Το έχω ξαναγράψει, είμαι φαν της μαγειρικής του Σωτήρη Κοντιζά. Μη με παρεξηγήσετε, δεν μεροληπτώ. Τα δείγματα γραφής που μας έχει δώσει ο σεφ τα τελευταία χρόνια στο Nolan είναι αρκετά, νομίζω, για να πείσουν και τον πλέον δύσπιστο πως –αν μη τι άλλο– πρόκειται για έναν αξιόλογο μάγειρα. Ατυχείς στιγμές υπάρχουν, δεν είναι όλα τα πιάτα του αξιομνημόνευτα. Είναι όμως όλα μελετημένα, μαγειρεμένα με ψυχή και με μυαλό. Δεν ξέρω τι υπερισχύει και δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι ότι η μαγειρική του είναι πρωτότυπη, ελαφριά, φινετσάτη, με φρέσκες ιδέες. Η παρουσίαση των πιάτων απλή, φιλική προς τον καταναλωτή.
Βρεθήκαμε, λοιπόν, πάλι προσφάτως στο μικροεστιατόριο του Συντάγματος. Στα ποτήρια το σομόν Idylle d’Achinos του Κύρου Μελά, από Grenache, Syrah και Αγιωργίτικο, ένα κρασί φτιαγμένο για το καλοκαίρι, που τα κατάφερε μια χαρά με την ποικιλία των γεύσεων.
Πήραμε ορισμένα γνωστά μας πιάτα: μία μερίδα λούτσο «για μωρά», όπως το λένε, ψητά φιλετάκια με λάδι και μυρωδικά. Τη ζουμερή σαλατομακαρονάδα με noodles, χταπόδι, ντομάτα, αγγούρι, ελιές και φρέσκο κόλιανδρο, τι ωραίο, καλοκαιρινό πιάτο! Τα κυδώνια με το φιστίκι Αιγίνης. Δεν θα σταθώ σε αυτά, αλλά σε τρία νέα πιάτα που βρήκα άκρως ενδιαφέροντα:
Ντοματίνια, κεράσια και αγγούρι: Το πιάτο περιέχει γλιστρίδα, ντομάτα, ντοματίνια αφυδατωμένα, κεράσια, γιαούρτι, δυόσμο και θυμάρι. Το όλον σκεπάζεται με μια γρανίτα από αγγούρι, η οποία λιώνει σιγά σιγά και ενώνεται με το γιαούρτι και τα υγρά των λαχανικών. Στο τέλος, γίνεται λίγο νερουλή η σαλάτα, αλλά τι δροσιά, τι γεύση! Αντίδοτο στη ζέστη.
Φασολάκια με συκωτάκια και πορτοκάλι: Τσαουλιά, μπαρμπούνια ή αμπελοφάσουλα, ό,τι βρουν καλύτερο στην αγορά, ελαφρώς ζεματισμένα. Κομματάκια σύκου, ροδάκινου, αμύγδαλα καβουρδισμένα. Και βιολογικά συκωτάκια πουλιών μαγειρεμένα με bourbon και βούτυρο, και τριμμένα σαν καρύκευμα πάνω από το σαλατοφαγητό. Η βαθιά νοστιμιά από τα συκωτάκια, το γλυκόξινο των φρούτων, η λεπτή, «πράσινη» γεύση των φασολιών δημιουργούν έναν αναπάντεχο συνδυασμό.
Πάπια με πίκλα καρπούζι: Μπούτι πάπιας ψημένο στο λίπος της, ξεκοκαλισμένο, καρπούζι τουρσί, λεπτοκομμένο «μαύρο» πράσο (πράσο που μένει στον αφυγραντήρα για 3 μήνες και βγάζει μια πολύ ιδιαίτερη γλύκα σαν δαμάσκηνο). Το όλον σερβιρισμένο με ρύζι ατμού, καβουρδισμένο τραχανά και καρέ ντομάτας. Αν και η πάπια συνηθίζεται τον χειμώνα, από τους συνδυασμούς και το μαγείρεμα προκύπτει ένα αναπάντεχα καλοκαιρινό πιάτο, μεστής νοστιμιάς βέβαια και δυνατό.
Κόστος: περίπου 25-30 €/άτομο, χωρίς κρασί.
Ανοιχτά Δευτέρα-Σάββατο 13.00-00.00.
Το εστιατόριο θα είναι κλειστό 13-20 Αυγούστου.