Όταν ήταν μικρή, ήθελε να γίνει χορογράφος. Τελικά αποφάσισε να φοιτήσει στη Νομική,αλλά η αψεγάδιαστη εμφάνισή της την οδήγησε στο μόντελινγκ. Εργάστηκε ως μοντέλο, απέσπασε τον τίτλο της Μις Ισραήλ και υπηρέτησε ως εκπαιδεύτρια μάχης στον ισραηλινό στρατό, πριν γίνει το κινηματογραφικό πρόσωπο της θρυλικής ηρωίδας των DC Comics.
Ο ανοιξιάτικος ήλιος προσπαθεί με ζήλο να τρυπήσει τα σύννεφα που κοντεύουν να «καταπιούν» τις κορυφές από τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης και στα πεζοδρόμια λιμνάζουν τα νερά της πρωινής βροχής. Το ουράνιο τόξο «στεφανώνει» την κορυφογραμμή της πόλης και η θέα από τον δωδέκατο όροφο του ξενοδοχείου Ritz Carlton, που φιλοξενεί το press junket της ταινίας «Wonder Woman», κόβει την ανάσα.
Στα πηγαδάκια των δημοσιογράφων που έχουν ταξιδέψει μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έως την ανατολική ακτή των ΗΠΑ κυριαρχούν οι συζητήσεις για την ταινία και τις διθυραμβικές κριτικές που έλαβε, και όλοι περιμένουν με ανυπομονησία να κάνει την εμφάνισή της η πρωταγωνίστρια Γκαλ Γκαντότ. Ένας Βορειοευρωπαίος συνάδελφος με περιπαικτική διάθεση απευθύνεται στην ομήγυρη χαμογελώντας πονηρά: «Εντάξει, παραδεχτείτε το, όλοι θέλετε απλώς να δείτε αν είναι τόσο όμορφη και από κοντά». Αν είναι και η δική σας απορία, ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, γιατί η 32χρονη Ισραηλινή ηθοποιός είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Ναι, είναι πολύ όμορφη, κυρίως όταν χαμογελά πλατιά, ειλικρινά και αβίαστα και γιατί εκπέμπει φιλικότητα και χαρά. Τη σκληρότητα που της άφησε η διετής θητεία της, στα 20 της χρόνια, στον ισραηλινό στρατό έχει απαλύνει η μητρότητα -έχει δύο μικρά κοριτσάκια, 6 ετών και μερικών μηνών- και τώρα στην έκφρασή της κυριαρχεί μια ήρεμη αποφασιστικότητα και στη διάθεσή της μια παιδικότητα ανάμεικτη με επαγγελματισμό. Χρειάστηκε να σταθεί όρθια σε όλη τη διάρκεια της συνέντευξης, λόγω ενός ατυχήματος που είχε στην πλάτη, δεν έδειξε ωστόσο την ελάχιστη δυσφορία. Είναι ένα από τα «μαθήματα» που τη δίδαξε η εμπειρία των εξάμηνων απαιτητικών γυρισμάτων, σε τρεις χώρες, σε αντίξοες καιρικές συνθήκες: «Δεν παραπονιόμουν, γιατί έκανε τόσο κρύο, που δεν μπορούσα να μιλήσω», γελάει. «Σοβαρά τώρα, έπρεπε να ξεχάσω το κρύο και να κάνω τη δουλειά μου, και αυτό έκανα. Αυτή η ηρωίδα είναι σουπεργούμαν· αν δεν την υποδυόμουν καλά, δεν θα μπορούσα να εξηγήσω σε κανέναν ότι, ξέρετε, έκανε κρύο! Βέβαια, μόλις σταματούσε το γύρισμα, έτρεχαν όλοι με κουβέρτες και θερμάστρες να με ζεστάνουν. Όλοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό γι’ αυτή την ταινία, και αυτό έκανα κι εγώ. Δουλέψαμε με όλη μας την ψυχή».
Ανίκητη, αλλά ανθρώπινη
Κινητήριος δύναμη πίσω από το μεγαλεπήβολο πρότζεκτ υπήρξε η σκηνοθέτις Πάτι Τζένκινς, για την οποία ήταν όνειρο χρόνων να φέρει στη μεγάλη οθόνη τη «Wonder Woman». «Η Πάτι είναι εκπληκτική, ήμουν τυχερή που σκηνοθέτησε αυτή την ταινία. Είναι θερμή, τρυφερή, αστεία. Την αισθανόμουν πάντα δίπλα μου και κάναμε πολλές δημιουργικές συζητήσεις γι’ αυτή τη γυναίκα. Ήταν υπέροχο να δουλεύω μαζί της». Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες τους ήταν αν θα κατάφερνε το κοινό να συνδεθεί με τη «Wonder Woman», να την αισθανθεί κοντά του. «Είναι μια θεά και κανείς μας δεν είναι, οπότε πώς μπορεί ο κόσμος να αισθανθεί κοντά της; Τελικά νομίζω ότι και οι δυο μας καταλάβαμε ότι, αν δείχναμε τις ατέλειές της και τα ελαττώματά της, θα ήταν πιο εύκολο για τους ανθρώπους να συνδεθούν μαζί της. Δεν έχει λοιπόν πάντα τον έλεγχο των πραγμάτων και δεν είναι πάντα πολύ σίγουρη. Είναι ταυτόχρονα ευάλωτη, ανασφαλής, αθώα, ενάρετη, και αυτό το στοιχείο με προσέλκυσε σε αυτόν τον χαρακτήρα». Πιο «γήινα» χαρακτηριστικά τής δίνει φυσικά και η ερωτική ιστορία που εκτυλίσσεται, παράλληλα με τη δράση, ανάμεσα στην Νταϊάνα και στον Αμερικανό πιλότο Στιβ Τρέβορ (Κρις Πάιν), που δείχνει την ευάλωτη, ανθρώπινη, συναισθηματική πλευρά της άφθαρτης ηρωίδας. Για τον συμπρωταγωνιστή της έχει να πει μόνο καλά λόγια: «Από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε αισθανθήκαμε ασφάλεια ο ένας με τον άλλο, είχαμε πολύ καλή χημεία. Ο Κρις είναι πολύ αστείος και με έκανε να γελάω συνέχεια, πολλά γυρίσματα χρειάστηκε να σταματήσουν γιατί γελούσαμε ακατάπαυστα».
Το γεγονός ότι δεν επελέγη για τον ρόλο της «Wonder Woman» μια Αμερικανίδα ηθοποιός εξέπληξε πολλούς, η ίδια ωστόσο το θεωρεί σημαντικό και θετικό, καθότι «πρόκειται για μια πανανθρώπινη ηρωίδα, ανήκει σε όλο τον κόσμο». Όσο για το αν ο -ανδροκρατούμενος κατά βάση- κόσμος είναι έτοιμος να σωθεί από μια γυναίκα, προσπαθεί να σταθεί πάνω από τις διαχωριστικές γραμμές: «Ως γυναίκα, η ευχή μου είναι να σταματήσουμε να μιλάμε για το ποιος είναι καλύτερος, οι άντρες ή οι γυναίκες, αυτή θα ήταν μια νίκη». Η τελευταία ερώτηση μάλλον ήταν αναμενόμενη: Τι θα έκανες αν ήσουν η «Wonder Woman»; «Θα ήθελα να θεραπεύω ανθρώπους». ■