Τον Αύγουστο του 1951, η 23χρονη Αμερικανίδα Νιναλί Άλεν, βρεφονηπιοκόμος στο επάγγελμα, βρισκόταν σε διακοπές στη Φλωρεντία. Στον
διάδρομο του ξενοδοχείου όπου διέμενε γνώρισε την, επίσης Αμερικανίδα, φωτορεπόρτερ Ρουθ Όρκιν, η οποία της ζήτησε να γίνει «συνένοχός» της σε ένα πρότζεκτ με θέμα τις γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες. Ξεκίνησαν ένα «φωτογραφικό γλέντι», όπως το χαρακτήρισε η νεαρή Νιναλί, και λίγη ώρα αργότερα τα βήματά τους τις οδήγησαν στην Πιάτσα ντε λα Ρεπούμπλικα. Δεκαπέντε άντρες βρίσκονται εκείνη την ώρα εκεί, τεμπελιάζοντας και συζητώντας. Στη θέα της εντυπωσιακής Νιναλί άρχισαν να σφυρίζουν, να κάνουν άσεμνες χειρονομίες και να την κοιτάζουν με βλέμματα όλο υπονοούμενα. Η Όρκιν αιχμαλώτισε τη στιγμή με τον φακό της -αργότερα δήλωσε ότι το «μοντέλο» της φαινόταν πολύ φοβισμένο-, αλλά της ζήτησε να βαδίσει μπροστά τους μια δεύτερη φορά, η οποία αποτυπώθηκε στη διάσημη φωτογραφία της «American girl in Italy».
Παρότι εκ πρώτης όψεως η στάση του σώματος της Νιναλί Άλεν μοιάζει να μαρτυρά φόβο, σε συνέντευξή της πριν από μερικά χρόνια διέψευσε αυτή την εντύπωση, λέγοντας ότι ευχαριστήθηκε τη στιγμή και δεν ένιωσε κάποια ενόχληση, ούτε προσβλήθηκε. «Το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να κάνει κανείς ήταν να τους κοιτάξει στα μάτια και να χαμογελάσει», είπε σε συνέντευξή της στην Guardian. «Δεν ήθελα να τους ενθαρρύνω. Αυτή η εικόνα όμως έχει παρερμηνευτεί. Οι άντρες διασκέδαζαν, το ίδιο κι εγώ». Εξομολογήθηκε μάλιστα ότι φανταζόταν τον εαυτό της σαν τη Βεατρίκη στη «Θεία Κωμωδία», να προσπερνά τους άντρες με αξιοπρέπεια αρνούμενη να τους χαρίσει μια ματιά.
Η Νιναλί Άλεν Γκρεγκ -το επώνυμο του δεύτερου συζύγου της- έφυγε από τη ζωή την Πρωτομαγιά, στα 90 της χρόνια. ■