας είτε στο πλατό, η ζωή απλά κυλούσε. Νομίζω ότι αποτελεί κομμάτι του λόγου για τον οποίο μου άρεσε να παραμένω στο ρόλο. Γιατί τι άλλο θα κάνω όταν επιστρέψω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου; Πώς θα μπορούσα να «αποσυνδεθώ»; Δεν είχα καμία αλληλεπίδραση με τον κόσμο εκτός από τους συμπρωταγωνιστές και τον σκηνοθέτη μου.
Ρίντλεϊ, πώς αισθάνθηκες για την εμπορική επίδοση της «Τελευταίας Μονομαχίας»; Πήρε πολύ καλές κριτικές και είχε μεγάλα αστέρια του Χόλυγουντ, τον Ματ Ντέιμον και τον Άνταμ Ντράιβερ, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν σημείωσε ικανοποιητικές επιδόσεις στις αίθουσες.
Ρίντλει Σκοτ: Ήταν εξαιρετικά απογοητευτικό. Το θλιβερό είναι ότι όταν νομίζεις ότι το’χεις, δεν το’χεις – νόμιζα ότι το είχα στο Blade Runner και δεν το είχα! Με σταύρωσε μια μεγάλη κριτικός της εποχής, η Pauline Kael. Γι’ αυτό δεν διαβάζω ποτέ κριτικές. Ποτέ. Πρέπει να αποφασίζεις μόνος σου – αν ανησυχείς για το τι σκέφτεται το κοινό και τι μπορεί να θέλει, αυτό μπορεί να είναι καταστροφικό. Μια καλή ταινία θα βρει την πορεία της, και τώρα το Blade Runner βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.
Αλλά και πάλι, πρέπει να σου δίνει λίγο κουράγιο όταν οι άνθρωποι είναι ενθουσιασμένοι με τη δουλειά σου. Ακόμα και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του House of Gucci, οι φωτογραφίες από τα γυρίσματα προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση στο διαδίκτυο.
Ρίντλει Σκοτ: Σίγουρα. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την επιτυχία για να σε κάνει να αισθάνεσαι καλά το πρωί, σωστά; Ταυτόχρονα, αν έχεις κάποια απογοήτευση ή δεχτείς κάποιο χτύπημα, μην το αφήσετε να σας καταβάλει. Αν σου αρέσει αυτό που έκανες, προχώρα παρακάτω.
Lady Gaga: Δεν μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Όταν δημιουργείς κάτι για να ευχαριστήσεις τους άλλους ή επειδή αναζητάς επαίνους, αυτό δεν είναι βιώσιμο. Ουσιαστικά παθιάζεσαι με το να κάνεις τους ανθρώπους να σε αγαπήσουν, σε αντίθεση με το να παθιάζεσαι με το έργο σου. Ξέρω ότι έχασα το δρόμο μου ως καλλιτέχνης για λίγο όταν άρχισα να ενδιαφέρομαι για το τι θα κάνει τους ανθρώπους να με συμπαθήσουν. Μετά επαναστάτησα. Γιατί να ακολουθήσω μια κατεύθυνση που συνεχώς αλλάζει; Σε όλη μου την καριέρα, είχα σκαμπανεβάσματα, είχα κατρακύλες. Όταν μιλούσες για το Blade Runner, σκεφτόμουν τον δίσκο μου Artpop και πώς έβγαζαν κριτικές πριν καν κυκλοφορήσει. Λόγω της ελευθερίας του λόγου, οι άνθρωποι μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν, ακόμα κι αν είναι ψέματα, αλλά χρόνια αργότερα, είναι ένα από τα πιο καταξιωμένα άλμπουμ μου ως προς τις κριτικές. Δεν έχουμε ιδέα τι θα γίνει με αυτή τη ταινία μετά την πρεμιέρα της, αλλά δεν έχει σημασία γιατί ξέρουμε ότι κάναμε κάτι σπουδαίο. Όταν είσαι τυχερός όπως εγώ και παίζεις σε μια από τις ταινίες του, ξέρεις ότι ό,τι και να γίνει, αυτό θα κρατήσει μια ζωή.
Κοιτάς τον Ρίντλει με μεγάλη τρυφερότητα.
Lady Gaga: Αγαπώ τόσο πολύ τον Ρίντλει. Ένιωθα ότι με πρόσεχε. Με έβλεπε να μπαίνω όλο και περισσότερο σε αυτόν τον χαρακτήρα και μου έλεγε: «Είσαι καλά, φίλε; Είσαι οκ;» Του έλεγα την αλήθεια μου και πάντα μου έλεγε: «Ό,τι κι αν είναι αυτό, ελπίζω να το αφήσεις εδώ».
Πώς αισθάνθηκες, λοιπόν, όταν άφησες την Patrizia και όλο αυτό πίσω σου;
Lady Gaga: Για να είμαι ειλικρινής, ήμουν πραγματικά έτοιμη να το αφήσω. Είναι ένα τρομερά περίπλοκο άτομο και όταν ζεις σε κατάσταση επιβίωσης όλη την ώρα – και εκείνη ήταν πάντα σε κατάσταση επιβίωσης – δημιουργεί συνεχώς ένα αίσθημα τραύματος. Όταν μπήκα στο αεροπλάνο για να επιστρέψω από την Ιταλία, πέταξα τα τσιγάρα μου. Πέταξα τα ποτά, προσγειώθηκα στο Λος Άντζελες και καθάρισα τη ζωή μου γιατί δεν μπορούσα να ζήσω έτσι πια. Με σκότωνε γιατί σκότωνε και εκείνη.
Και πώς νιώθεις που είσαι ο εαυτός σου πάλι;
Lady Gaga: Είναι πραγματικά συγκινητικό. Αστειεύομαι με τον Ρίντλει όλη την ώρα, αλλά βίωσα πραγματικά ένα άγχος αποχωρισμού όταν έφυγα από το πλατό, μου έλειψε τόσο πολύ. Ένιωσα όπως ένιωθε η Patrizia, μια ζωή χωρίς τον Gucci δεν ήταν μια ζωή που άξιζε να ζήσει κανείς. Η μεγαλύτερη στιγμή στη ζωή της ήταν να είναι μια Gucci, και μπορώ να σας πω, τώρα που έχουμε τελειώσει την ταινία, πως και η καλύτερη περίοδος της δικιάς μου ζωής ήταν όταν ήμουν μια Gucci. Κάπως έτσι συναντιούνται η τέχνη και η ζωή. Η ζωή του Ρίντλει είναι ένα αριστούργημα, και είσαι τυχερός αν καταφέρεις να γίνεις κομμάτι της.