Μολονότι οποιαδήποτε πρόβλεψη για το μέλλον φαντάζει τη δεδομένη χρονική στιγμή παρακινδυνευμένη, στον μαγικό κόσμο της αυτοκίνησης θαρρείς πως απομένουν μόνο οι λεπτομέρειες ώστε να ολοκληρωθεί ο «οδικός χάρτης» για τη μετάβαση ενός πολυδιάστατου οικοσυστήματος σε μια νέα, απαλλαγμένη από τα δεινά του παρελθόντος εποχή. Ναι μεν η τεχνολογία της ηλεκτροκίνησης είναι εκείνη που μονοπωλεί το ενδιαφέρον τόσο των ίδιων των κατασκευαστών όσο και των υποψήφιων αγοραστών, δεν είναι όμως η μοναδική που θα συντελέσει στον πλήρη μετασχηματισμό του τετράτροχου είδους.
Η αυτόνομη οδήγηση
Η ιδέα ενός οχήματος το οποίο θα κινείται χωρίς την ενεργή συμμετοχή ή τη φυσική παρουσία του οδηγού τρομάζει. Αν βέβαια αναλογιστεί κανείς ότι σχεδόν το 95% των τροχαίων ατυχημάτων οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος, η απουσία του οδηγού από την εξίσωση μόνο καλύτερα αποτελέσματα μπορεί να φέρει. Το ερώτημα, λοιπόν, που μένει να απαντηθεί είναι πότε η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία θα είναι έτοιμη ώστε το επίπεδο αυτονομίας που απολαμβάνουμε σήμερα στα σύγχρονα οχήματα να αναβαθμιστεί ή, αν προτιμάτε, να μεγιστοποιηθεί. Θεωρητικά, η τεχνολογία της αυτόνομης οδήγησης έχει ωριμάσει αρκετά ώστε να φλερτάρει με τη γραμμή παραγωγής. Πολλές από τις εφαρμογές οι οποίες θα συντελέσουν στην πλήρη… αυτονόμηση των αυτοκινήτων μας αποτελούν ήδη μέρος του εξοπλισμού ενός τετράτροχου, ωστόσο είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χρειαστεί αρκετός ακόμα χρόνος ώστε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα τόσο οι υλικοτεχνικές υποδομές όσο και το νομικό πλαίσιο το οποίο θα διέπει την κίνηση αυτόνομων οχημάτων στους δρόμους. Πάντως, η είδηση ότι η πολιτεία του Mίσιγκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής σκοπεύει να δημιουργήσει μία λωρίδα ανά κατεύθυνση αποκλειστικά για αυτόνομα κινούμενα οχήματα σε αυτοκινητόδρομο του Ντιτρότι είναι ενδεικτική των εξελίξεων που πρόκειται να ζήσουμε το αμέσως επόμενο διάστημα.
Τα συνθετικά καύσιμα και το υδρογόνο
Ένα ακόμα ερώτημα το οποίο σχετίζεται με το μέλλον της αυτοκίνησης και αναζητά απαντήσεις είναι αν οι κινητήρες εσωτερικής καύσης καταφέρουν να επιβιώσουν του σαρωτικού κύματος της ηλεκτροκίνησης. Με τους περισσότερους κατασκευαστές να έχουν ήδη προαναγγείλει τον τερματισμό της διάθεσης «συμβατικών» μοντέλων και τις κυβερνήσεις να προωθούν αντιστοίχως τη διά παντός αποβολή τους από τις βιτρίνες, οι πιθανότητες των κινητήρων βενζίνης και diesel να παραμείνουν στη ζωή είναι ελάχιστες.
Γνωρίζοντας, βέβαια, ότι η ελπίδα είναι εκείνη που πεθαίνει τελευταία, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν είναι λίγοι εκείνοι οι κατασκευαστές που έχουν επενδύσει στα συνθετικά καύσιμα και στο υδρογόνο, αναζητώντας την καύσιμη ύλη που θα χαρίσει μια δεύτερη –και τελευταία– ευκαιρία στους κινητήρες που συντροφεύουν την αυτοκίνηση από τα πρώτα βήματά της. Βέβαια, ακόμα και στην περίπτωση που τα συνθετικά καύσιμα και το υδρογόνο καταφέρουν να χαρίσουν την πολυπόθητη παράταση ζωής στους κινητήρες εσωτερικής καύσης, το υψηλό κόστος παραγωγής και διάθεσής τους θα καταστήσει απαγορευτική την οποιαδήποτε σκέψη για μαζική διάδοσή τους.
Η τεχνολογία των μπαταριών
Η αίσθηση ότι το «next big thing» στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία σχετίζεται με την τεχνολογία των συσσωρευτών δεν απέχει από την πραγματικότητα. Βλέπετε το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα η συντριπτική πλειονότητα των ηλεκτρικών μοντέλων απευθύνονται σε εκείνους που είναι διατεθειμένοι να αποταμιεύσουν ένα συγκριτικά υψηλό ποσό ώστε να αποκτήσουν το νέο τους αυτοκίνητο, οφείλεται κυρίως στο ότι το κόστος των μπαταριών παραμένει σταθερά υψηλό. Αν μάλιστα στο απαγορευτικό κόστος κατασκευής των συσσωρευτών ιόντων λιθίου προσθέσει κανείς τη χαμηλή ενεργειακή πυκνότητα και ως εκ τούτου την αδυναμία τους να δώσουν λύση στο υπαρκτό πρόβλημα της περιορισμένης αυτονομίας, τότε γίνεται σαφές ότι ο συγκεκριμένος τύπος μπαταριών δεν έχει θέση στην επόμενη μέρα των τεσσάρων τροχών. Ήδη οι περισσότεροι κατασκευαστές επενδύουν σημαντικά κεφάλαια στην ανάπτυξη νέων μπαταριών, με εκείνες που περιγράφονται ως στέρεου τύπου να απολαμβάνουν ένα σημαντικό προβάδισμα έναντι των υπολοίπων.
Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, λοιπόν, η πολυαναμενόμενη ηλεκτρική επανάσταση θα ξεκινήσει από τις «solid state batteries», οι οποίες συνδυάζουν χαρακτηριστικά όπως ο περιορισμένος όγκος, το μικρό βάρος, η αντοχή στον χρόνο, η ταχύτητα φόρτισης και το μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Η Toyota έχει ήδη ανακοινώσει τη χρήση μπαταριών στέρεου τύπου στα υβριδικά μοντέλα της από το 2025, ενώ ενδεικτικό του πόσο σημαντική είναι η ανάπτυξη μιας νέας τεχνολογίας μπαταριών είναι το γεγονός ότι ακόμα και η NASA συμμετέχει σε συνεργασία με τη Nissan στην κούρσα για την κατάκτηση ενός νέου ενεργειακού σύμπαντος.