Ένα τραγούδι με τίτλο America Índia ήταν η αρχή του κακού για να χάσω χρόνο, το κέντρο βάρους των μουσικών μου προτιμήσεων συν κάποια χρήματα σε αγορές δίσκων. Τουλάχιστον βρήκα τι να γράψω σε αυτήν εδώ τη στήλη. Ανάλαφρο, αναλώσιμο σαν μουσική παλιού βιντεογκέιμ, στημένο εξ ολοκλήρου σε συνθεσάιζερ, το America Índia δεν παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του και ίσως γι’ αυτό με ξελόγιασε. Ανήκει στο άγνωστο σε εμένα (και σε εσένα) γκρουπ Junior Y Su Equipo. Όταν πληκτρολογώ το όνομα στις εικόνες του Google, μου βγάζει μια ποδοσφαιρική ομάδα με ερυθρόλευκες φανέλες. Ψάχνω εδώ, ψάχνω εκεί, μέχρι που το μυστήριο λύνεται στο πρόσωπο του Πολίμπιο Μαγιόρκα, παλαίμαχου Εκουαδοριανού συνθέτη με αστεία φυσιογνωμία, ο οποίος συνήθιζε να υπογράφει μουσικές κρυμμένος πίσω από ψευδώνυμα. Μέχρι εδώ, καλά. Το America Índia είναι το πρώτο κομμάτι της συλλογής Ecuatoriana, που έρχεται τον Απρίλιο από τη δισκογραφική Analog Africa. Ένα ωραίο, ψυχεδελικό εξώφυλλο με ιπτάμενα συνθεσάιζερ με εισάγει στο «παράλληλο σύμπαν του Πολίμπιο Μαγιόρκα». Τι να την κάνω τη Ροζαλία όταν υπάρχει ο Πολίμπιο;
Γενικά, όσοι αρέσκονται στο ψηφιακό crate digging, δηλαδή το ψάξιμο παλιών και σπάνιων δίσκων, θα εκτιμήσουν δεόντως το site της Analog Africa, γεμάτο επανακυκλοφορίες χαμένων θησαυρών που ακούγονται με ένα κλικ. Ξεχώρισα τους Movers, μια αφρικανική μπάντα των ’70s, η οποία έπαιζε ροκ με τον τρόπο που εκείνη ήξερε και καταλάβαινε. Ξεχώρισα επίσης το άλμπουμ των Νιγηριανών The Good Samaritans από το 1982, γεμάτο μπάσα που χοροπηδάνε, funky κιθάρες και τροπική ψυχεδέλεια. Οι στίχοι δεν θα μάθω ποτέ τι λένε, αλλά και τι με νοιάζει όταν υπάρχει τόσο κέφι;
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
Gorillaz – Cracker Island
Λίγο πριν συναντήσει τα μεγάλα πλήθη με τους Blur, ο Ντέιμον Άλμπαρν έγινε ξανά καρτούν για να συμπράξει με τους Gorillaz. Δεν είναι ούτε οι μελωδίες, ούτε οι στίχοι, ούτε οι συμμετοχές των γκεστ που σώζουν την παρτίδα στο νέο άλμπουμ, αλλά η αίσθηση της σκανταλιάς. Ακούστε το κομμάτι Skinny ape από την αρχή ως το τέλος και θα καταλάβετε.