Ο καπιταλισμός σώζει… σκύλους

Ο καπιταλισμός σώζει… σκύλους

2' 45" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Συγγνώμη κιόλας, αλλά ο Ιησούς έρχεται δεύτερος! Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τη σωτηρία εκατομμυρίων (ναι, εκατομμυρίων) σκυλιών στην Κίνα. Που, μέχρι χθες, αγνοούσε επιδεικτικά τις εκατοντάδες χιλιάδες υπογραφές διαμαρτυρίας, τις ευγενικές παραινέσεις των εμπορικών εταίρων και τις καταγγελίες φιλοζωικών οργανώσεων για την εκατόμβη (αν και εδώ ο όρος εκατόμβη είναι πολύ αδύναμος) των φρικτά κακοποιημένων και σφαγιασμένων σκύλων για τις ανάγκες ενός από τα μεγαλύτερα υπαίθρια φεστιβάλ του πλανήτη: του καλοκαιρινού φεστιβάλ με τίτλο «Σκύλος και λίτσι» που συγκεντρώνει κάθε χρόνο εκατομμύρια επισκέπτες στην πόλη Γιουλίν της επαρχίας Γκουανγκτσί. 

Το ότι κάμποσοι Κινέζοι θεωρούν λιχουδιά το κρέας του σκύλου έχει γίνει γνωστό εδώ και πολύ καιρό, όταν η χώρα του ενάμισι δισεκατομμυρίου κατοίκων άνοιξε τις πύλες της στη Δύση. Σιγά σιγά μαθαίναμε και ακόμα πιο φριχτές λεπτομέρειες, όπως ότι το συγκεκριμένο φεστιβάλ δεν είναι καν παραδοσιακό· διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2010, ώστε να προωθήσει τις πωλήσεις του κρέατος σκύλου που σημείωναν ραγδαία πτώση από τις αρχές του μιλένιουμ. Ή ότι περισσότερα από δέκα εκατομμύρια σκυλιά σφάζονται κάθε φορά για τις ανάγκες του, και μάλιστα αφού πρώτα βασανιστούν συστηματικά, καθώς η γκουρμέ αντίληψη είναι πως όσο πιο στρεσαρισμένο είναι το ζώο τη στιγμή του θανάτου του τόσο νοστιμότερο γίνεται το κρέας του. 

Και βέβαια, επειδή η κλοπή είναι πάντα πιο συμφέρουσα από την εκτροφή, τα περισσότερα σκυλιά είναι κατοικίδια που έχουν απαχθεί από τα σπίτια των αφεντικών τους σε μαζικές επιχειρήσεις-σκούπες από οργανωμένα εγκληματικά συνδικάτα που κάνουν μόνο αυτή τη δουλειά, 365 μέρες τον χρόνο.

Αυτή η πολιτιστική διχοτόμηση που συμβαίνει στην Κίνα από τη γένεση της μεσαίας τάξης της έχει οδηγήσει σε ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα εν ισχύι, στην απίθανη αυτή χώρα: από τη μία η κυνοφιλία που κερδίζει έδαφος στις πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές, από την άλλη η κυνοφαγία που παραμένει ακλόνητη στην αχανή ύπαιθρο. Και στη μέση «οι Δυτικοί και οι ευαισθησίες τους, που προσπαθούν να μας επιβάλουν ότι ένας χοίρος έχει λιγότερα δικαιώματα στη ζωή από ένα σκυλί», όπως έλεγε πριν από μερικούς μήνες, σε στιγμές ευδαίμονος χαλάρωσης, ένας Κινέζος σκηνοθέτης του Χόλιγουντ…

Μόνο που, απ’ ό,τι φαίνεται, η ζυγαριά ετοιμάζεται να γείρει προς τη μία πλευρά. Γιατί φέτος οι κινεζικές αρχές αποφάσισαν να απαγορεύσουν πιλοτικά τη διακίνηση κρέατος σκύλων (και γάτων) από τις 15 Ιουνίου, μόλις μία εβδομάδα προτού ξεκινήσει το συγκεκριμένο φεστιβάλ. Τα πρόστιμα για τους παραβάτες θα είναι εξοντωτικά (περίπου 15.000 δολάρια), οι αρχές σχεδιάζουν να στήσουν μπλόκα σε όλες τις εισόδους της πόλης και, αν καταφέρουν να μετριάσουν την κατανάλωση (γιατί είναι βέβαιο ότι πολλά ζώα θα σφαχτούν πριν από την ημερομηνία της απαγόρευσης), θα ξεκινήσουν μια καμπάνια ενημέρωσης με στόχο την οριστική κατάργηση της σκυλοφαγίας, όπως έκανε η Ταϊβάν τον περασμένο Απρίλιο.

«Με ικανοποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι η νέα γενιά της Κίνας μοιράζεται τις ίδιες ευαισθησίες με τους νέους ανθρώπους στη Δύση», δήλωσε στον Independent ο Μο Γκονγκ Μινγκ, αξιωματούχος του κόμματος στην πόλη – με κάποια σκωπτική διάθεση, υποπτεύομαι. Όπως υποπτεύομαι και την απάντηση στο ερώτημα «γιατί οι Κινέζοι αποφάσισαν εν τέλει να ενδώσουν στους φιλοζωικούς συναισθηματισμούς ημών των Ευρωπαίων» μας την προσφέρει στο πιάτο εκείνο το περίφημο σλόγκαν που είχε εμπνευστεί ο επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας του Κλίντον το 1992, Τζέιμς Κάρβιλ: «Είναι η Οικονομία, ηλίθιε». Ένας σκύλος μπορεί μερικές φορές να σώζει τον κόσμο. Αλλά μερικά εκατομμύρια σκύλων θα τα σώσει ο απεχθής καπιταλισμός… ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή