Όταν ο Νόρμαν Μέιλερ διάβασε το «Πρόγευμα στο Τίφφανυς», είπε ότι ο Τρούμαν Καπότε ήταν ο κορυφαίος συγγραφέας εκείνης της γενιάς, ότι το κείμενο θα γίνει ένα «μικρό κλασικό» και ότι ο ίδιος δεν θα άλλαζε «ούτε δύο λέξεις». Η περίφημη νουβέλα του 35άρη τότε Καπότε πρωτοδημοσιεύτηκε 60 χρόνια πριν, τέτοιο καιρό, στο τεύχος Νοεμβρίου του αμερικανικού Esquire.
Η ιστορία επί της ουσίας ξεκινά όταν ο αφηγητής, ένας εκκολαπτόμενος συγγραφέας, γνωρίζει την περιβόητη γειτόνισσά του Χόλι Γκολάιτλι: εκείνη τρυπώνει αίφνης στο διαμέρισμά του από το παράθυρο που επικοινωνεί με την εξωτερική σκάλα και, παρά το παράδοξο της συνάντησης, του ζητά να της διαβάσει κάποιο από τα κείμενά του. «Έβαλα να πιούμε, κάθισα σε μια πολυθρόνα απέναντί της κι άρχισα να διαβάζω με ελαφρά τρεμάμενη φωνή, έναν συνδυασμό θεατρικού τρακ και ενθουσιασμού· ήταν μια καινούργια ιστορία, που είχα τελειώσει την προηγουμένη, και η αναπόφευκτη αίσθηση ανεπάρκειας δεν είχε προλάβει να εκδηλωθεί». Ο αφηγητής θα καταλάβαινε πολύ αργότερα ότι αυτό που έπρεπε να γράψει, αυτό που έπρεπε να αφηγηθεί δεν ήταν τίποτε άλλο από τις ημέρες που περιστρέφονταν γύρω από την εκθαμβωτική καινούργια του φίλη. Ώστε χάρη στην αφήγησή του ο κόσμος να γνωρίσει αυτή την «Αμερικανίδα γκέισα», όπως την είχε αποκαλέσει ο ίδιος ο δημιουργός της.
Η πολυεπίπεδη εμμονή που προκαλούσε η δεσποινίς Γκολάιτλι στους γύρω της (και στον αφηγητή) υπήρξε μια συνθήκη λογοτεχνικά αξεπέραστη, η οποία αποτυπώθηκε και στην ομώνυμη ταινία του Μπλέικ Έντουαρντς το 1961 (φωτογραφία), με την Όντρεϊ Χέπμπορν σε μια εμβληματική στιγμή, γοητευτική, γεμάτη ζωή και βουτηγμένη σε μια μυστηριώδη και απατηλή αθωότητα. Το βιβλίο κυκλοφορεί εδώ και χρόνια από τις εκδόσεις Πατάκη, ενώ φέτος κυκλοφόρησαν από τις ίδιες εκδόσεις και οι άγνωστες και χαμένες εφηβικές του ιστορίες, με τίτλο «Στην αρχή του κόσμου και άλλα νεανικά διηγήματα». ■