«Το να κάθεσαι είναι το εξτρίμ σπορ». Αυτό μου γράφει στο email του ο Πολ Σάλοπεκ, από κάπου στην Κίνα. Tο 1998 βραβεύτηκε με το Πούλιτζερ στην κατηγορία του επεξηγηματικού ρεπορτάζ για τη σειρά άρθρων του σχετικά με το Human Genome Diversity Project, ένα εγχείρημα καταγραφής της γενετικής σχέσης ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους, και το 2001 κέρδισε ξανά το ίδιο βραβείο στην κατηγορία του διεθνούς ρεπορτάζ για την κάλυψη της πολιτικής αστάθειας και των επιδημιών που μάστιζαν την Αφρική, μέσα από πρωτογενές ρεπορτάζ σε περιοχές του Κονγκό που ελέγχονταν από ένοπλες ομάδες. Από το 2013 ο Σάλοπεκ βρίσκεται στον δρόμο, ακολουθώντας το ταξίδι των προγόνων μας που κατά την Εποχή του Λίθου, εγκατέλειψαν την Αφρική και εξαπλώθηκαν σε όλο τον πλανήτη.
Το όνομα του εγχειρήματος, «Out of Eden Walk», προδίδει και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του: γίνεται εξ ολοκλήρου με τα πόδια. Η οδύσσεια αυτή των 24.000 μιλίων μπορεί να έχει αφετηρία το Χέρτο Μπούρι της Αιθιοπίας και λήξη τη Γη του Πυρός στη Χιλή, «την τελευταία γωνία των ηπείρων στην οποία εποίκισε ο Homo sapiens», ωστόσο η διαδρομή της έχει επιλεγεί καταχρηστικά, καθώς εκείνη η πρώτη μετανάστευση δεν είχε κάποιον συγκεκριμένο προορισμό· δεν υπήρχε η προθετικότητα της μετακίνησης από το σημείο Α στο σημείο Β. Ξεκινώντας από την Αφρική, περνώντας στη Δυτική Ασία και μέσω του Δρόμου του Μεταξιού στην Ινδία, την Κίνα και αργότερα τη Σιβηρία, το οδοιπορικό θα καταλήξει στη δυτική ακτή της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής. Στην ερώτησή μου γιατί έδωσε αυτό το όνομα στο εγχείρημα, ο Σάλοπεκ μου απαντάει: «Χρησιμοποιώ τη λέξη “Εδέμ” με την ανθρωπολογική της έννοια: την κοινή μας πηγή στην Αφρική. Μου αρέσει όμως και η αμφισημία της. Αν είσαι άνθρωπος που πιστεύει, βολεύει και εσένα».
Διαβάστε περισσότερα στο ανανεωμένο τεύχος του περιοδικού «Κ» που κυκλοφορεί στις 16 Μαΐου μαζί με την Καθημερινή της Κυριακής.