Οι Έλληνες του Κατάρ

5' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ψυχραιμία και ηρεμία. Αυτό είναι το κλίμα που επικρατεί στην ελληνική κοινότητα του Κατάρ δύο εβδομάδες μετά την είδηση ότι η Σαουδική Αραβία προχωρά σε καθολικό εμπάργκο στη μικρή χερσόνησο του Περσικού κόλπου. Έχοντας φύγει από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της κρίσης, οι περίπου 4.000 Έλληνες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο Κατάρ είναι αισιόδοξοι ότι η διπλωματική κρίση θα λήξει. Ο αρχιεπίσκοπος Καττάρων, η νηπιαγωγός του τοπικού σχολείου ελληνικής γλώσσας και εργαζόμενοι που ζουν χρόνια στο Κατάρ ή έφτασαν πρόσφατα καταθέτουν στο «Κ» τις απόψεις τους. 

Γεννημένος στην Κρήτη, ο αρχιεπίσκοπος Καττάρων κ. Μακάριος Μαυρογιαννάκης, ο οποίος ανήκει στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, από το 2001 εξυπηρετούσε τους χριστιανούς του Κατάρ μόνο στις μεγάλες γιορτές της Ορθοδοξίας. Από το 2004 όμως ζει πλέον μόνιμα εκεί και λειτουργεί στη μοναδική ορθόδοξη εκκλησία των Αγίου Ισαάκ και Αγίου Γεωργίου. «Η ελληνική κοινότητα ξεκίνησε το 2005, που ήρθαν οι πρώτοι 250 Έλληνες για να οργανώσουν τους Πανασιατικούς Aγώνες λόγω της πείρας από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Από το 2010 έχουμε τη μεγάλη εισροή των Ελλήνων στις κατασκευαστικές εταιρείες», αναλύει ο αρχιεπίσκοπος για την ιστορία της παρουσίας των Ελλήνων στο Κατάρ και συνεχίζει: «Οι Έλληνες που έρχονται είναι πολύ εσωστρεφείς. Δυστυχώς, δεν υπάρχει ένας κεντρικός φορέας που να μας ενώνει, αφού δεν καταφέραμε να κάνουμε ελληνική κοινότητα επίσημα. Υπάρχουν όμως τρεις πόλοι, η Εκκλησία, η πρεσβεία και το σχολείο». Όταν έγινε γνωστή η είδηση για το εμπάργκο, οι Έλληνες απευθύνθηκαν και στην Εκκλησία. Ο αρχιεπίσκοπος μεταφέρει το κλίμα και λέει: «Υπήρχε αναστάτωση, αλλά δεν πανικοβλήθηκαν, όπως γράφτηκε. Είναι λογικό να υπάρχει ανησυχία όταν ακούν ότι υπάρχει αποκλεισμός και περιορισμός στις αερογραμμές. Όποιος θέλει όμως να ταξιδέψει για Ελλάδα μπορεί με τρεις πτήσεις κάθε μέρα. Και δεν υπάρχουν ούτε ελλείψεις. Ως κληρικός και ως άνθρωπος λέω πως, όταν πιστεύεις στον Θεό, έχεις μια ελπίδα. Αυτή σε κρίσιμες στιγμές πρέπει να τη μεταδίδουμε και στους ανθρώπους που πανικοβάλλονται». 

Οι Έλληνες του Κατάρ-1

Στο ελληνικό σχολείο του Κατάρ φοιτούν σήμερα 180 μαθητές.

 

Η χώρα των ex-pats

Κανείς δεν θα περίμενε ότι στο Κατάρ υπάρχει ελληνικό σχολείο, όπως είναι γνωστό το Τμήμα Ελληνικής Γλώσσας στο Κατάρ. Νηπιαγωγός εκεί σήμερα είναι η Κατερίνα Βασιλάκη. Η ίδια ακολούθησε πριν από τέσσερα χρόνια τον σύζυγό της, ο οποίος είχε μετακομίσει πρώτος για να δουλέψει σε αεροπορική εταιρεία, με τον γιο τους σε ηλικία 3 μηνών όταν έφτασε εκεί. Όπως λέει η κ. Βασιλάκη, «το παιδί μας είναι πολίτης του κόσμου. Είναι δίγλωσσο και μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον πολυπολιτισμικό. Οι Καταριανοί εδώ είναι μειονότητα. Εμείς είμαστε περισσότεροι, οι ex-pats, όπως μας λένε, αν και στην πραγματικότητα είμαστε οικονομικοί μετανάστες. Το Κατάρ είναι μια καινούργια χώρα, βλέπεις παντού την ανάπτυξη, είναι σαν εργοτάξιο εν όψει και του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο ποδόσφαιρο», σημειώνει και σχολιάζει ότι ως γυναίκα η ίδια δεν έχει νιώσει καταπίεση, όπως θέλει το στερεότυπο. 

«Το σχολείο ξεκίνησε πριν από οχτώ χρόνια με 20 παιδιά και μία εκπαιδευτικό. Εγώ ήρθα το 2014 με απόσπαση και ξεκινήσαμε το νηπιαγωγείο. Σήμερα έχουμε 180 παιδιά και είμαστε τρεις εκπαιδευτικοί. Το σχολείο υπάρχει χάρη στη στήριξη των ελληνικών και των κυπριακών εταιρειών που μας νοικιάζουν έναν χώρο. Γίνεται ένα απογευματινό σαν φροντιστηριακό μάθημα ελληνικών. Προσπαθούμε να εμπλέξουμε και πολιτιστικά στοιχεία στη διδασκαλία, όπως για παράδειγμα την ιστορία μας, ώστε τα παιδιά να γνωρίσουν όσα περισσότερα μπορούν για τη χώρα μας, καθώς όσο περνάει ο καιρός οι δεσμοί τους με την Ελλάδα χαλαρώνουν», λέει η κ. Βασιλάκη. 

Η ίδια δεν πανικοβλήθηκε στο άκουσμα της είδησης του αποκλεισμού. «Δεν ήμουν από τους ανθρώπους που έτρεξαν στα σούπερ μάρκετ, γιατί έγιναν κι αυτά. Θεωρώ λογικό κάποιοι άνθρωποι να πανικοβληθούν. Και γονείς ανησύχησαν, αλλά οι περισσότεροι ήταν ψύχραιμοι. Βέβαια αυτό ήταν τις πρώτες στιγμές. Τώρα επικρατεί μια σχετική ηρεμία. Το κράτος φάνηκε πολύ οργανωμένο και το να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις στον αποκλεισμό εγώ το θαύμασα», καταλήγει η νηπιαγωγός. 

Οι Έλληνες του Κατάρ-2

Η αρχιτέκτονας Ευτυχία Σπυριδάκη

 

Οπως στα Capital Controls

Οι περισσότεροι Έλληνες που ζουν στο Κατάρ εργάζονται στον τομέα των κατασκευών. Αρκετοί έχουν μετακομίσει λόγω της κρίσης. Ανάμεσά τους ο Βασίλης Παπαδόπουλος, αρχιτέκτονας με βαρύ βιογραφικό που είχε δουλέψει πάνω από τρεις δεκαετίες στη μελέτη και την επίβλεψη κατασκευής ιδιωτικών κατοικιών. Λέει χαρακτηριστικά: «Μόλις άρχισε η κρίση, έβλεπα ότι δεν έχω κανένα μέλλον και έψαχνα δουλειά στο εξωτερικό. Έστελνα 15 βιογραφικά τη μέρα στις χώρες του Κόλπου, γιατί οι δουλειές είναι εκεί. Μου πήρε τριάμισι χρόνια για να βρω δουλειά στο Κατάρ τον Σεπτέμβρη του 2013». Πλέον ο κ. Παπαδόπουλος ζει μακριά από τα παιδιά του, μόνος στο Κατάρ, το οποίο δεν είχε επισκεφτεί ποτέ πριν πιάσει δουλειά εκεί. Σταδιακά, ενώ η αρχική οικονομική πρόταση δεν είχε καμία σχέση με το βιογραφικό του, κατάφερε σιγά σιγά να ανέβει. Παρά την κρίση που υπάρχει τώρα, ο ίδιος δεν σκέφτεται «ούτε κατά διάνοια» να γυρίσει στην Ελλάδα. «Προσπαθώ να καταλάβω γιατί έχει δημιουργηθεί τόσος θόρυβος. Δεν έχω φοβηθεί καθόλου και δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η τρομολαγνία», λέει. 

«Δεν έχουμε λόγο να αλλάξουμε τη ζωή μας. Ίσα ίσα είναι ευκαιρία για εμάς τους Έλληνες για δουλειές, γιατί κάποιοι από τις χώρες που εμπλέκονται έχουν θορυβηθεί και ετοιμάζονται να φύγουν». Έτσι βλέπει την κατάσταση ο Μάνος Φιοράκης, project manager σε μεγάλη εταιρεία. «Ο κόσμος είναι πολύ ψύχραιμος. Δεν λείπει τίποτα. Η Τουρκία προμηθεύει τα πάντα και πλέον τα τρόφιμα που έρχονται από εκεί είναι και πιο φθηνά», λέει ο κ. Φιοράκης, που βρέθηκε με την οικογένειά του στο Κατάρ πριν από δύο χρόνια. «Στην Ελλάδα είχα κάνει πολλές κατασκευές, όπως στο Αθηνών Αρένα. Ξαφνικά βρεθήκαμε χωρίς δουλειά. Κάποιος πήρε μια γομολάστιχα και έσβησε το επάγγελμά μας. Δεν το βάλαμε κάτω, ήρθαμε εδώ. Είναι ένα κράτος πολύ φιλόξενο, προσφέρει καλές αμοιβές, σου δίνει άλλο αέρα να δημιουργήσεις και, αν είσαι καλός, θα ανέβεις, κάτι για το οποίο δεν μπορώ να το υποστηρίξω για την Ελλάδα». 

Η Ευτυχία Σπυριδάκη είναι αρχιτέκτονας και είναι από το «νέο αίμα» που έφτασε στο Κατάρ, μόνη της πριν από τρεις μήνες, για να εργαστεί σε έργα του μετρό για έναν χρόνο, για την εμπειρία. «Στην αρχή πανικοβλήθηκα λίγο με την κατάσταση, γιατί υπήρχε ένα κύμα πανικού την πρώτη μέρα. Εμένα μου θύμισε πολύ την κατάσταση με τα capital controls στην Ελλάδα. Ήταν σαν να ξαναζώ την ίδια ιστορία. Ο κόσμος να βγαίνει να ψωνίζει στα σούπερ μάρκετ και να πηγαίνει στα ΑΤΜs», λέει η κ. Σπυριδάκη και συνεχίζει: «Δεν επηρεαζόμαστε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι φίλοι και οι συγγενείς στην Ελλάδα έχουν πανικοβληθεί. Αλλά αυτό που υπάρχει εδώ πλέον είναι ηρεμία». ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή