Πριν από δύο Σάββατα, την ημέρα της νεροποντής και της τροπικής ζέστης, μια ομάδα φιλότεχνων με ομπρέλες και ελαφρώς βρεγμένα ρούχα έκανε έναν περίπατο στα Εξάρχεια. Τι ακριβώς έκανε; Τι αναζητούσε; Υπό την ξενάγηση της Evelyn Simons, μιας νεαρής Βελγίδας επιμελήτριας, οι άνθρωποι του γκρουπ κοιτούσαν έργα σύγχρονης τέχνης, τα οποία έχουν στηθεί σε διάφορα σημεία της γειτονιάς: ένα γκαράζ, ένα υπαίθριο πάρκινγκ, ένα καφενείο –τη «Μουριά», έναν από τους πιο ονομαστούς, παραδοσιακούς καφενέδες της πρωτεύουσας– και άδεια καταστήματα. Η έκθεση με τον παράξενο τίτλο «Driftwood, ή πώς αναδυόμαστε μέσα από τα ρεύματα», σε διεύθυνση παραγωγής Ηλέκτρας Καλαϊτζάκη, διακλαδίζεται σε 11 μεμονωμένα καλλιτεχνικά πρότζεκτ που έχουν ως θεματικό άξονα τη μετακίνηση πληθυσμών, τη διακίνηση των αγαθών μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία, καθώς και την υποκρισία στον χώρο της τέχνης. Τη διοργάνωση χρηματοδοτεί το Fondazione Prada, ο εικαστικός οργανισμός που διευθύνει από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 η αρχισχεδιάστρια του διάσημου ιταλικού οίκου και συλλέκτρια Miuccia Prada. Η ιδέα όμως ανήκει στην 28χρονη Evelyn Simons, η οποία έχει σπουδάσει ιστορία της τέχνης και επιμέλεια εκθέσεων στη Σχολή Καλών Τεχνών της Γάνδης. «Δεν είχα μείνει ευχαριστημένη με τον τρόπο που ο καλλιτεχνικός κόσμος είχε αντιμετωπίσει το θέμα της μεταναστευτικής κρίσης. Διάλεξα την Αθήνα για λόγους συμβολικούς, και συγκεκριμένα τα Εξάρχεια, επειδή είναι μια πολιτικοποιημένη περιοχή. Ήθελα επίσης να κάνω ένα πρότζεκτ το οποίο θα αγκάλιαζε μια κοινότητα», λέει η ίδια. ■