1. Η αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζεται με τον ίδιο ρυθμό. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), οι σημερινές συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα είναι πρωτοφανείς στην ιστορία του πλανήτη, τουλάχιστον κατά τα τελευταία 800.000 χρόνια.
2. Σήμερα είμαστε στην ευχάριστη θέση να παρατηρούμε μια ανάκαμψη των συγκεντρώσεων του στρατοσφαιρικού όζοντος. Η ανάκαμψη αυτή είναι αποτέλεσμα της μείωσης των εκπομπών αλογονανθράκων, η οποία επιτεύχθηκε σε παγκόσμια κλίμακα από την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό παράδειγμα που δείχνει πως η συντονισμένη προσπάθεια σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να επιφέρει θετικές αλλαγές στην προστασία του περιβάλλοντος και θα πρέπει να μας δείξει τον δρόμο και για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
3. Είναι γεγονός πως τα μέτρα τα οποία καλούμαστε να λάβουμε σήμερα ουσιαστικά αποσκοπούν στη δημιουργία ενός ουδέτερου κλίματος για τις επόμενες γενιές. Ακόμα και αν μηδενιστούν σήμερα οι εκπομπές, θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες μέχρι ο πλανήτης να ισορροπήσει σε μια κλιματική κατάσταση που θα εξαρτάται μόνο από φυσικές μεταβολές και όχι από την ανθρώπινη παρέμβαση.
4. Πράγματι σήμερα βρίσκεται πλέον σε ισχύ η Συμφωνία του Παρισιού, η οποία αποτελεί μια νομικά δεσμευτική διεθνή συνθήκη για την κλιματική αλλαγή στο πλαίσιο του ΟΗΕ. Ο στόχος της συμφωνίας αυτής είναι να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2°C, κατά προτίμηση στον 1,5°C, σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, οι χώρες σκοπεύουν να φτάσουν σε έναν κλιματικά ουδέτερο κόσμο μέχρι τα μέσα του αιώνα.
5. Πράγματι, μετά από μια περίοδο υπαναχώρησης από τις διεθνείς συνθήκες για το κλίμα, οι ΗΠΑ έχουν πλέον επανέλθει επισήμως στη Συμφωνία του Παρισιού.
6. Δυστυχώς, με την αύξηση των καταστροφών εξαιτίας των ακραίων καιρικών φαινομένων, αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό τόσο το κόστος της ασφάλισης όσο και των επισκευών. Θα πρέπει να πεισθούν όλοι ότι μπορεί να υπάρξει οικονομικό όφελος από την απαλλαγή της οικονομίας μας από τα ορυκτά καύσιμα και ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
7. Προφανώς αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να διορθωθεί και τα χαμένα είδη χλωρίδας και πανίδας του πλανήτη μας ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φροντίσουμε για τη διατήρηση και την προστασία του περιβάλλοντος, ξεκινώντας από τον προσωπικό χώρο του καθενός και φτάνοντας μέχρι τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς.