Περιττοί μεζέδες

2' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Να το ξεκαθαρίσω από την αρχή, γιατί οι πολιτικοορθάκηδες έχουν παρεισφρήσει, καιρό τώρα, και στον χώρο της φιλοζωίας: δεν υπάρχει fat shaming στα ζώα. Κανένα σκυλί δεν νοιάζεται αν το διπλανό του σκυλί είναι υπέρβαρο ή λιπόσαρκο. Ίσα ίσα, αν πρόκειται για ζητήματα επιβίωσης, οι δύο αυτές ομάδες που ξεφεύγουν από την κανονικότητα είναι αδύναμοι αντίπαλοι στην αναζήτηση της τροφής ή στην υπεράσπιση του ζωτικού τους χώρου και της σωματικής τους ακεραιότητας. Και αυτό είναι καλό σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου ισχύει το «ο θάνατός σου, η ζωή μου» αντί του «τα πάχη μου, τα κάλλη μου». 

Το πρόβλημα βρίσκεται στα μυαλά των αφεντικών τους. «Έλα, μωρέ, είναι δεκατεσσάρων χρονών, δεν έχει άλλη χαρά στη ζωή, του δίνω λίγο παραπάνω να φάει, σιγά το πράμα!» Το ακούω συνέχεια. Και είναι η πιο χωλή δικαιολογία που μπορεί να ξεστομίσει κανείς, για να προβάλει τα δικά του συμπλέγματα στον σκύλο του – μια μέθοδος που έχει πάντα για θύμα της τον σκύλο. 

Στην πραγματικότητα, εσύ δεν έχεις άλλη χαρά να του προσφέρεις. Ένα γέρικο σκυλί έχει τις ίδιες -και περισσότερες- ανάγκες σε αγάπη, τρυφερότητα, άσκηση και επιτήρηση της υγείας του από ένα νεότερο. Εσύ όμως κουράστηκες. Κουράστηκες που πρέπει να τον ανεβάζεις με τα χέρια στο αυτοκίνητο, γιατί δεν μπορεί να πηδήσει μόνος του, κουράστηκες που περπατάει αργά και σε καθυστερεί στη βόλτα, γιατί τα γηρατειά είναι ίδια για όλους. Και επειδή κουράστηκες, αλλά έχεις και τις ενοχές σου, βρήκες τον τρόπο να τις διασκεδάσεις με τον χειρότερο τρόπο: να επιτρέψεις στο σκυλί σου να γίνει παχύσαρκο.

Κάτι ακόμα που πρέπει να ξέρεις: παραπάνω φαΐ δεν σημαίνει περισσότερη απόλαυση για το σκυλί σου. Όταν έχει καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες, το σκυλί σου συνεχίζει να τρώει από λαιμαργία. Όσο την τροφοδοτείς, τόσο γιγαντώνεται. Ο εθισμός στην αδηφαγία είναι πραγματικό πρόβλημα για τα ζώα μας. Τα καθιστά δυστυχισμένα, όσο κι αν αυξάνεις τις μερίδες στο πιάτο τους, όσο κι αν ρίχνεις περισσότερους μεζέδες κάθε φορά κάτω από το τραπέζι. 

Δεν έχει σημασία αν εσύ ελέγχεις τις μερίδες σου, αν είσαι τύπος αθλητικός ή απλώς παχύσαρκος. Στον κόσμο όπου είχαμε την τύχη να γεννηθούμε, ο καθένας μας έχει τη δυνατότητα να γίνει ό,τι θέλει: κορμάρα, λαπάς ή και οτιδήποτε ενδιάμεσο. Εσύ μπορείς να επιλέξεις. Όταν όμως επιλέγεις και για τον σκύλο σου, η επιλογή είναι μία: μην αφήνεις το χοντρό μυαλό σου να κυριαρχήσει. Μην καταλήξεις με ένα χοντρό, γέρικο ζώο που ασθμαίνει για να περπατήσει από την κουζίνα μέχρι τον καναπέ. Στα τελευταία του χρόνια, του αξίζει κάτι καλύτερο. Μην του το στερείς. Ένα κακό τέλος ακυρώνει μια καλή ζωή. Το έχουν πει και τόσοι

φιλόσοφοι… ■

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή