Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο-κεραία, τον πρώτο άνθρωπο-cyborg το 1984. Πρόκειται για τον Νιλ Χάρμπισον, προάγγελο του ανθρώπινου είδους του αύριο, ο οποίος γεννήθηκε στο Μπέλφαστ από μητέρα Καταλανή και πατέρα Βρετανό, μεγάλωσε στη Βαρκελώνη και σπούδασε μουσική σύνθεση στο Dartington College of Art κοντά στο Ντέβον της Αγγλίας.
Ο Νιλ Χάρμπισον γεννήθηκε με οξεία αχρωματοψία και δεν είχε τη δυνατότητα να βλέπει τον κόσμο παρά μόνο σε αποχρώσεις του γκρι. Δεν ήθελε όμως να συμβιβαστεί με αυτό το χαρακτηριστικό και αποφάσισε να αξιοποιήσει την τεχνολογία για να κατακτήσει το επίπεδο αίσθησης χρώματος των περισσότερων άλλων ανθρώπων. Το 2003, ενώ σπούδαζε στο Dartington College, γνώρισε τον Adam Montandon σε μια διάλεξη για την κυβερνητική. Έγιναν φίλοι και άρχισαν να κουβεντιάζουν την ιδέα της ενσωμάτωσης της τεχνολογίας στον άνθρωπο, στο πεδίο της όρασης. Ο νεαρός Νιλ άρχισε να κουβαλάει έναν υπολογιστή μέσα σε ένα σακίδιο στην πλάτη του συνδεδεμένο με μια κάμερα. Ο υπολογιστής μετέτρεπε τα χρώματα σε ήχους και τους έστελνε στα ακουστικά. Κάποια στιγμή σκέφτηκε ότι, αντί να κουβαλάει τον υπολογιστή, θα μπορούσε να «φυτέψει» στο κεφάλι του μια κεραία.
Με την κεραία του ο Χάρμπισον μπορεί να αισθάνεται ορατά και αόρατα χρώματα, συμπεριλαμβανομένης της υπέρυθρης και της υπεριώδους ακτινοβολίας, ενώ μπορεί να λαμβάνει μέσω του ίντερνετ χρώματα από το διάστημα, εικόνες, βίντεο, μουσική ή τηλεφωνήματα απευθείας μέσα στο κρανίο του. Αποκαλεί τον εαυτό του cyborg (άνθρωπος-μηχανή) και transpecies (μετα-είδος). Δεν αισθάνεται πια 100% άνθρωπος.
Η εγχείρηση ενσωμάτωσης της κεραίας έγινε εκτός του συστήματος υγείας, καθώς η σχετική επιτροπή απέρριψε το αίτημά του. Ο Χάρμπισον θεωρεί ότι η ενσωμάτωση της τεχνολογίας στο σώμα έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την αλλαγή φύλου, για παράδειγμα. «Όπως ο άνθρωπος που αλλάζει φύλο πρώτα αρχίζει να φοράει τα ρούχα του φύλου που θέλει να γίνει και μετά αλλάζει φύλο, έτσι και αυτός που φοράει την τεχνολογία στο τέλος θα γίνει τεχνολογία. Και αυτό φαίνεται στη γλώσσα που χρησιμοποιούμε: λέμε, για παράδειγμα, “έχω μείνει από μπαταρία” ή “δεν έχω σήμα”. Εάν φοράς την τεχνολογία σαν ρούχο, όπως συμβαίνει σήμερα με τα smartphones, που τα έχουμε συνεχώς μαζί μας, τότε αυτό είναι ένα ασφαλές σημάδι ότι στο μέλλον θα εγχειριστείς και θα βάλεις το smartphone μέσα στο κεφάλι σου. Οι άνθρωποι που φορούν την τεχνολογία στο τέλος θα γίνουν τεχνολογία».
«Όπως οι γάτες έχουν ουρά προκειμένου να επεκτείνουν την αίσθηση της ισορροπίας, όπως οι φώκιες έχουν μουστάκια που τους επιτρέπουν να επεκτείνουν την αίσθηση της αφής, έτσι κι εγώ έχω μια κεραία, που επεκτείνει την αίσθηση του χρώματος και του ήχου, πέρα από τις παραδοσιακές αισθήσεις». Ο άνθρωπος-κεραία διαφωνεί ότι αυτή η καινοτομία τον έχει απομακρύνει από τη φύση. «Το να γίνεις cyborg σε φέρνει πιο κοντά στη φύση και στα άλλα ζώα· για παράδειγμα, εγώ αισθάνομαι πιο κοντά στα ζώα που αισθάνονται την υπεριώδη ακτινοβολία». Παράλληλα, πιστεύει ότι η σύντηξη της τεχνολογίας με τη βιολογία θα δημιουργήσει τους ανθρώπους που θα μπορέσουν να ταξιδέψουν και να ζήσουν στο διάστημα. «Εάν θέλουμε να επιβιώσουμε στο διάστημα, είτε πρέπει να αλλάξουμε τις συνθήκες του περιβάλλοντος στο διάστημα είτε πρέπει να αλλάξουμε εμείς». ■