Πώς λένε το κόμφορτ στα ιταλικά;

Πώς λένε το κόμφορτ στα ιταλικά;

1' 51" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τρίτη βράδυ, φτάνουμε στην ώρα μας στην Ηρώνδα, στο Καλλιμάρμαρο. Μυρίζει σκόρδο και νυχτολούλουδο το στενό, ένας τόσος δα πεζόδρομος, ήσυχος μες στην ανησυχία του Παγκρατίου. Γειτονιά. 

Μπαίνουμε στο Italia. Περίεργο γένος αισθητικά: τσιμεντοπλακάκια με σχέδια, γλάστρες, βιβλία και παλιοί δίσκοι, πέτρα και τούβλο σε κάποιους τοίχους, μεταλλιζέ χρώματα σε άλλους, κάδρα, βίντατζ διακοσμητικά, αίσθηση σπιτικής σάλας στον επάνω όροφο, μια μικρή χρωματιστή αυλίτσα πίσω, η ανοιχτή κουζίνα στο ισόγειο, ένα αλλοπρόσαλλο μαγαζί, δεν είναι ακριβώς του γούστου μου, όμως τελικά αυτός ο μαξιμαλιστικός αχταρμάς είναι χαρούμενος, κόμφορτ. 

Όπως και το φαγητό: η «ιδέα» του κόμφορτ. Πίτσες (λίγες), μακαρονάδες (πολλές), μπρουσκέτες, κροστίνι, κόμφορτ υδατάνθρακες. Τι να μη σου αρέσει; Δεν πρόκειται για χάι ιταλικό εστιατόριο. Το φαγητό δεν είναι φτιαγμένο με τεχνικές υψηλής ακρίβειας, δεν κομίζει κάτι καινούργιο στο είδος, δεν έχει μάστερ σεφ εδώ. Όμως τα μαγειρέματα έχουν μια χάρη σπιτική που εντείνει το κόμφορτ του αποτελέσματος, τα φαγητά είναι τίμια και ευθέως ανάλογα με τις τιμές – το ακριβότερο κοστίζει 15 €, ο μέσος όρος κυμαίνεται στα 10-12 €. 

Τι φάγαμε; Μπρουσκέτες με αντζούγια, κάππαρη και ντοματίνια Με σωστή αλατότητα, ένα γαργαλιστικό ξεκίνημα. Βιτέλο τονάτο, με ζουμερές φέτες μοσχαριού και μια λεπτή κρέμα τόνου. Καπρέζε με ντοματίνια, μοτσαρελίνια και πέστο βασιλικού, συμπαθητική, τίποτα ιδιαίτερο. Από πίτσες διαλέξαμε μία με διαφορετική επικάλυψη σε κάθε μισοφέγγαρο. Το ζυμάρι σούπερ λεπτό, ιδιαίτερο, τραγανό. Η μισή επικάλυψη «μαργαρίτα» με μοτσαρέλα, βασιλικό και σάλτσα φρέσκιας ντομάτας, η άλλη μισή σκέτο πέστο – την επόμενη φορά θα πάμε με ολόκληρη «μαργαρίτα». 

Το ατού του μαγαζιού είναι τα ζυμαρικά, δικά τους, φτιαγμένα στο χέρι. Η πουτανέσκα, πικάντικη και καυτερή όπως τη ζητήσαμε, με μαύρες ταλιατέλες ζυμωμένες με μελάνι σουπιάς. Η καρμπονάρα ζουμερή, πληθωρική, με αυγό καμωμένη και guanciale (αλλαντικό από χοιρινά μάγουλα). Η boscaiola, με φρέσκα πορτσίνι, ντοματίνια, guanciale και λάδι τρούφας, έκτακτη – πρώτη φορά δεν με ενοχλεί σε φαγητό το λάδι τρούφας. Τα ζυμαρικά μαλακά, όχι παραβρασμένα, αλλά με τη ζυμαρένια αίσθηση του φρέσκου. Αφήσαμε για άλλη φορά τα (λίγα) κρεατικά του καταλόγου. 

Τα γλυκά σπιτικά και αυτά. Η κάρτα των κρασιών έχει λίγα ιταλικά εμφιαλωμένα και τριών λογιών ασκούς. 

Φύγαμε χορτάτοι, ξεκούραστοι και χαμογελαστοί. ■

Ristorante Italia, Ηρώνδα 6B, Παγκράτι, Τ/210-72.52.003. Κόστος: 25-30 €/άτομο με κρασί. Ανοιχτά Τρίτη-Παρασκευή από τις 19.00, Σαββατοκύριακα από το μεσημέρι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή