Κάθε Μάρτη, κάθε Απρίλη… όπως λέει και το παλιό τραγουδάκι, είναι αδύνατον να μη βρεθώ στη Σαντορίνη! Ο λόγος είναι αυτή η ακαταμάχητη έκθεση σαντορινιού κρασιού, η Vedema, που τα τελευταία 7 χρόνια γίνεται στους χώρους του εστιατορίου Σελήνη. Μια μη εμπορική έκθεση, που εκφράζει τη φροντίδα του Γιώργου Χατζηγιαννάκη και του Κώστα Κωνσταντινίδη για το νησί και το κρασί του. Θα μου επιτρέψετε να σας τους συστήσω: Γιώργος Χατζηγιαννάκης, ο εμπνευστής της επιστροφής στην ουσία της γαστρονομίας, δηλαδή στις πρώτες ύλες, στα τοπικά προϊόντα, στις παραδοσιακές συνταγές. Ο άνθρωπος που έβαλε το κρασί στην ίδια μοίρα με το φαγητό και αγωνίστηκε να αποδείξει ότι γαστρονομία και τουρισμός είναι οι δύο όψεις τους ίδιου νομίσματος. Αναγνωρισμένος εντός και εκτός συνόρων, ο Χατζηγιαννάκης δικαίως φέρει τον τίτλο του «πατριάρχη» της νέας ελληνικής κουζίνας. Ο δεύτερος εμπλεκόμενος, ο Κώστας Κωνσταντινίδης, δημιουργός του ξενοδοχείου Ηλιότοπος, είναι η ήσυχη δύναμη! Ο άνθρωπος που έκανε τη Σαντορίνη σημείο αναφοράς γαστρο-οινικο-τουριστικών συνεδρίων. Κάθε χρόνο εδώ και χρόνια θα οργανώσει στο νησί ένα συνέδριο με διεθνή εμβέλεια, προσελκύοντας επιστήμονες, ειδικούς, δημοσιογράφους. Αναρωτιέμαι πολλές φορές πώς θα ήταν άραγε το γαστρο-οινικό τοπίο στη Σαντορίνη αν αυτοί οι δύο δεν είχαν βρεθεί εδώ, γιατί πρέπει να σημειώσουμε ότι κανείς από τους δύο δεν είναι Σαντορινιός.
Με αυτές τις σκέψεις άρχισα και φέτος τη δοκιμή των κρασιών του τρύγου 2017 της Σαντορίνης. Κατά κοινή ομολογία, παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι οινοποιοί λόγω της περιορισμένης παραγωγής, ήταν μια πολύ καλή χρονιά. Όλα τα μεγάλα και γνωστά οινοποιεία βρίσκονται πάντα στο υψηλό επίπεδο που έχουν εδώ και χρόνια κατακτήσει. Δεν θα σας μιλήσω λοιπόν για τον Αργυρό, τον Τσέλεπο, τον Χατζηδάκη, τον Μπουτάρη, τη Γαία, τον Γαβαλά, που έτσι κι αλλιώς παίρνουν ΑΡΙΣΤΑ 10! Θα σταθώ στη νέα άφιξη των τριών ετικετών της Acroterra, που κυριολεκτικά έκλεψαν τη φετινή παράσταση! Στην καινούργια ετικέτα που εμφιαλώνει οσονούπω η Santo wines, την Irini, ένα εντυπωσιακό κρασί περασμένο από παλιά βαρέλια Vinsanto. Στο παιχνιδιάρικο Pet Nat του Vassaltis, στο «Μυστήριο» του Καραμολέγκου, στα 7 Χωριά του Σιγάλα με υπογράμμιση στο υπέροχο Ακρωτήρι!
Πίνω εις υγείαν των φίλων στα Venetsanos winery, Κουτσογιαννόπουλου, Avantis wines και Pure.
Και φεύγω «με μια γεύση τρικυμίας στα χείλη», τη γεύση του κρασιού της γης των ηφαιστείων! ■