Η καλύτερη παρέα του σκύλου σας, με μεγάλη διαφορά από την αμέσως επόμενη, είστε εσείς, καμία αντίρρηση. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ ποια είναι αυτή η επόμενη; «Φίλε, η Λάρα έμεινε με τρία εκπαιδευμένα σκυλιά και έγινε, απλώς, καλύτερο σκυλί», μου έγραψε πρόσφατα ο φίλος μου ο Γιώργος. Ο Γιώργος ταξίδεψε στο εξωτερικό, αφού πρώτα φρόντισε για τη φιλοξενία της Λάρας σε σπίτι με άλλα ζώα (η ιδανική περίπτωση, όπως έχουμε πει τόσες φορές στο παρελθόν). Και, όταν επέστρεψε, ανακάλυψε ότι η παρέα με τα άλλα σκυλιά, τα καλοεκπαιδευμένα άλλα σκυλιά, είχε θετική επιρροή και στο δικό του. Γιατί;
Το ότι ο σκύλος σας είναι μόνιμο μέλος μιας αγέλης –της οικογένειάς σας/του– δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί, προσωρινά, να εξερευνήσει τη δυναμική μιας άλλης, είτε αυτή απαρτίζεται αποκλειστικά από ανθρώπους είτε από σκυλιά, είτε και από τα δύο. Αυτό συνέβη στην περίπτωση της Λάρας. Μέσα σε μια νέα αγέλη, σε ένα σχετικά οικείο περιβάλλον, η Λάρα αναγκάστηκε (πείτε το «πείστηκε», αν έχετε τέτοιου τύπου φραστικές ανησυχίες) να επαναδιαπραγματευτεί τη θέση της στην ιεραρχία. Και φυσικά, όπως έπρεπε να συμβεί, κατατάχθηκε στη βάση της, επειδή ήταν νεοφερμένη και επειδή –όπως έλεγε γελαστά ένας άλλος φίλος, εκπαιδευτής σκύλων το επάγγελμα– «από κάπου πρέπει να ξεκινήσει κανείς». «Με ποιον τρόπο;» θα αναρωτηθεί ίσως κανείς. Μα φυσικά, με τη βία.
Βία! Στο άκουσμά της και μόνο οι ευαίσθητοι φιλόζωοι ανατριχιάζουν. Δυστυχώς γι’ αυτούς, τα σκυλιά έχουν μόνο έναν τρόπο να επιβάλουν τη θέλησή τους (στην προκειμένη περίπτωση τη θέληση της πλειοψηφίας, γιατί μιλάμε για μια σφιχτοδεμένη παρέα τριών σκύλων): τη βία. Η οποία ούτε χρειάζεται ούτε είναι συνήθως αυτό που φαντάζεστε. Δεν έχει τραυματισμούς, αίματα και αλληλοσφαγές. Έχει όμως προειδοποιήσεις, εκφοβισμό και πειθαναγκασμούς. Όπως ακριβώς συνέβη με τη Λάρα, όταν προσπάθησε να κλέψει από το πιάτο των άλλων σκύλων.
Ήταν απαραίτητη αυτή η μορφή βίας; Όχι. Σε μια ιδανική περίπτωση, ο φίλος του φίλου μου θα έπρεπε να επιτηρεί τα τέσσερα σκυλιά, ειδικά στη φάση του ταΐσματος, ώστε να τους επιτρέψει να τα βρουν μεταξύ τους χωρίς ανεπιθύμητες εξάρσεις.
Ήταν αποτελεσματική; Απόλυτα. Τα τρία άλλα σκυλιά ήξεραν πού βρίσκονται τα όρια του συναγερμού και ήξεραν με ποιον τρόπο έπρεπε να χτυπήσουν το καμπανάκι της επαναφοράς στην τάξη. Το αποτέλεσμα; Αυτό ακριβώς που μου έγραψε ο Γιώργος, ενθουσιασμένος με το σκυλί που παρέλαβε. «Η Λάρα έγινε, απλώς, καλύτερο σκυλί».
Παίζουν ρόλο, λοιπόν, οι καλές παρέες. Και σας τις συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ακόμα κι αν δεν πρέπει να ταξιδέψετε κάπου, μια ολιγοήμερη φιλοξενία σε ένα περιβάλλον με κανόνες και αγελαία πειθαρχία μπορεί να κάνει θαύματα για το ατίθασο σκυλί σας.
Υ.Γ. Τώρα που το σκέφτομαι, ο κ. Τσούι, ο επιβλητικός αλλά καλοκάγαθος γίγαντάς μου, αυτό ακριβώς έκανε με όλα τα σκυλιά που επιχειρούσαν να πατήσουν τις κόκκινες γραμμές του. Δεν ήταν μόνο καλός σύντροφος. Ήταν και άριστος δάσκαλος.