Νικόλ Κίντμαν: «Γίνομαι πιο ευαίσθητη μεγαλώνοντας»

Νικόλ Κίντμαν: «Γίνομαι πιο ευαίσθητη μεγαλώνοντας»

4' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Επί μήνες επέστρεφε στο σπίτι της γεμάτη μελανιές από τις σκηνές πόνου και πάθους με τον τηλεοπτικό της σύζυγο Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ. Τα βράδια όμως απολάμβανε εξόδους με τη γυναικοπαρέα της σειράς «Big Little Lies» του ΗΒΟ – στη χώρα μας προβάλλεται αποκλειστικά κάθε Κυριακή στις 04.00 και τη Δευτέρα στις 22.10 από το κανάλι Novacinema 4 HD. Είναι το νέο στοίχημα της Νικόλ Κίντμαν, που αποφάσισε να επενδύσει και ως παραγωγός στη νέα λαμπρή εποχή της τηλεόρασης.

Πρωταγωνίστρια και παραγωγός στη σειρά «Big Little Lies». Πώς αναμειχθήκατε στο πρότζεκτ;

Μια συνεργάτιδα της Ρις (σ.σ. Γουίδερσπουν) και φίλη μου διάβασε το βιβλίο, μου το έστειλε, το διάβασα και πείστηκα αμέσως. Ηταν συναρπαστικό· ταξίδεψα στην Αυστραλία, συνάντησα τη συγγραφέα Λιάν Μοριάρτι και της ζήτησα τα δικαιώματα. Μου έθεσε έναν όρο, να υποδυθώ τη Σελέστ, τον οποίο αποδέχτηκα αμέσως.

Ποια ήταν τα επόμενα στάδια της παραγωγής;

Με τη Ρις και δύο συνεργάτιδές μας ξεκινήσαμε να το «δουλεύουμε». Χρειαζόμασταν έναν σεναριογράφο που να μπορεί να γράψει πάνω σε αυτή τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία και να διαθέτει την εμπειρία της ανάπτυξης χαρακτήρων σε πολλά επεισόδια. Ο στόχος μας ήταν να κάνουμε μια ταινία επτά ή οκτώ ωρών με κινηματογραφικά πρότυπα. Ηταν ευλογία το ότι γνωρίσαμε τον Ντέιβιντ Κέλι, ο οποίος είχε αγαπήσει το βιβλίο και ήξερε ακριβώς ποιο έπρεπε να είναι το ύφος της σειράς. Την παρουσιάσαμε σε διάφορα δίκτυα, «κλείσαμε» με το ΗΒΟ και ο Ντέιβιντ ξεκίνησε να γράφει. Ο Ζαν Μαρκ Βαλέ, που διάβασε και λάτρεψε τα πρώτα κείμενα που του στείλαμε, εντάχθηκε στο πρότζεκτ και η ανάμειξή του ήταν πολύ σημαντική ώστε να κάνουμε μια μεγάλη ταινία και όχι μια τηλεοπτική σειρά επεισοδίων. Το κατάλαβε, το οραματίστηκε και μέσα σε μόλις 18 μήνες είχαμε ξεκινήσει. Αυτό συμβαίνει όταν αναλαμβάνουν γυναίκες, παίρνουμε την απόφαση και ξεκινάμε.

Οταν η Λιάν Μοριάρτι είπε ότι ήθελε να υποδυθείτε τη Σελέστ, είχατε ενδοιασμούς για το ότι θα αναλαμβάνατε έναν τόσο φορτισμένο ρόλο;

Ηταν έντονα φορτισμένος και πολύ συναισθηματικός ρόλος για μένα, ακόμα είναι. Εκανα όμως πολλή έρευνα και τον προσέγγισα σε βάθος, όπως πάντα. Πολλές από τις σκηνές που κάναμε είχαν πολλή σωματική επαφή, αλλά ήθελα να το κάνω, γιατί ήθελα να είναι αυθεντικό και αληθινό, παρότι συνήθως όλα αυτά γίνονται από κασκαντέρ. Είχα μελανιές, οι μελανιές ήταν αληθινές. Ο Κιθ (σ.σ. ο σύζυγός της) με ρωτούσε «τι στο καλό συμβαίνει σε αυτό το γύρισμα;», γιατί γυρνούσα στο σπίτι, έκανα ντους και με έβλεπε γεμάτη μελανιές. Ομως έτσι μου αρέσει να δουλεύω. Οσο μεγαλώνω, γίνομαι πιο συναισθηματική και πιο ευαίσθητη.

Η δράση μεταφέρθηκε από το Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου τοποθετείται στο βιβλίο, στο Μοντερέι στις ΗΠΑ. Γιατί;

Τα θέματα που αγγίζει είναι παγκόσμια. Φυσικά και θα μας άρεσε να κάνουμε γυρίσματα στο Σίδνεϊ, αλλά για να έχει διεθνή απήχηση πήραμε την «ευχή» της Λιάν και το μεταφέραμε στην Αμερική. Το βιβλίο είναι αυθύπαρκτο. Οταν μεταφέρεις ένα βιβλίο στην οθόνη, με οποιαδήποτε μορφή, πρέπει να επιτρέψεις στον σκηνοθέτη και στον σεναριογράφο να το κάνουν καλλιτεχνικά δικό τους. Ο συγγραφέας πρέπει να έχει τη μεγαθυμία να πει ότι δεν πειράζει που θα το μεταμορφώσετε σε κάτι άλλο. Αυτή την «ευχή» μάς έδωσε η Λιάν, γι’ αυτό και ο Ζαν Μαρκ μπόρεσε να το κάνει «δικό του». Είναι το σινεμά απέναντι στη λογοτεχνία.

Το Μοντερέι φαίνεται υπέροχο μέρος για γυρίσματα.

Είναι πανέμορφο και η ατμόσφαιρα είναι καταπληκτική. Μετά τη δουλειά ανταλλάσσαμε μηνύματα ρωτώντας ο ένας τον άλλον πού θα πάει για φαγητό. Ο ωκεανός είναι πολύ σημαντικός για τον Ζαν Μαρκ, ήθελε τον ωκεανό, το νερό είναι τεράστιο κομμάτι της σειράς.

Οι σκηνές που μοιράζεστε με τον Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ, ο οποίος υποδύεται τον σύζυγό σας Πέρι, είναι πολύ φορτισμένες. Μερικές φορές οι ηθοποιοί λένε ότι αποφεύγουν να περνούν πολύ χρόνο μαζί εκτός γυρισμάτων, ώστε να μη χαθεί η ένταση. Εσείς πώς το χειριστήκατε;

Κυρίως συζητούσαμε πολύ για τους χαρακτήρες και τη σχέση. Περάσαμε όμως χρόνο μαζί, κυρίως με τους δίδυμους, ώστε να «χτίσουμε» την οικογένεια. Είχε πολύ ενδιαφέρον επίσης το γεγονός ότι, επειδή ήμασταν πολλές γυναίκες στο καστ, βγαίναμε μετά το γύρισμα και αυτό ήταν ωραίο. Μάλιστα δεν είχαμε την αίσθηση ότι αφήναμε πίσω τη δουλειά, γιατί με έναν περίεργο τρόπο αυτά τα δείπνα, αυτές οι συζητήσεις «έδεσαν» τη φιλία μας. Ετσι, ενστικτωδώς, γνωρίζοντας η μία την άλλη, ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε. Τώρα πια είμαστε πολύ δεμένες, λέμε η μία στην άλλη σχεδόν τα πάντα.

Πιστεύετε ότι η τηλεόραση έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια; Τη βρίσκετε πιο ελκυστική σε ό,τι αφορά τη μυθοπλασία;

Η τηλεόραση έχει γίνει πολύ ποιοτική. Είναι εξαιρετική και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό. Οι ηθοποιοί ψάχνουμε για σπουδαίες ιστορίες και μεγάλες ευκαιρίες. Οταν μπορούμε να τις βρούμε μόνο σε ένα μέσο, είναι δύσκολο. Υπάρχουν τόσο πολλοί ηθοποιοί στον κόσμο που αξίζουν ευκαιρίες, τόσοι ταλαντούχοι σεναριογράφοι και σκηνοθέτες, και ξαφνικά υπάρχουν κι άλλες ευκαιρίες. Οταν άνθρωποι όπως η Τζέιν Κάμπιον και ο Ζαν Μαρκ Βαλέ επιλέγουν την τηλεόραση, είναι υπέροχο. Δεν υπάρχει πια το στίγμα, μπορείς να έχεις πρόσβαση σε μεγάλους αριθμούς ανθρώπων και είναι τόσο άμεσο το μέσο, είναι καταπληκτικός ο τρόπος που όλο αυτό έχει εξελιχθεί. Σίγουρα θα κάνω κι άλλη τηλεόραση. ■

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή