Το αμερικανικό όνειρο είναι ακόμα εδώ

Το αμερικανικό όνειρο είναι ακόμα εδώ

4' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα τελευταία 7-8 χρόνια και ενώ η χώρα βυθιζόταν ολοένα και πιο βαθιά στην κρίση, όχι μόνο από πλευράς οικονομικής, αλλά και πολιτικής, πολιτισμικής και συνειδησιακής, έβρισκα πάντα παρηγοριά στην παρέα αρκετών φίλων που είχαν μεταναστεύσει. Χαίρομαι κάθε φορά που τους βλέπω, διότι αντιλαμβάνομαι ότι προχωρούν στη ζωή τους σε ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από την καθημερινή ενασχόληση με την καταθλιπτική ελληνική πραγματικότητα και τους κατ’ εξακολούθηση –αν όχι κατ’ επάγγελμα– καταχραστές της.

Ωστόσο τίποτε δεν με είχε προετοιμάσει για τη Νέα Υόρκη. Προτού καν προλάβω να συμπληρώσω 24 ώρες στην πόλη, συνάντησα το πρώτο success story. Ενός Έλληνα επιχειρηματία, με έδρα στην Ελλάδα, υψηλή ειδίκευση στο αντικείμενό του, ο οποίος βρισκόταν στη Νέα Υόρκη για να «κλείσει» τη δεύτερη δουλειά του στις ΗΠΑ, αρκετών εκατομμυρίων ευρώ. Όσο περνούσαν οι ημέρες άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι, πέρα από τις μικρομεσαίου μεγέθους επιχειρηματικές συμφωνίες (για τα αμερικανικά δεδομένα), κάθε Έλληνας που έχει αρκετή όρεξη να διεκδικήσει μια θέση στον αμερικανικό ήλιο και –φυσικά– να παίξει με τους κανόνες μπορεί να πετύχει. Για τους Έλληνες το «American Dream» είναι ακόμη εκεί και, εσχάτως, παρά τα προβλήματά του, βρίσκεται με τον δικό του τρόπο και το ελληνικό κράτος. 

Μπαίνοντας στον πέμπτο όροφο του Γενικού Προξενείου στη Νέα Υόρκη, όπου βρίσκονται τα γκισέ στα οποία εξυπηρετούνται οι πολίτες που σπεύδουν να ζητήσουν προξενικές υπηρεσίες –που λόγω του μεγέθους της ελληνικής κοινότητας στην ευρύτερη περιοχή είναι δεκάδες κάθε μέρα– επικρατεί ηρεμία και τάξη. Καθένας από τους παρόντες έχει ηλεκτρονικά προκαθορισμένο ραντεβού, ώστε να μη δημιουργείται σύγχυση. Στα δεξιά, η πόρτα του γενικού προξένου Κωνσταντίνου Κούτρα ήταν ανοιχτή, οπότε δεν δυσκολεύτηκα να την περάσω. Μέσα στο γραφείο βρισκόταν ήδη κάποιος άλλος. Θέμα συζήτησης; Ιστορίες… τρέλας, αλλά και θλίψης, από την Ελλάδα. Αλλά και αυτή η πανταχού παρούσα αισιοδοξία ότι υπάρχει διέξοδος. Ο κ. Κούτρας, έμπειρος διπλωμάτης και με πολυετή θητεία σε ένα από τα πλέον εξωστρεφή πόστα του υπουργείου Εξωτερικών, εκείνο του εκπροσώπου, εξηγεί στo «Κ» ότι ο μόνος ρεαλιστικός στόχος που μπορεί να έχει ένας γενικός πρόξενος είναι να μεταφέρει στη χώρα που υπηρετεί «Ελλάδα, όσο περισσότερη Ελλάδα γίνεται».

Η σημασία του cargo 

Τους στόχους και τις σκέψεις του γενικού προξένου βοηθά και η ευνοϊκή συγκυρία. Από τις 12 Μαρτίου η Emirates έχει δρομολογήσει καθημερινή πτήση από την Αθήνα προς τη Νέα Υόρκη (και πίσω), βάζοντας ξανά την Ελλάδα στον αμερικανικό χάρτη. Πέρα από την ουσιαστική, προφανή σημασία μιας τέτοιας πτήσης για την καθημερινή σύνδεση της Αθήνας με τις ΗΠΑ, το δρομολόγιο έχει για την εταιρεία και μια δευτερεύουσα, ωστόσο ουσιώδη αξία, η οποία συνδέεται άμεσα και με τις μπίζνες που κάνουν ελληνικές εταιρείες στην Αμερική. Η Emirates «χτύπησε» την αγορά της Αθήνας διότι οσμίζεται δύο αλλαγές στην ελληνική αγορά: πρώτον, τη δυναμική ανάκαμψη της κρουαζιέρας και, δεύτερον, τις υπηρεσίες Cargo. Καθημερινά, τα αεροπλάνα της εταιρείας (όπως και άλλων που καλύπτουν εμπορικά δρομολόγια από την Αθήνα προς τις ΗΠΑ) μεταφέρουν τρόφιμα και ευπαθή υλικά προς την αμερικανική αγορά, στην οποία η υψηλή ποιότητα των ελληνικών προϊόντων τα καθιστά ιδιαίτερα ανταγωνιστικά.

Με αυτή την ευκαιρία η Emirates χορήγησε μια σειρά εκδηλώσεων του Γενικού Προξενείου στη Νέα Υόρκη, οι οποίες προωθούσαν την ελληνική τέχνη, την κουζίνα, αλλά και τους βαθύτατους δεσμούς της Ελλάδας με τις ΗΠΑ τα τελευταία 70 χρόνια. Η πρώτη εκδήλωση με αφορμή τα εγκαίνια της έκθεσης «Matter First» του Γιώργου Γιώτσα, σε επιμέλεια του Ιταλού ιστορικού Τέχνης Τζουλιάνο Σεραφίνι, συγκέντρωσε αρκετούς Έλληνες και Αμερικανούς που έφτασαν έως την 79η Οδό προκειμένου να θαυμάσουν τα έργα του Έλληνα καλλιτέχνη. Δύο ημέρες αργότερα, στον ίδιο χώρο, του Γενικού Προξενείου, Έλληνες σεφ που ζουν στη Νέα Υόρκη προετοίμασαν εδέσματα με βάση τον κρόκο Κοζάνης και τυριά από την περιοχή των Τρικάλων. Ήμουν αρκετά τυχερός ώστε να βρω εκεί τον βαρύτονο Νεκτάριο Αντωνίου και τον βιμπραφονίστα Χρήστο Ραφαηλίδη, οι οποίοι δημιούργησαν, επιπροσθέτως, μια ευχάριστη ατμόσφαιρα με γνώριμες μελωδίες.

Τις επόμενες δύο ημέρες, στις 28 και 29 Απριλίου, στην προξενική κατοικία τιμήθηκαν το Συμβούλιο των Επιτρόπων (Trustees) της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής Θεσσαλονίκης και το American Community Schools (ACS). Στην εκδήλωση για την Αμερικανική Γεωργική Σχολή η πλέον συγκινητική στιγμή ήταν εκείνη της άφιξης της Αλίκης Περρωτή, της μεγάλης ευεργέτιδας της Σχολής και του Perrotis College. Παρών στην εκδήλωση, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος θυμήθηκε ότι έχει… παίξει μπάλα στις αλάνες της Σχολής το μακρινό έτος 1937, πολύ πριν γίνει κληρικός. Το έργο της Σχολής αποτυπώνεται όμως και σε πρόσωπα όπως ο 26χρονος Βασίλης Πρασσάς που ήταν παρών στο προξενείο. 

Ζωντανές αναμνήσεις

Ο κ. Πρασσάς γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό της Χαλκιδικής, αποφοίτησε από την Αμερικανική Γεωργική Σχολή ως υπότροφος, από εκεί βρέθηκε να σπουδάζει στις ΗΠΑ και σήμερα εργάζεται ως αναλυτής στη Morgan Stanley. Ποιος είπε ότι το αμερικανικό όνειρο έχει πεθάνει; Ήταν και το ερώτημα που έθεσα στον κ. Πρασσά, μεταξύ σοβαρού και αστείου, μιλώντας για την Αμερικανική Γεωργική Σχολή: εκείνος για τα βιώματά του, εγώ για τις ιστορίες που είχα ακούσει από τον πατέρα μου, απόφοιτο του συγκεκριμένου θεσμού αριστείας. Ο πρόεδρος της Σχολής, κ. Πάνος Κανέλλης, έκανε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία της Σχολής, η οποία ήταν παρούσα στην πρεσβευτική κατοικία. Αμερικανοί που βρέθηκαν ως καθηγητές τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 στη Θεσσαλονίκη για να διδάξουν ήταν παρόντες, περιγράφοντας συγκινητικές ιστορίες από το δύσκολο παρελθόν. 

Η τελευταία ημέρα, εκείνη των βραβεύσεων από τον πρόεδρο του ACS κ. Στέφανο Γιαλαμά, ήταν επίσης γεμάτη από Έλληνες και αρκετούς Αμερικανούς που έχουν στηρίξει εμπράκτως το Σχολείο και έχουν διαφημίσει την Ελλάδα στο εξωτερικό. Παρόντες ήταν και οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων Ελληνικών Ιδρυμάτων που διατηρούν σημαντική παρουσία στη Νέα Υόρκη, και συγκεκριμένα ο κ. Βασίλης Τσάμης, διοικητικός διευθυντής του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, και η εκτελεστική διευθύντρια του Ιδρύματος Ωνάση κ. Αμαλία Κοσμετάτου. Εκ των καθηγητών, ήταν παρούσα η κ. Κάθριν Φλέμινγκ, ο κ. Γιάννης Μιαούλης, πρόεδρος του Μουσείου Επιστημών της Βοστώνης, ο Έντουαρντ Μπέργκερ, πρόεδρος του Southwestern University του Τέξας. Παρόντες ήταν επίσης η πρόεδρος της Atlantic Bank κ. Νάνσυ Παπαϊωάννου και ο πρόεδρος του American Hellenic Institute κ. Ν. Λαρυγγάκης. ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή