Μερικές ιδέες για να κάνετε την κουζίνα σας zero-waste

Μερικές ιδέες για να κάνετε την κουζίνα σας zero-waste

Περισσότερα από τα μισά τρόφιμα που πετιούνται κάθε χρόνο στα σκουπίδια προέρχονται από τα νοικοκυριά, αλλά αυτό ανατρέπεται με μικρές αλλαγές στη συμπεριφορά και τη νοοτροπία μας.

3' 47" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Όποιος δεν έχει στραβοκοιτάξει ντομάτα στη λαϊκή επειδή ήταν λίγο κακοσχηματισμένη, όποιος δεν έχει πετάξει ληγμένα προϊόντα που ξεχάστηκαν στο βάθος του ψυγείου κι άλλα που χάλασαν επειδή είχε πάρει πολλά, να σηκώσει το χέρι. Όλοι το έχουμε κάνει κάποια στιγμή. Μπορούμε όμως να το αποφύγουμε, κατά το δυνατόν περισσότερο, από δω και μπρος. Είναι τρομακτικός ο αριθμός των τροφίμων που πετιούνται κάθε χρόνο στα σκουπίδια, τόνοι και τόνοι, κι ένα μεγάλο ποσοστό –οι εκτιμήσεις της Eurostat για την Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάνε για το 53%– προέρχεται από τα νοικοκυριά. Κι αυτό κοστίζει στο περιβάλλον και σ’ εκείνον που τα πετάει. Το να αλλάξει κανείς modus operandi όσον αφορά την αγοραστική του συμπεριφορά, το πώς αποθηκεύει το φαγητό και το πώς το αξιοποιεί, ίσως και να μην είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται.

Πιο συνετά ψώνια

Αν ψωνίζει κανείς σύμφωνα με τις ανάγκες του, πετάει λιγότερα. Απλά μαθηματικά. Όσα παραπάνω πάρει, τόσο πιο μεγάλη είναι η πιθανότητα να βρεθούν στα σκουπίδια. Αν έχεις στα χέρια σου μια λίστα με όσα χρειάζεσαι, δεν θα καταλήξεις με ένα καλάθι γεμάτο με πράγματα που βρέθηκαν μπροστά σου στο σούπερ μάρκετ. Ειδικότερα στα πιο ευπαθή προϊόντα (φρούτα και λαχανικά) θα λειτουργούσε καλύτερα αν αγοράζονταν κάθε δύο ή τρεις μέρες και σε μικρές ποσότητες, ώστε να καταλανώνονται φρέσκα και να υπάρχουν οι λιγότερες δυνατές απώλειες. Συγχρόνως πρέπει να αλλάξουμε τι επιλέγουμε. Δεν θα αγοράσουμε κάτι χτυπημένο, αλλοιωμένο, αλλά δεν είναι απαραίτητο να σνομπάρουμε ένα στραβό καρότο ή μια λίγο πιο κακομούτσουνη πατάτα – όσα δεν περνάνε το… κάστινγκ μένουν στα αζήτητα και πετιούνται. Σε μια σάλτσα, σε μια σούπα ή κομμένο σε μια σαλάτα, ένα πιο άσχημο λαχανικό δεν έχει καμία διαφορά. 

To άλλο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κοιτάζουμε όσα βάζουμε στο καλάθι μας λίγο πιο προσεκτικά. Να αποφεύγουμε προϊόντα με ογκώδεις συσκευασίες που ενισχύουν τη σπατάλη. Να προτιμάμε όσες είναι επαναχρησιμοποιήσιμες ή φτιαγμένες από ανακυκλωμένα υλικά. Κάποιες που εκ πρώτης όψεως φαίνονται ανακυκλώσιμες μπορεί και να μην είναι, καθώς τα υλικά τους δεν διαχωρίζονται – οι χάρτινες συσκευασίες με επένδυση από αλουμίνιο, λόγου χάρη. Ε, μπορούμε να διαλέξουμε κάτι άλλο. Κι όταν φτάσουμε στο ταμείο, να βάλουμε όσα ψωνίσαμε σε υφασμάτινες ή επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες. Να τις έχουμε στο αυτοκίνητο ή να κρατάμε μια-δυο από αυτές που διπλώνουν και πιάνουν ελάχιστο χώρο. 

Αποθήκευση και μαγείρεμα

Το πώς τοποθετούμε τα προϊόντα στο ντουλάπι ή στο ψυγείο μπορεί να παρατείνει τον χρόνο ζωής τους. Αφιερώνοντας κανείς μερικά λεπτά για να βάλει τα καινούργια πίσω και τα παλιά μπροστά, θα πετάξει λιγότερα. Το ίδιο και αν τοποθετήσει όσα φρούτα και λαχανικά παράγουν αιθυλένιο –μήλα, αχλάδια, αβοκάντο, μπανάνες κ.τ.λ.– και επιταχύνουν την ωρίμανσή τους χωριστά από τα υπόλοιπα. Από κει και πέρα η κατάψυξη είναι μέγας διασώστης. Ό,τι δεν φαγωθεί, όπως το φαγητό που περίσσεψε, ό,τι σε φρούτο και λαχανικό δεν χρησιμοποιηθεί, μπορεί να διατηρηθεί εκεί. Αρκεί να μεριδοποιηθεί σωστά πριν τοποθετηθεί στα δοχεία αποθήκευσης. Πρέπει να διαχωρίσουμε τα κομμάτια με διαφανή μεμβράνη, για να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Όσον αφορά τα τυποποιημένα προϊόντα, καλό είναι να έχουμε υπόψη μας ότι άλλο η ημερομηνία λήξης και άλλο η σήμανση «ανάλωση κατά προτίμηση πριν από», που δεν σημαίνει ότι δεν είναι πλέον ασφαλές να καταναλωθούν – σε αυτή την περίπτωση, ιδίως όταν αφορά είδη μακράς διαρκείας, έαν η εν λόγω ημερομηνία έχει περάσει, κρίνουμε ανά περίσταση. 

Αντί να αγοράζουμε μυρωδικά (βασιλικό, δυόσμο, ρίγανη, δεντρολίβανο), μπορούμε να φυτέψουμε μερικά στο μπαλκόνι. Έτσι, όποτε θέλουμε κόβουμε μερικά φύλλα ή ένα κλαράκι και δεν πετάμε ούτε όσα δεν χρησιμοποιήσαμε – ούτε τη συσκευασία τους. Ας έχουμε στον νου μας τι έκαναν οι μανάδες κι οι γιαγιάδες μας: είναι ένας μπούσουλας για να αξιοποιείται ό,τι περισσεύει. Μπορεί να γίνει τουρσί, μαρμελάδα, γλυκό του κουταλιού, σπιτικές κονσέρβες κάθε λογής. Οι φλούδες και τα κοτσάνια των λαχανικών και τα κόκαλα από το κρέας μπορούν να μπουν σε έναν ζωμό. Κι όσα απομείνουν στον πάγκο της κουζίνας, με λίγη διάθεση για μαγειρικό upcycling, να χρησιμοποιηθούν κι αυτά. Με το κοτσάνι από το μπρόκολο μπορεί κανείς να νοστιμίσει ένα ριζότο ή μια πίτσα. Τις φλούδες του πορτοκαλιού να τις αποξηράνει και να τις χτυπήσει στον επεξεργαστή τροφίμων. Θα έχει έτσι μια σκόνη που θα αρωματίσει κάθε λογής φαγητά και γλυκά. Οι λεμονόκουπες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή φυσικών καθαριστικών και τα απομεινάρια του καφέ ως λίπασμα για τα φυτά. Το μπαγιάτικο ψωμί και το χθεσινό φαγητό θα μεταμορφωθούν σε κάτι καινούργιο. Υπάρχουν πολλές ιδέες· κάποιες είναι εύκολο να υλοποιηθούν, άλλες θέλουν λίγο παραπάνω χρόνο και κόπο, όλες όμως δείχνουν έναν δρόμο που μπορούμε να προσαρμόσουμε στα μέτρα μας. Όσα μάθαμε στραβά μπορούμε σταδιακά να τα ξεμάθουμε.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή