Για κάποιον λόγο το Μαιτρ και Μαργαρίτα (από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιχάλη Μπουλγκάκοφ, στο οποίο ο διάβολος επισκέπτεται τη Μόσχα, φέρνοντας το χάος) στην προηγούμενη θέση του μου θύμιζε εστιατόριο στη Νέα Υόρκη. Ίσως ήταν το στενό σταυροδρόμι όπου βρισκόταν, επί της οδού Βεροίας, προς τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, ή η ακόμη στενότερη ανοιχτή κουζίνα, στην οποία θαύμαζες την ικανότητα της μπριγάδας να βγάζει υπέροχα πιάτα, χωρίς να τσαλαπατά ο ένας τον άλλο.
Εδώ και λίγες μέρες, τόσο ο Μαιτρ όσο και η Μαργαρίτα άφησαν το πρώτο τους σπίτι για να μετακομίσουν κεντρικότερα, ακόμη πιο κοντά στα δικαστήρια, στον αριθμό 3 της οδού Φράγκων. Εκεί, το ίδιο δίδυμο, της οινοχόου Ρόης Αποίκου και του μάγειρα Σωκράτη Δεληγιάννη, συνεχίζουν να προτείνουν από τη μια δυσεύρετα και ενίοτε δύσκολα κρασιά, κυρίως ελληνικά μικρών παραγωγών, και από την άλλη ειλικρινή και νόστιμα πιάτα, πάντα με ντόπιες πρώτες ύλες, η διαθεσιμότητα των οποίων καθορίζει καθημερινά το μενού. Σε αυτό διακρίνει κανείς αμέσως και μια μεγάλη ποικιλία από επίσης δυσεύρετα σε εστιατόρια ημεδαπά τυριά από την Κάσο, τη Σαμοθράκη, τη Λήμνο κ.ά., τα οποία γενικά δεν απευθύνονται σε υπερτασικούς. Από τα πρώτα δοκιμάσαμε ένα φίνο –στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό– λαχματζούν με ντρέσινγκ από γιαούρτι και ταχίνι και σισιλιάνικα αραντσίνι με πρόβειο προσούτο και κασέρι.
Εκ των κυρίως, ιδιαίτερα καλό ήταν το ζυγούρι με παπαρδέλες, τρυφερό και γευστικά πυκνό χωρίς την ανάγκη άλλου ζωμού. Ομοίως νόστιμη ήταν και η πρεσαριστή χοιρινή πανσέτα με πουρέ πατάτας και σάλτσα οξύμελι (ξιδόμελο). Για τους pescatarians, η κάρτα περιλαμβάνει ψάρι ημέρας ceviche και εναλλακτικά στο φλόγιστρο, αλλά και καλαμάρι σοτέ (με κρέμα κουνουπίδι). H ίδια ομάδα αποδίδει αξιοσημείωτα καλά στα γλυκά με μια πολύ σωστή crème brûlée με lemongrass ginger και ένα επιδόρπιο με σοκολάτα, κάστανο και παγωτό βανίλια για όσους αρέσκονται στο είδος. Γενικά το Μαιτρ και Μαργαρίτα έχει χαρακτήρα και άποψη τόσο στα πιάτα του όσο και στον κατάλογο κρασιών, όπου τολμά να συμπεριλάβει φυσικά, orange και βιοδυναμικά κρασιά και ετικέτες μικρών οινοποιείων ανά την Ελλάδα, πολλά εκ των οποίων από ποικιλίες που απαντώνται σπάνια. Με τον τρόπο αυτόν δίνει μια ευκαιρία σε παραγωγούς που συνήθως δυσκολεύονται να μπουν σε wine lists εστιατορίων, αλλά και στους πελάτες που μπορούν να δοκιμάσουν ιδιαίτερες φιάλες.
Στη νέα του θέση, το Μαιτρ και Μαργαρίτα έχει περισσότερα τραπέζια και έναν ιδιωτικό χώρο στον ημιώροφο, ενώ σερβίρει πλέον πρωινό και καφέ. Ευχάριστη εξέλιξη για ένα πολύ ευχάριστο μαγαζί, που άνοιξε, με άποψη αλλά χωρίς έπαρση, το 2015 εν μέσω capital controls, αφήνοντας από την αρχή το θετικό αποτύπωμά του στη γαστρονομική σκηνή της πόλης.
☛Μαιτρ και Μαργαρίτα, Φράγκων 3 και Στρατηγού Σφέτσου, Θεσσαλονίκη, Τ/2314-007586