Συμπληρώνονται φέτος 80 χρόνια από το «Όχι» του 1940. Πρόκειται για σημαντική επέτειο που δεν θα έπρεπε να περάσει απαρατήρητη. Το έπος του ’40-’41 είναι πυλώνας δικαιολογημένης υπερηφάνειας και εθνικής αυτοπεποίθησης. Πρέπει, συνεπώς, να τιμάται αναλόγως.
Στην απόδοση της οφειλόμενης τιμής και στη διάσωση της εθνικής μνήμης, επιδίωξε και επιδιώκει να συμβάλει η Καθημερινή. Η ιδέα ήταν απλή: Μια έκκληση στους αναγνώστες να ανασύρουν φωτογραφίες, ημερολόγια, επιστολικά δελτάρια και άλλα ενθύμια από τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο που παρέμεναν στα συρτάρια, και να ζωντανέψουμε μαζί την Ιστορία μας.
Η ανταπόκριση ξεπέρασε κάθε προσδοκία, και το υλικό που έχει συγκεντρωθεί είναι πραγματικά πολύτιμο, όχι μόνο για τους απογόνους των στρατιωτών που βρέθηκαν στο μέτωπο, αλλά για όλους. Αυτονόητες, συνεπώς, οι οφειλόμενες ευχαριστίες.
Θα ακολουθήσει σειρά ανάλογων εκδόσεων, κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου.
Εκεί εδοξάσθη το τσαρούχι του τσολιά και η αρβύλα του φαντάρου
«Εις την έξοδον της στενωπού του Καλπακίου και εκατέρωθεν ταύτης εθραύσθη η προέλαση των μηχανοκινήτων φαλαγγών των Ιταλών αι οποίαι εβάδιζον συντεταγμένα διά να φθάσουν το βράδυ στα Ιωάννινα, όπως ελέγαν.
Εκεί εδοξάσθη το τσαρούχι του τσολιά και η αρβύλα του φαντάρου. Εκεί το πυροβολικόν μας έγραψε τας ωραιοτέρας σελίδας της Ιστορίας του. Το θέαμα είναι απερίγραπτον. Τανκς αναποδογυρισμένα, μοτοσυκλέτες κατά εκατοντάδες πεταμένες, όπλα, οπλοπολυβόλα, πυροβόλα, φυσίγγια και παντός είδους πολεμικόν υλικόν ευρίσκετο εκεί εγκαταλειφθέν υπό των φυγάδων Ιταλών. Ο τόπος είχεν ανασκαφθή τελείως από τας βόμβας των αεροπλάνων και τας οβίδας των πυρ/λων. Η ατμόσφαιρα μολυσμένη και πνιγηρά από τα κατά εκατοντάδας εν αποσυνθέσει κείμενα πτώματα των πεσόντων Ιταλών από το πυκνόν και θεριστικόν πυρ της τοποθεσίας αντιστάσεως. – Το Καλπάκι υπήρξεν πράγματι και το δεύτερο Καπορέτο των Ιταλών».
Aπό το ημερολόγιο του υπολοχαγού
του Πυροβολικού Γεώργιου Καϊμάρα
[Αποστολέας: Νόρα Καϊμάρα-Παντελάκη]