Ένα γωνιακό οικόπεδο επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας, στον σημερινό αριθμό 4, που άλλοτε φιλοξενούσε την κατοικία του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη, η οποία κατεδαφίστηκε, έλαχε να είναι η προίκα της Ειρήνης Μιαούλη από τον πατέρα της, Νικόλαο Μιαούλη, αξιωματικό του Βασιλικού Ναυτικού. Η ίδια παντρεύτηκε τον τραπεζίτη και βουλευτή Ιωάννη Πεσμαζόγλου και κάπου στο 1900 έχτισαν εδώ το Μέγαρο Πεσμαζόγλου. Για την ακρίβεια κατασκευάστηκαν δύο κτίρια: το πρώτο και γωνιακό το σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλερ και στη συνέχεια, το 1904, πραγματοποιήθηκε η ανέγερση του δευτέρου κτιρίου από τον πολιτικό μηχανικό Μπαλάνο, με την εντολή να γίνει ίδιο με το πρώτο. Το 1945 χτίστηκε ο τέταρτος και τελευταίος όροφος του οικήματος, από τον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Δραγούμη, στον οποίο σήμερα κατοικεί η Αλεξάνδρα Τσουκαλά. Στο ίδιο σπίτι έζησαν η Αλεξάνδρα Πεσμαζόγλου-Μελά και η κόρη της, η γλύπτρια Ναταλία Μελά, με τον άντρα της, αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη.
Στην αυλή του κτιρίου –εκεί που άλλοτε υπήρχαν οι στάβλοι για τα άλογα– μετά το τέλος του πολέμου η Ναταλία Μελά δημιούργησε το ατελιέ της, σημείο συνάντησης όλου του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου της Αθήνας. Οι Γκάτσος, Εμπειρίκος, Τσαρούχης, Ελύτης σύχναζαν εδώ και είχαν τη συνήθεια να γράφουν στίχους στους τοίχους του ατελιέ. Το εργαστήριο υπάρχει ακόμη, στη σημερινή εσωτερική αυλή του οικήματος.
Αγαπημένο σημείο στο σπίτι Το τραπέζι στον χώρο της κουζίνας. Εκεί μαγειρεύονται όλα! ατμόσφαιρα στον χώρο δημιουργεί Το φως! Μετά τη δύση του ήλιου αναλαμβάνω εγώ, μια και ένα μέρος της δουλειάς μου είναι η κατασκευή φωτιστικών. συνήθεια Πρωινός καφές. το σπίτι μου είναι Όλη μου η ζωή. Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα με τους γονείς μου, εδώ έζησα με τα παιδιά μου. τέχνη στο σπίτι Είμαι περιτριγυρισμένη από τέχνη. Οι γονείς μου καλλιτέχνες, αλλά και πάρα πολλοί φίλοι καλλιτέχνες. Έζησα από μικρή τη δημιουργία και τη διαδικασία ενός έργου από τη γέννησή του μέχρι την τελική του μορφή. αγαπημένο αντικείμενο Το ξύλινο σκαλάκι του ΙΚΕΑ. Και σκαλάκι και σκαμνί και τραπεζάκι. Τόσο έξυπνο και πρακτικό. Δύο σκαλοπάτια και φτάνεις εκεί που θες. gadget Ένα γιαπωνέζικο εργαλείο. Είναι μια ξύλινη θήκη και μέσα ένα πολύ φίνο ξυλάκι που στην άκρη του έχει ένα λεπτεπίλεπτο φτυαράκι, με το οποίο μπορείς να ξύνεις και να καθαρίζεις το αυτί σου! αγαπημένο έργο στο σπίτι μου Το γλυπτό της μητέρας μου Ναταλίας Μελά, «Τρελό κατσίκι». αγαπημένος ζωγράφος Δεν είναι ένας, είναι πολλοί, ο καθένας τους για κάποια συγκεκριμένα έργα, καμιά φορά και διαφορετικών εποχών. Ο Γιάννης Μόραλης, ο Αλέκος Λεβίδης, ο Γιώργος Μαυροΐδης, ο Γιώργος Χατζημιχάλης, ο Μιχάλης Καντζουράκης… καλλιτέχνης Μα δεν μπορώ να πω έναν… Η μητέρα μου, ο γλύπτης Βάσος Καπάνταης, ο Isamu Noguchi, ο Πικάσο και πόσους άλλους θαυμάζω. συλλογή Κουτάκια και μπουκαλάκια από διάφορα μέρη του κόσμου, που μάζευε η κόρη μου. σουβενίρ Είναι οι φωτογραφικές μνήμες. στον ελεύθερο χρόνο μου Βαρκάδες! βιβλίο Τώρα διαβάζω ένα ιστορικό μυθιστόρημα της Ισμήνης Καπάνταη, Το βρωμερόν ύδωρ της λήθης. μουσική Το πιάνο. ταινία Οι ζωές των άλλων του Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ. προορισμός για τα Χριστούγεννα Κοντά στη θάλασσα. τα Χριστούγεννα είναι ωραία όταν είσαι καλεσμένος ή έχεις προσκεκλημένους. ο ήρωάς μου Ο πατέρας μου, αρχιτέκτονας Άρης Κωνσταντινίδης. Για το έργο του, για το ήθος του, για τη δύναμη της ψυχής του να αντιστέκεται σε αυτά με τα οποία δεν ήταν σύμφωνος. διακόσμηση Περιττή. μαγειρεύω Ποσότητες για πολύ κόσμο. Αρκεί να έχω βοηθούς, ώστε να αποφεύγω το κόψιμο των κρεμμυδιών που με κάνει να κλαίω. βόλτα στην Αθήνα Στην αγορά. Εκεί αναζητώ νέα υλικά για τη δουλειά μου, αλλά μπορεί εκεί που τριγυρίζω να συνδυάσω και έναν παστουρμά από τον ΜΙΡΑΝ. πόλη Αθήνα. Αν και υπάρχουν ωραιότερες πόλεις, η ζωή στην Αθήνα δεν συγκρίνεται με τίποτα. καλλιτεχνικό ρεύμα Μοντερνισμός. κόσμημα Οι δικές μου δημιουργίες είναι συνήθως από ύφασμα και με πτυχώσεις. Δεν φανταζόμουν ότι θα άρεσαν τόσο ώστε να φτάσουν να διατίθενται σε πάνω από 80 πωλητήρια μουσείων σε όλο τον κόσμο. έμπνευση Την αντλώ από τα ίδια τα υλικά και τις ανάγκες της ζωής. Είναι μια αέναη διαδικασία. αν γύριζα τον χρόνο πίσω Θα τελείωνα την αρχιτεκτονική που είχα ξεκινήσει και εγκατέλειψα.
